تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

  حضرت سیدالشهداء (ع) رفت اما ما که مدعی هستیم به راه او رفتیم؟ دو جمله تمام مطلب است: إنما… -کلمه ی حصر- «إنما خرجت لطلب الإصلاح فی أمة جدّی»، این مطلب اول.

 مطلب دوم: «أرید أن آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر». همه تان این دو جمله را برنامه کنید، مبادا غفلت کنید، این ایام را از دست بدهید، از این نسیم بهار که دل ها را زنده می‌کند، غفلت کنید.

 یکی اصلاح در امت؛ دوم امر به معروف، نهی از منکر. معروف را بشناسید، منکر را بشناسید. « وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ دعوت کنند به خیر یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَر ». این چه مقامی است؟

 اولا قرآن را بفهمید «کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ» این یک آیه. حالا از این امتی که خیر الامم است ولتکن منکم… – کاری کنید که از این عده باشید – و لتکن منکم امه دعوت کنند به خیر، امر کنند به معروف، نهی کنند از منکر. خوشا به حال آن‌ها که این سعادت را یافتند: ایام تحصیل تفقه در دین، ایام تبلیغ انذار مؤمنین.

 امام پنجم به جابر بن یزید جعفی وصایایی دارد بسیار عمیق. یک جمله اش این است: عرض کن خودت را بر کتاب الله. کتاب خدا میزان است. میزان زندگی بشر قرآن است. اگر دو کفه این میزان را بگیری: یک کفه تفقه در دین است. کفه دوم انذار مؤمنین و مؤمنات.

 دو بالی که پرواز کنید تا اعلا علیین تهیه کردی. بی بال طیران محال است، با یک بال هم پرواز غیر ممکن است، دو بال لازم است. بال اول پرواز به درجات علا می‌شود تفقه. بال دوم می‌شود انذار و امر به معروف و نهی از منکر. آن وقت است که می‌ توانی بگویی: ما به آن راهی رفتیم که سید الشهداء رفت «ارید ان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر».

 در این راه چه کرد؟! کاری کرد که باور کردنی نیست. امری که خدا- ذات قدوس حی قیومی که لا یدرک و لا یوصف- اول کسی است که ذکر مصیبت او کرده. خدا! مصیبت خوان او، ابراهیم، خلیل، موسای کلیم، عیسای مسیح، نوح نبی، همه انبیا و مرسلین مستمع عاشورای او.

? بخشی از متن بیانات آیت اللّه وحید خراسانی

گفتم: دارم می‌رم کربلا…

گفت: کربلا؟! این همه فقیر توی این مملکت داریم، میخوای بری پولت رو خرج این عربا کنی؟

- یعنی اگر خرج عربا نشه، خرج ترکا و اروپاییا و تایلندیا بشه عیب نداره؟ یا مثلاً اماراتیا و قطریا عرب نیستن؟ در ضمن، اربعین دارم میرم؛ پولی که خرج نمیکنم هیچ، همه‌ی خرج رو هم مهمان همین عربایی هستم که شما می‌گین، که ما بهشون میگیم عاشقان امام حسین .

- حالا در مورد خرجش هر چی. خود امام حسین راضیه که جونتون به خطر بندازی توی این شرایط بری اونجا؟

- کدوم شرایط؟ این که داعش چندکیلومتری اونجاس و وهابیا هر سال کلی نقشه برای خرابکاری می‌کشن؟ تازه، آمار بگیری، تلفات و خطرات چندسال اخیر توی کربلا، معادل تلفات یک شب لاس‌وگاس نیست، اونم مرکز تفریحی آمریکا، مهد امنیت جهان!

سه گروه در کنارهم پیمان برادری دارند

وهابیت،بهائیت و شیعیان جاهل
هر سه در کنار هم یک خروجی و نتیجه دارند:
تحریف قیام حسین(ع)

وهابیت با جمود فکری اش

بهائیت با رسانه ها و تمسخره و استهزاهایش

شیعیان جاهل (شیعیان اسمی) با قمه و عزاداری های ساختگی شان

محصول این سه ظلم به حسین(ع) است

ابو الفرج اصفهاني يكي از مورخان بزرگ در كتاب «مقاتل الطالبين» از شاهدان ماجرا، نقل كرده است كه امام حسين عليه السلام خون را به طرف آسمان مي‌پاشيد و چيزي از آن دو باره به زمين بر نمي‌گشت:

«مورع بن سويد از شاهدان قضيه نقل كرده است: همراه حسين عليه السلام فرزندش كوچكش بود، تيري آمد به گلويش نشست.

