موضوع: "سیاسی"

تلخند................به در بگیم دیوار بشنوه

 حکیمی را پرسیدند که ای شیخ، کم عقل که باشد!؟

بفرمود: آنکه رآکتور بداد و کود انسانی بستاند!

پرسیدند کم عقل تر از او کیست!؟

بفرمود: آنکه دورش بنشست و سر به رضایت همی تکان بداد!

تجربه مذاکرات برجام را تکرار نکنید

بسمه تعالی
در آستانه سفر وزیر خارجه فرانسه به تهران، نشانه های متعدد می گوید یک روند پیچیده و چند جانبه دیپلماتیک پس پرده، درباره برجام شکل گرفته که می تواند در ماه های آینده منجر به تحولات مهمی در محیط امنیت ملی ایران شود اما درست مثل بار قبل، خطوط اصلی این روند، چندان پخته نیست و همچنان از افکار عمومی نیز پنهان نگه داشته می شود.
دونالد ترامپ این موضوع را روشن کرده که روز 13 مه آینده (اواسط اردیبهشت 1397) از تعلیق مجدد تحریم های برجامی که امریکا مکلف به آن است خودداری خواهد کرد مگر اینکه یک سلسله شروط اضافی در قالب یک توافق مکمل یا توافق پیرو به برجام اضافه شود. آنچه امریکا رسما گفته این است که 3 شرط دسترسی به تاسیسات نظامی ایران، حذف سقف های زمانی تعهدات ایران در برجام و مذاکره برای محدود شدن برنامه موشکی باید در قالب یک توافق جدید تامین شود. گوشه و کنار، رسانه های امریکایی گفته اند این همه ماجرا نیست و پای شروط دیگری مانند مذاکره درباره برنامه منطقه ای ایران هم در میان است.
ظاهرا اروپا و امریکا سخت در این باره مشغول مذاکره هستند. در سطح رسمی مقام های ایرانی هم با اروپایی ها مذاکره کرده اند. در سطح غیر رسمی (مسیر 2) دیالوگ هایی میان برخی افراد که نمی دانیم چه کسی به آنها ماموریت داده با امریکا برقرار است. روسیه بیشتر، و چینی ها کمتر، هم با امریکا و اروپا در حال رایزنی هستند.
مواضع رسمی مقام های ایرانی درباره این روند تاکنون بر دو اصل مبتنی بوده است:
1- هیچ اصلاحی در متن برجام یا هیچ ضمیمه ای برای آن وجود نخواهد داشت.
2- ایران تا زمانی که منافعش تامین شود به برجام پای بند می ماند.
سوال این است که آیا این دو اصل آن مقدار قوی و دقیق هست که بتواند در این صحنه پیچیده از منافع ایران پاسداری کند؟
وقتی گفته می شود اصلاحی در متن برجام صورت نخواهد گرفت یا برجام ضمیمه ای نخواهد داشت، در واقع مسئله اصلی دور زده شده است. تا جایی که می دانیم نه اروپا و نه حتی امریکا، هیچ یک خواهان تغییر برجام چه به شکل اصلاح متن و چه به صورت ایجاد یک توافق جدید نیستند. هدف اروپا و امریکا این است که برجام را حفظ کنند و در «موضوعات غیربرجامی» یک «توافق جدید» با ایران منعقد کنند که البته به مثابه یک شرط برای تعلیق تحریم های برجامی در نظرگرفته خواهد شد. این موضوع، درباره همه ادعاهای امریکا جز مسئله دسترسی به تاسیسات نظامی و حذف سقف های زمانی صادق است و برخی ارزیابی ها نشان می دهد اتفاقا آنچه در مقطع فعلی برای امریکا اهمیت دارد نه این موضوعات، بلکه مشخصا برنامه منطقه ای و موشکی است. در واقع آنچه امریکا اکنون بر آن متمرکز شده استفاده از نیاز اعلام شده دولت آقای روحانی به حفظ برجام به عنوان اهرم فشاری برای گرفتن امتیازهای موشکی و منطقه ای از ایران است. اگر مقام های دولت آقای روحانی حقیقتا خواهان اثرگذاری بر محاسبات امریکا هستند به جای نفی پی در پی مذاکرات مجدد یا تلاش برای اصلاح برجام، باید هرگونه مذاکره و توافق غیربرجامی را هم به صراحت رد کنند. سخنان هفته گذشته آقای رییس جمهور درباره عدم مذاکره درباب توان دفاعی البته نشانه خوبی است اما اولا فقط برنامه موشکی را در بر می گیرد و حاوی هیچ کد مشخصی درباره برنامه منطقه ای ایران نیست و ثانیا تضمین هایی لازم تا اطمینان حاصل شود که در مذاکرات پس پرده هم به همین شکل عمل می شود.
اصل دومی هم که دولت از آن استفاده می کند نه تنها مفید نیست بلکه می تواند به ضد خود بدل شود. دولت می گوید تا زمانی که منافع اقتصادی ناشی از برجام تداوم داشته باشد به آن پای بند خواهد ماند. آقای روحانی حتی صریح تر از این گفته اگر امریکا هم از برجام خارج شود ایران به شرط پای بندی اروپا به برجام از آن خارج نخواهد داشت. چنین موضعی بسیار خسارت بار است. این در واقع تشویق امریکا به خروج از برجام با صفر کردن هزینه های این اقدام است. اگرتنها یک عامل وجود داشته باشد که امریکا را درباره پیگیری سیاستی که درباره برجام در پیش گرفته به تردید بیندازد، این است که امریکا بداند ایران با خروج امریکا، دیگر توافقی به نام برجام را به رسمیت نمی شناسد و برنامه هسته ای خود را –به صرت کلی یا جزئی- از سر خواهد گرفت. امید بستن به اروپا به دلایلی که مکررا درباره آنها صحبت شده، استقبال از تحریم های ثانویه امریکا به اضافه زوال تدریجی پای بندی اروپا به برجام و نهایتا تبدیل شدن برجام به یک توافق یک جانبه از طرف ایران را در پی خواهد داشت.
وضعیتی که به سمت آن حرکت می کنیم می تواند بسیار غافلگیرکننده باشد و اصول فعلی که دولت دیپلماسی خود را بر آن استوار کرده برای مدیریت این شرایط بسیار ضعیف است. سناریوی ماه مه می تواند چیزی شبیه به این باشد

