موضوع: "امیر دل"

اثبات ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام  از کتب اهل تسنن  سند ۲۳

 

 اعتراف علمای بزرگ اهل تسنن به تواتر حدیث غدیر:

 علامه اسماعيل بن محمد العجلونی الجراحی (متوفای 1162هـ)

 حديث «من كنت مولاه فعلی مولاه» را طبرانی و احمد و ضياء در كتابش المختارة، از زيد بن ارقم و علی و سی نفر از صحابه نقل كرده اند، پس حديث متواتر و مشهور است.


? العجلونی الجراحی، إسماعيل بن محمد، كشف الخفاء و مزيل الإلباس عما اشتهر من الأحاديث على ألسنة الناس، ج 2، ص 361، رقم: 2591

 ادامه دارد…

 

اثبات ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام از کتب اهل تسنن سند ۲۲

 

⬅️ اعتراف بزرگان اهل تسنن به صحت حدیث غدیر:

 ملا علی قاری (متوفای 1014هـ)

 "حديث غدير بدون شك صحيح است، بلكه بعضی از حافظان آن را متواتر دانسته اند، چون در نقل احمد آمده است:

 اين حديث را در زمان خلافت علی عليه السلام بعد از اختلافی كه درباره آن پيش آمد، سی تن از اصحاب شهادت دادند كه آن را از رسول خدا صلی الله عليه وآله شنيده اند.”


? مرقاة المفاتيح

 ادامه دارد…

 

اثبات ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام از کتب اهل تسنن سند ۲۱

 

 اعتراف مهم ابو حامد غزالی (متوفای 505هـ):

 "از خطبه‌های رسول گرامی اسلام صلی الله عليه و آله خطبه غدير خم است كه همه مسلمانان بر متن آن اتفاق دارند. رسول خدا (ص) فرمود: هر كس من مولا و سرپرست او هستم، علی مولا و سرپرست او است.

 عمر پس از اين فرمايش رسول خدا صلی الله عليه و آله به علی عليه السلام اين گونه تبريك گفت:

 «افتخار، افتخار ای ابوالحسن، تو اكنون مولا و رهبر من و هر مولای ديگری هستی.»

 اين سخن عمر حكايت از تسليم او در برابر فرمان پيامبر و امامت و رهبری علی عليه السلام و نشانه رضايتش از انتخاب علی عليه السلام به رهبری امت دارد.

 اما پس از گذشت آن روز‌ها، عمر تحت تأثير هوای نفس و علاقه به رياست و رهبری خودش قرار گرفت و استوانه خلافت را از مكان اصلی تغيير داد و با لشكر كشی‌ها، برافراشتن پرچم‌ها و گشودن سرزمين‌های ديگر، راه امت را به اختلاف و بازگشت به دوران جاهلی هموار كرد و [مصداق اين آيه قرآن شد:]

 پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهايى ناچيز به دست آوردند، و چه بد معامله اى كردند.”


? سرّالعالمین، ص 24

 ادامه دارد…

 

خطبه نودم نهج البلاغه اين خطبه معروف به خطبه اشباح است

 

و از اين خطبه است در وصف فرشتگان

صاحب عرش را براى روز نيازمندى خود ذخيره گرفته اند، و به وقت انقطاع خلق از خدا وتوجهشان به مخلوقات فقط خدا را مورد توجه قرار مى دهند.
روزگارِ عباداتشان را پايان نمى دهند، رغبتشان به عبادت پروردگار آنان را به هيچ سويى متوجه نمى سازد، مگر به سوى سرچشمه هاى اميد به رحمت حق و ترس از عذاب او كه هيچ گاه از دلهاشان قطع نمى شود
آنچه علّت ترس از عذاب است از دلشان زدوده نمى شود تا از كوشش در عبادت دست بردارند، طمع آنان را به اسارت درنياورده تا سعى در امور ظاهر را بر كوشش در امر آخرت مقدم بدارند
اعمال گذشته خود را بزرگ نشمارند، زيرا اگر بزرگ شمارند اميد آنان به حق باعث زدودن رشته هاى خوف آنان از عذاب مى شود
محض وسوسه هاى شيطانى در رابطه با حضرت حق اختلاف نكرده اند، قهرهاى ناگوار آنان را از هم جدا نساخته، و كينه هاى حسدورزى بر آنان غالب نشده و عوامل شک و بددلى آنان را دسته دسته ننموده و انديشه هاى گوناگون آنان را تقسيم نكرده.

فرشتگان اسير و پايبند ايمانند
نه انحرافى آنان را از ريسمان محكم ايمان بريده و نه سستى و تنبلى ايشان را از رشته حق جدا كرده
در طبقات آسمانها جاى پوست تختى نيست مگر اينكه فرشته اى بر آن در سجود است، يا در حال سير و سرعت در بندگى خدا
با طول عبادتشان بر معرفتشان مى افزايند و بدانوسيله عزّت و جلال خدا در دلشان افزايش مى يابد.

آیات غدیر در قرآن

[آل‌عمران18] ص52 ـ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
[آل‌عمران22] ص52 ـ أُولئِكَ الَّذينَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرينَ
[آل‌عمران85] ص61 ـ وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ
[آل‌عمران88] ص61 ـ خالِدينَ فيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ
[آل‌عمران97] ص62 ـ فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ إِبْراهيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبيلاً وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمينَ
[آل‌عمران102] ص63 ـ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
[آل‌عمران144] ص68 ـ وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرينَ
[آل‌عمران179] ص73 ـ ما كانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظيمٌ
معنی آیات نوشته نمی شه تا بزرگواران خودشون برن دنبالش با تدبر و تفکر بیشتر
ان شاءالله بتونم ادامه بدم مجموعه پستِ