حسين عليه السلام خون را از گلو و پشت گردنش مي‌گرفت و آن را به سوي آسمان پرتاپ مي‌كرد و چيزي از آن خون بر نمي‌گشت در آن حال مي‌فرمود: خدايا مقام فرزندم در نزد تو كم تر از ناقصه صالح نيست.»

?مقاتل الطالبيين، ص 60،

خوارزمي يكي ديگر از علماي اهل سنت، علاوه بر اين‌كه #پاشيدن خود را به طرف آسمان نقل كرده:

«امام فرمود: علي را بياوريد تا با او خدا حافظي كنم. آن را كودك را به ايشان دادند، حضرت او را مي‌بوسيد و مي‌فرمود: واي بر گروهي كه دشمن آنها جد توست. هنگامي‌كه اين كودك در آغوش امام بود، حرمله بن كاهل اسدي با رها كردن تير او را در آغوش امام ذبح كرد. حسين عليه السلام خونش را جمع كرد تا كف دستش پر شد آنگاه به سوي آسمان پرتاب نمود و فرمود: خدايا اگر ياري [ظاهري] را از جانب آسمان از ما گرفتي، پس در عوض، بهتر از آن را براي ما قرار بده. آنگاه حسين عليه السلام از اسبش پياده شد و با غلاف شمشيرش براي او قبري آماده ساخت و او را با خونش دفن كرد و بر او نماز خواند.»

?مقتل الحسين، ج 2، ص 37،

#مباهله_قرن_21

https://t.me/joinchat/AAAAADvV7pY_b_pIaHwEmg

ویل دورانت معتقد است این ایرانیان بودند که بر فرهنگ اسلام تاثیر گذاشته و حجاب سختگیرانه را به اسلام تحمیل کردند!

?او در جلد اول تاریخ تمدن ص 552 مینویسد:
[در ایران پس از #داریوش] زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان رو پوش دار از خانه بیرون بیایند… زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را و لو پدر یا برادرشان باشد ببینند…

او در جلد 11 ص 112 میگوید: “ارتباط عرب با ایران موجب رواج حجاب در قلمرو اسلام بود…”
 ویل دورانت معتقد است نقش #پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته‌است که می‌توان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.

?تاریخ تمدن ج2 ص78

“نهرو” در کتاب “نگاهی به تاریخ جهان” نیز همین نظریه را تایید میکند:

“یک تغییر بزرگ و تاسف آور نیز تدریجا روی نمود و آن وضع زنان بود… زنان عرب جدا از مردان و پنهان از ایشان زندگی نمیکردند بلکه در اماکن عمومی حضور میافتند… اما عربها نیز بر اثر موفقیتها تدریجا رسمی را که در دو امپراطوری روم و ایران بود اقتباس کردند…”

حتی راسل نیز در کتاب “زناشوئی و اخلاق” معتقد است حجاب ایران و هند در زمانهای دور بسیار سختگیرانه بوده است!

 ” اخلاق جنسی در اعصار ما قبل مسیحیت و در ممالک خاور دور تا به امروز از منبع اول [تمایل به اطمینان پدری] منشعب میشود به استثنای هند و ایران که ظاهرا #ریاضت_طلبی در آنجا پدید آمده و در سراسر جهان پراکنده شده است.” زناشوئی و اخلاق ص135

چیزی که مسلم است به استناد به شواهد تاریخی در #ایران_باستان حجاب وجود داشته و حتی #سختگیرانه_تر از حجاب اسلامی هم بوده است…

تعجب میکنم از کسانی که دم از احیاء مکتب ایرانی میزنند و سر قبر کوروش سالشان را تحویل میکنند ، اما به جای عمل به مکتب چند هزار ساله ، از رفتار دویست ساله بلکه صد ساله بلکه پنجاه ساله #غرب پیروی میکنند!

صدر_الساداتی