که امریکا رسما از برجام خارج نشود ولی –به صورت یک عمل انجام شده- اولا اعلام کند پس از انقضای برجام اگر ایران غنی سازی را گسترش بدهد باز با تحریم مواجه خواهد شد و ثانیا همزمان تحریم های مشترکی را با همراهی اروپا علیه برنامه موشکی یا منطقه ای ایران (در موضوعی مانند یمن هر دو مسئله ترکیب می شود) اعمال کند. یک سناریوی دیگر هم این است که امریکا از برجام خارج شود ولی اروپا شرط تداوم برجام با ایران را پذیرش محدودیت در برنامه های موشکی و منطقه ای ایران اعلام کند و چون این شرط پذیرفته نخواهد شد، مجددا آنچه ایران با آن مواجه می شود تحریم های مشترک اورپا و امریکا در زمینه موشک و منطقه ای است.
ما اکنون به شدت نیازمند اجتناب از تکرار تجربه مذاکرات برجام هستیم. دولت حتی اگر می خواهد برجام را حفظ کند، باید مسیر خود را به طور اساسی تغییر بدهد. اصول دوگانه ای که از آنها سخن گفتیم باید با اصول زیر تقویت و جایگزین شود:
1- امریکا باید بداند که در صورت خروج از برجام، حتما «هزینه برجامی» پرداخت خواهد کرد و تعهد ایران به برجام، دیگر هرگز کامل نخواهد بود.
2- از هم اکنون باید دورنمای اقدامات هسته ای به امریکا نشان داده شود. در این زمینه سیگنال هایی بسیار قوی تر از اعلام تلاش برای تولید سوخت اتمی کشتی ها لازم است.
3- امریکا باید درک کند ایران همانقدر که عدم تعلیق تحریم های برجامی را علامت خروج امریکا از برجام می داند، اعمال تحریم های اقصادی به بهانه های غیر هسته ای را هم به عنوان خروج در نظر خواهد گرفت.
4- اروپا اگر خواهان تداوم برجام است، به جای باج خواهی های مضحک فعلی، باید دستور کار خود مبنی بر پای بندی کج دار و مریز به برجام را تغییر بدهد. مهم تر از این، اروپا باید تصمیم بگیرد که پس از خروج امریکا از برجام آماده واگذاری چه امتیازهایی به ایران است تا ایران گزینه باقی ماندن در برجام را بررسی کند.
5- مسدود کردن باب هرگونه مذاکره فرابرجامی به طور قاطع، اصل دیگری است که باید به اصول دولت اضافه شود.

