تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

کم من اءکله منعت اءکلات . ح /۱۷۱

ترجمه :بسا که یک خوردن چیزى ، تو را از خوردن بسیارى از خوردنیهاى دیگر، محروم مى کند.

شرح :گاهى کسى را مى بینیم که سر سفره ، به غذائى میرسد که با وضع مزاجى آن روز او سازگار نیست و نباید از آن بخورد. اما او نمیتواند از هوس ‍ خوردن جلوگیرى کند، و از آن غذائى ناسازگار میخورد، و چند ساعت بعد، به بستر بیمارى مى افتد. یا گاهى ، کسى دیگرى را مى بینیم ، که ناراحتى مزاجى ندارد، ولى در خوردن غذا، چنان افراط و زیاده روى میکند که بیمار مى شود.
در هر حال ، اینگونه افراد، بخاطر آن که نتوانسته اند شکم خود را نگاه دارند چنان بیمار و نزار میشود، که تا مدتها از خوردن بسیارى از غذاها و میوه ها و خوراکى ها محروم میشوند. و ته دستور پزشک با چند روز، جز غذائى ساده ، نمیتوانند به چیز دیگرى لب بزنند.
در حالیکه اگر آن یکى ناپرهیزى نمیکرد، و این یکى به افراط و زیاده روى نمى پرداخت هر دو، در روزهاى بعد نیز میتوانستند از هر نوع خوراکى استفاده کنند، و ناچار از تحمل چند روز پرهیز و محرومیت نمى شدند.
این سخن امام علیه السلام ، به ما مى آورد که : در هر کارى ، باید به عاقبت آن هم بیندیشیم و صلاح خود را تشخیص دهیم . یعنى اگر دیدیم ، در کارى ، با یکبار استفاده کردن ، چندین استفاده بعدى را از دست میدهیم ، باید از انجام آن کار خوددارى کنیم .

ما مي‌‌‌‌‌گوييم حبّ علي بن ابي طالب کافي است. تازه حبّ ما حبّ حقيقي نيست؛ اگر حبّ حقيقي بود عمل هم پشت سرش بود. مي‌‌‌‌‌گوييم همين وابستگي ظاهري کافي است! خيال مي‌‌‌‌‌کنيم علي عليه السلام از کساني است که احتياج دارد، و اگر افرادي انتساب دروغين هم داشته باشند ديگر بسيار خوب، ما عجالتاً سياهي لشکر مي‌‌‌‌‌خواهيم، سياهي لشکر هم کافي است!

ما خيال مي‌‌‌‌‌کنيم يک گريه دروغين بر امام حسين کافي است. ولي اميرالمؤمنين فرمود اينها دروغ است. اگر حبّ علي بن ابي طالب تو را به عمل کشاند، بدان حبّ تو صادق و راستين است. اگر گريه بر حسين بن علي تو را به سوي عمل کشاند، بدان که تو بر حسين بن علي گريه کرده‌‌‌‌‌اي و گريه تو راستين است. اگر نه، فريب شيطان است.