قرآن کریم و اهل بیت(علیهم السلام) چه کسانی را کم عقل معرفی کرده اند؟

?امروز یکی از مسئولین کشور، منتقدان خود را «کم عقل» نامید؛ خوب است نگاهی به آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) بیندازیم تا معلوم شود، بی خردان واقعی چه کسانی هستند؟

?اولاً از دیدگاه قرآن کریم، منافقینی که مؤمنین انقلابی را متهم به کم عقلی می کنند، خود بی عقلند، ولی از بی عقلی خود خبر ندارند:

?«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُون‏؛ و هنگامى كه به آنها(#منافقان) گفته شود، همانند مردم مؤمن ايمان بياوريد، مى‏ گويند: آيا همچون بی خردان ايمان بياوريم؟ بدانيد اينها خود بی عقل اند، ولى نمى ‏دانند.» (بقره: 13)

?از دیدگاه قرآن کریم، کسانی که با “بی تدبیری"اقتصادی قوام زندگی مردم را به هم می ریزند، بی عقلند:

?«وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً؛ و اموال خود را- كه خداوند آن را وسيله قوام [زندگى‏] شما قرار داده- به دست سفيهان نسپارید.» (نساء/5)

?از دیدگاه قرآن کریم کسانی که به “ولایت شیاطین"عالم دل می بندند بی عقلند. به این سخنان کنایه آمیز رهبرانقلاب توجه کنید:

?«اگر زندگى بخواهد عزتمندانه باشد، انسانهاى داراى خِرَد و تدبیر، مشکلات را به‌خاطر رسیدن به عزت و شرف انسانى و کرامت انسانى و تقرب الى‌الله تحمل می کنند؛ انسانهایى که بى‌خِرَدند همین مشکلات در زندگى آنها هست، آنها را با ذلت تحمل می کنند؛ به جاى اینکه ولایت الهى را قبول کنند، ولایت شیاطین را قبول می کنند: «وَاتَخَذُوا مِن دُونِ اللَهِ ءَالِهَةً لِیَکونوا لَهُم عِزاً* کَلا سَیَکفُرونَ بِعِبادَتِهِم وَ یَکونونَ عَلَیهِم ضِداً؛ و آنان غير از خدا، معبودانى را براى خود برگزيدند تا مايه عزّتشان باشد! (چه پندار خامى!)
*هرگز چنين نيست! به زودى (معبودها) منكر عبادت آنان خواهند شد (بلكه) بر ضدّشان قيام مى‏ كنند!»(مریم: 82-81)
فرمولى که “انسانهاى بى‌ خرد"، دستگاه‌هاى بى‌خرَد، انسانهاى غافل در دنیا انتخاب می کنند و اتخاذ می کنند، این‌جور در قرآن کریم رسوا شده‌است.»( 6/03/1393)

?از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع)، کسانی که بجای مقاومت در برابر دشمن، نسخه سازش می پیچند، بی عقلند؛ چراکه:

?«ثمرة العقل، الإستقامة؛ #استقامت در برابر دشمن، نتیجه #خردورزی است.» (غررالحکم؛ ص326)

?از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع) کسانی که فریب لبخند دشمن را می خورند، بی عقلند؛ چراکه:

?«فَإِنَّ الْعَدُوَّ رُبَّمَا قَارَبَ لِيَتَغَفَّلَ فَخُذْ بِالْحَزْمِ وَ اتَّهِمْ فِي ذَلِكَ حُسْنَ الظَّنِّ؛ گاهى دشمن نزديك مى‏شود تا غافلگير كند؛ پس دور انديش باش و خوشبينى خود را متّهم كن.» (نهج البلاغه؛ نامه 53)
?و امیرالمؤمنین(ع) حکمیت را پذیرفتند تا کم عقلیِ کسانی که به راحتی فریب لبخند دشمن را خوردند، نمایان شود:

?«فَإِنَّمَا فَعَلْتُ‏ ذَلِكَ‏ لِيَتَبَيَّنَ‏ الْجَاهِلُ وَ يَتَثَبَّتَ الْعَالِمُ؛ من اين كار را كردم تا #نادان خطاى خود را (در اعتماد به دشمن) بشناسد و دانا بر عقيده خود استوار بماند.» (نهج البلاغه؛ خطبه 125)

«تحریم های مادر» یا «قانون کاتسا» چیست؟

قانونی که بر ضد ایران ، روسیه و کره شمالی از سوی کنگره آمریکا در مرداد ماه امسال تصویب شده است و قرار است از حدود ۲هفته دیگر اجرائی شود.

این طرح که به سبب گستردگی دایره شمول«تحریم‌های مادر» نام گرفت و با عنوان «کاتسا» نیز شناخته می‌شود، به جهت برخورداری از بار مالی حتما باید مورد تأیید مجلس نمایندگان آمریکا نیز قرار می‌گرفت

تحریم های قانون کاتسا خاصه بر روی تضعیف توان دفاعی و تسلیحاتی ایران و ضربه زدن به نیروهای مسلح ما معطوف شده است.

طبق این طرح اشخاص دخیل در برنامه موشکی بالستیک ایران و کسانی که با آنها داد و ستد دارند، مورد تحریم قرار می‌گیرند.

براساس قانون کاتسا تمامی شاخه های سپاه ایران به لیست تروریسم بین الملل اضافه میشود و تمامی شخصیت های حقیقی و حقوقیِ ایرانی و غیرایرانی که مستقیم یا غیر مستقیم با سپاه ارتباط دارند، با بهانه «مقابله با فعالیت های مخرّب سپاه» توسط آمریکا تحریم خواهند شد.

برخی افراد در داخل آمریکا گفته بودند که این طرح به سبب شامل بودن بندهایی مرتبط با تحریم روسیه و همچنین محدود در نظر گرفته شدن اختیار رئیس جمهور آمریکا برای اعمال نظر درباره مفاد این طرح، چندان مورد نظر کاخ سفید نیست

اما با توجه به اجماعی که پیرامون این طرح در میان قانونگذاران آمریکایی در مجلس سنا و نیز کنگره این کشور از هر دو جناح جمهوریخواه و دموکرات وجود داشت، چنین مطرح شد که به احتمال بسیار زیاد حتی با وجود عدم امضای ترامپ، این طرح به قانون تبدیل خواهد شد.
نجوا_نت

 

توافق هسته ای به کدام سو می رود؟

طی هفته های اخیر، تحولات تازه ای در زمینه توافق هسته ای میان ایران و اعضای 1+5 به وقوع پیوست. سفر نیکی هیلی به وین و دیدار وی با آمانو، تایید دوباره پایبندی جمهوری اسلامی ایران به برجام توسط آژانس، چالش بر سر بازرسی آژانس از اماکن نظامی ایران، ارائه طرح جان بولتون برای خروج آمریکا از برجام و واکنش مقامات وزارت امورخارجه کشورمان نسبت به این طرح و مواردی از این قبیل، نشان می دهد که تحرکات هدفمندی از سوی ایالات متحده آمریکا در مواجهه با توافق هسته ای آغاز شده است. در این خصوص نکاتی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت:
1- همان گونه که بارها اعلام شده است، دولت دونالد ترامپ با تشکیل کمیته ای ویژه متشکل از حقوقدانان و سیاستمداران آمریکایی در صدد ابطال توافق هسته ای با ایران است. با این حال رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به خوبی می داند که خروج از برجام برای واشنگتن هزینه هایی در بر دارد. از این رو ترامپ در صدد است با طرح مباحثی مانند بازرسی از اماکن نظامی ایران و اعلام عدم پایبندی ایران نسبت به توافق هسته ای، هزینه خروج از برجام را متوجه ایران کند. سفر نیکی هیلی به وین و دیدار وی با آمانو نیز در همین راستا قابل تحلیل است. هر اندازه به ماه اکتبر نزدیک تر می شویم، رویکرد تقابلی ترامپ و همراهانش با برجام جدی تر می شود. منابع خبری در ایالات متحده آمریکا گزارش داده اند که ترامپ قصد دارد در گزارش ماه اکتبر خود به کنگره، مدعی عدم پایبندی ایران به برجام شود. ترامپ در حال فراهم آوردن زمینه های لازم برای اعلام و اثبات این ادعاست. این در حالیست که وی در این خصوص تاکنون ناکام مانده است. کنار گذاشتن رکس تیلرسون وزیر امور خارجه اش از کمیته بررسی برجام نشان می دهد که ترامپ حتی در این مسیر نتوانسته است اعضای دولت خود را اقناع کند.