شهید_مطهری
? آزادی معنوی/ صفحه ۱۲۳
بازخوانی آثار اندیشمندان اسلامی

آقا رسول اكرم (ص) فرمود: اگر تمام مردم دوستدار علي بن ابيطالب (ع) مي‌شدند خداوند عالم، جهنم را خلق نمي فرمود. روزي حضرت رسول اكرم (ص) با عده اي از مسلمانان بيرون مسجد نشسته بودند. در اين هنگام چهار نفر سياه پوست تابوتي را به سمت قبرستان مي‌بردند. پيامبر (ص) به آنها اشاره فرمود كه جنازه را جلوتر بياورند. چون جنازه را نزديك حضرت آوردند. حضرت رسول خدا (ص) روپوش را از روي او گشود و فرمود: اي علي اين شخص (رباح) غلام سياه پوست (بني نجار) است.
حضرت علي (ع) با مشاهده آن مرد سياهپوست فرمود: آقا يا رسول اللّه اين غلام هر وقت مرا مي‌ديد شاد مي‌شد و مي‌گفت من ترا دوست دارم.
وقتي كه حضرت رسول اكرم (ص) اين سخن را شنيد، برخاست و دستور فرمود، كه جنازه را غسل دهند.
سپس لباس خود را به عنوانِ كفن بر تن مرده نمود و براي تشيع جنازه خود حضرت براه افتاد.
در بين راه صداي عجيبي از آسمان‌ها بلند شد. پيامبر فرمود: اين صداي نزول هفتاد هزار فرشته است كه براي تشييع جنازه اين غلام سياه آمده اند.
سپس خود حضرت در قبر رفت و صورت غلام را بر خاك نهاد و سنگ لحد را چيد. وقتي كار دفن غلام به پايان رسيد حضرت رسول خدا (ص) خطاب به حضرت علي (ع) فرمود يا علي نعمتهاي بهشتي كه بر اين غلام مي‌رسد همه به خاطر محبت و دوست داشتن توست.
*
ياد، رخش بروضه رضوان نمي دهم
خاك رهش بملك سليمان نمي دهم
*
دُرّ ولايتي كه نهفتم از او بدل
تا بنده، گوهري است كه ارزان نمي دهم
*
در رعايت سراي جهان جان عاريت
جز در نثار حضرت جانان نمي دهم
*
يك جلوه از جمال عزيزش بهر دو كون
با صد هزار يوسف كنعان نمي دهم
*
دست طلب ز دامن او بر نمي كشم
دل را به غير عترت و قرآن نمي دهم
*
يك قطره اشك كه ريزم بياد او
آن قطره را بگوهر غلطان نمي دهم
*
آب ولايتي كه گلم زان سرشته شد
آن آب را بچشمه حيوان نمي دهم
*
مهر عليست جان جهاني و جهان جان
بي مهر او بقابض جان، جان نمي دهم
*
امروز هركس بكسي سر سپرده است
من سر بغير قبله ايمان نمي دهم
*

[کرامات علویه : معجزات حضرت امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) بعد از شهادت - حب علي - صفحه۲۰]

☆ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه ☆

“کانال مولا امیرالمؤمنین علیه السلام”

 علمای بزرگ اهل تسنن و بیان معنای کلمه “مولی":

 أبن منظور الأفريقی (متوفای 711هـ)

 ابن منظور مصری كه كتاب لسان العرب او از برترين كتاب‌های لغت به شمار می رود، با استشهاد به شعر معروف لبيد تصريح می کند كه «مولی» در اين شعر به معنای «أولی» است:

 "و أما قول لبيد: فعدت كلا الفرجين تحسب أنه مولى المخافة خلفها و أمامها فيريد أنه أولى موضع أن تكون فيه الحرب.”

 ترجمه: دو گروه متخاصم گمان بردند که ترسناک‌تر و سزاوارتر برای ترس و وحشت پشت سر و روبرو است.

 "در شعر لبيد از (مولی المخافة) اين چنين قصد شده است كه: سزاورتر و برترين مكان كه در آن جنگ خواهد بود، پشت سر و رو برو است.”

 همچنین‌ او می نویسد: “گفت: قول عمر به علی (ع): برای من ولی هر مؤمنی گردیدید.”

و گفته شده که: سبب این مطلب این هست که اسامه به علی «علیه السلام» گفت: تو مولای من نیستی! همانا مولای من رسول الله «صلی الله علیه و آله» است که فرمود:

 "من کنت مولاه فعلی مولاه”

? و هر کسی که سرپرست امری بر دیگری شد پس او ولی است. و نسبت به مولی “مولوی” است.

? لسان العرب، ج 15، ص 410، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولى

? ادامه دارد…

 علمای بزرگ اهل تسنن و بیان معنای کلمه “مولی":

 أبوبكر الأنباری (متوفای 328هـ)‌‌‌

 ابوبكر انباری گفته: مولی به معنای اولی است، و اين فرمايش خداوند: “النار هی مولاكم"، يعنی نار اولی است برای شما.

 در شعر لبيد هم به معنای اولی آمده است: دو گروه متخاصم گمان بردند كه ترسناك تر و سزاوارتر برای ترس و وحشت پشت سر و روبرو است.

? الزاهر فی معانی كلمات الناس