2- طرح دوباره موضوع بازرسی از اماکن نظامی ایران، آن هم دو سال پس از امضای توافق هسته ای نشان می دهد که ایالات متحده آمریکا ، این موضوع را پاشنه آشیل برجام تلقی می کند. بدیهی است که نه تنها جمهوری اسلامی ایران، بلکه هیچ کشور دیگری در دنیا اجازه دسترسی بیگانگان به اسرار نظامی خود را نمی دهد. این قاعده ای پذیرفته شده در نظام بین الملل محسوب می شود. در دوران مذاکرات هسته ای، کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس و فرانسه اصرار داشتند که بازرسان آژانس باید در ” هر زمان” به “هر مکان” در ایران دسترسی داشته باشند و در این خصوص تفاوتی میان اماکن نظامی و غیر نظامی وجود ندارد. اساسا یکی از دلایل تاخیر در رسیدن به توافق هسته ای و تمدید چند باره مذاکرات، همین مسئله بود. با این حال مواضع قاطعانه رهبر معظم انقلاب در این خصوص سبب شد تا غرب نسبت به چنین خواسته نامعقولی عقب نشینی کند. اعلام رسمی پایبندی جمهوری اسلامی ایران نسبت به توافق هسته ای، آن هم پس از سفر نیکی هیلی به وین، ضربه سختی به ایالات متحده محسوب می شود. این گزارش نشان می دهد که رایزنی های نیکی هیلی در وین موفقیت آمیز نبوده است. منابع خبری در آمریکا اعلام کرده اند که نیکی هیلی هیچ گونه اطلاعات و اسناد تازه ای در خصوص عدم پایبندی ایران به برجام به آمانو ارائه نکرده و صرفا خواستار بازرسی آژانس از اماکن نظامی در ایران شده است.

3- ارائه طرح جان بولتون به رسانه های آمریکایی در خصوص نحوه خروج ایالات متحده از برجام ، با واکنش مقامات وزارت امور خارجه کشورمان همراه شده است. بولتون در طرح پیشنهادی خود موارد زیر را مطرح کرده است:
- دولت آمريکا به طور مرتب خطرات ناشي از برجام را براي متحدان اين کشور به ويژه اسرائيل توضيح دهد.
- واژه‌پردازي هاي مبهم و غيرشفاف برجام، سنگيني آشکار وزنه آن به سمت ايران، تخلفات عمده ايران و رفتارهاي غيرقبول ايران در عرصه بين‌المللي، به نحو آشکار و متقاعدکننده نشان مي‌دهند که برجام در راستاي منافع امنيت ملي آمريکا نيست.
- ما مي‌توانيم با ارائه اطلاعات جديد و از طبقه‌بندي خارج شده درباره رفتارهاي غيرقابل قبول ايران در سراسر جهان، دلايل مربوط به لغو اين توافق را برجسته‌تر کنيم
- ما می توانیم کمپینی را برای ابطال توافق هسته ای راه اندازی کنیم. رايزني‌هاي بي‌سر و صدا با بازيگران اصلي نظير «انگليس، فرانسه آلمان، اسرائيل و عربستان سعودي» اولين محور راه اندازی چنين کمپيني است. واشنگتن بايد اين طرف ها را از برنامه خود براي خروج از برجام مطلع کند.
- ارائه اطلاعات محرمانه درباره مضر بودن برجام براي منافع آمريکا، رايزني‌هاي ديپلماتيک در منطقه و اقدامات ديپلماسي عمومي توسط کنگره از جمله فعالیت های دیگر این کمپین محسوب می شود. ما بايد اقدام کرده و ديگران را هم به انجام مسئوليت هايشان ترغيب کنيم.

نکته قابل تامل اینکه بولتون در مقدمه طرح خود، بی توجهی دونالد ترامپ نسبت به این موضوع را مورد انتقاد قرار داده است. حتی بولتون مدعی شده است که در دوران ریاست جمهوری ترامپ، وی به کاخ سفید ممنوع الورود شده است! این مسئله نشان می دهد که طرح بولتون حتی مورد توجه کمیته حقوقی-سیاسی تشکیل شده توسط ترامپ (که خود نماد تقابل مطلق با توافق هسته ای است) قرار نگرفته است!
دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در واکشن به طرح بولتون اعلام کرد:
«آقای بولتون سیاست نفی غنی‌سازی ایران را برای 10 سال پیگیری کرد و نتیجه‌اش این شد که ایالات متحده بعد از 10 سال نفی غنی‌سازی در ایران، کاری کرد که تعداد سانتریفیوژهای ایران از 200 عدد به 20 هزار عدد برسد. یعنی دستاورد آقای بولتون 19هزار و هشتصد سانتریفیوژ بیشتر برای ایران شد .فکر می‌کنم مردم آمریکا هم شکست این‌گونه سیاست‌هایی را که توسط آقای بولتون و افرادی مثل ایشان دنبال می‌شود را به‌خوبی اطلاع دارند و برای همین هم است که گوش شنوای زیادی هم برای این پیشنهادها در امریکا وجود ندارد و حتماً جامعه بین‌المللی هم به آمریکایی‌ها نشان داده و بیشتر هم نشان خواهد داد که پیگیری این سیاست‌ها فقط به انزوای ایالت متحده می‌انجامد و نتیجه خوبی برای آن‌ها نخواهد داشت.»

4- اعلام موضع مقامات فرانسوی در خصوص تکمیل توافق هسته ای، موضوع دیگری است که طی روزهای اخیر مورد توجه تحلیلگران قرار گرفته است. مقامات فرانسوی اعلام کرده اند که با «رایزنی‌های آتی» می‌توان توافق هسته‌ای با ایران را به قصد گنجاندن مفادی درباره وضعیت این توافق پس از سال ۲۰۲۵ و برنامه موشکی ایران تکمیل کرد. این موضوع، در بحبوحه منازعه ایران و ایالات متحده آمریکا بر سر دیدار نیکی هیلی در وین و اعمال فشار مقامات دولت ترامپ به آژانس مطرح گردیده است.
آنچه مسلم است اینکه نه تنها در برهه زمانی فعلی، بلکه پس از سال 2025 میلادی نیز امکان گنجاندن مسئله موشکی ایران در توافق هسته ای وجود ندارد. لازم به ذکر است که لوران فابیوس وزیر امور خارجه سابق فرانسه در دوران برگزاری مذاکرات هسته ای، به نیابت از رژیم صهیونیستی تلاش زیادی در خصوص گنجاندن موضوع موشکی در توافق هسته ای انجام داد که این مسئله با مقاومت جمهوری اسلامی ایران مواجه شد. هم اکنون مقامات دولت امانوئل ماکرون، بار دیگر این خواسته خود را (ناظر به آینده) مطرح کرده اند.
در نهایت اینکه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان باید ضمن رصد هوشمندانه اظهارات، مواضع و رفتار مقامات آمریکایی و دیگر کشورهای هم پیمان ایالات متحده، خود را برای مواجهه با هر گزینه ای (خصوصا پس از ماه اکتبر ) آماده کند. تلاطم سیاسی و تبلیغاتی به وجود آمده در خصوص برجام و همراهی رسانه های غربی با این مسئله، نشان می دهد که ایالات متحده برنامه هدفمندی را برای خروج از برجام طراحی کرده است. بنابراین، اقدامات ضد برجامی تیم سیاست خارجی دونالد ترامپ به نقطه فعلی ختم نخواهد شد./