تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

حرام_خواری

برای فهم علت فاجعه کربلا، باید به تاریخ و اقدامات خلفای سه گانه پرداخت!

آنها، مردم را برخلاف سنت پیامبر تربیت کردند….

در کربلا امام به مردم فرمود:

چون شکم هایتان از حرام پر شده است بر قلبهایتان مهر خورده است.

عثمان، خلیفه_سوم این بدعت را بنا نهاد

تاجایی که

امیر مومنان(ع) در توصیف غارت بیت المال به دست عثمان و یارانش می فرماید:

او و بنی امیه چون شتر که علفهای با طراوت بهاری را با ولع می خورد، مال خدا را با دهان پر می خوردند.

آری، عثمان بنی امیه را در تقسیم بیت المال برتر میدانست تا جایی که خزنه دار حکومت از بذل و بخشش ها شکایت میکند

فقط یک نمونه را بخوانید

تاریخ

هنگامي كه عبداللَّه بن خالد با جمع فراواني از مكه وارد مدينه شد و نزد خليفه آمد، عثمان به عبداللَّه بن ارقم كه #خازن بيت المال و وزير دارائي حكومت بود نوشت كه به عبداللَّه بن خالد سيصد هزار درهم از بيت المال بدهد و بهر فردي كه با اوست صد هزار درهم بپردازد.

عبداللَّه بن ارقم از پرداختن حواله ي خليفه امتناع ورزيد. عثمان ضمن نامه اي او را به خاطر اين جسارت سرزنش كرده و به وي نوشت: يعني تو خزينه دار ما هستي بايد آنچه حواله مي كنم بي درنگ بپردازي ولي عبداللَّه در پاسخ عثمان چنين نگاشت:

من خزانه دار مسلمانانم و خزینه دار تو غلام توست آنگاه كليد بيت المال را به عثمان رد كرد و از مقام خود استعفا نمود.

الغدير ج 8 صفحه ‏ي 276

ابن زیاد به عمر سعد دستور داد:

میان آب و حسین مانع شو تا قطره‌ای از آن آب ننوشد [و با تشنگی کشته شود] همان‌گونه که با عثمان چنین کردند!

آیا صحت دارد که امام حسین(ع) چنین کاری با عثمان کرده باشند؟

بخوانید

امام علی(ع)‌ و فرزندانش نه تنها در قتل و تشنگی عثمان نقشی نداشتند، بلکه تلاش آنان در جلوگیری از این حوادث بوده است.

اما تبلیغات دروغین بنی‌امیه و در رأس آنان معاویه، این باور را در برخی افراد کم‌اطلاع ایجاد کرده بود که آن بزرگواران در ماجرای قتل و تشنگی عثمان نقش داشته‌اند و به همین جهت در مواردی به این بهانه اقدام به عمل غیر‌انسانی قطع آب می‌کردند. این استدلال غلط تنها در کربلا نمود نداشت، بلکه در حادثه تاریخی دیگری، در ابتدای جنگ صفین،‌ معاویه آب را به پیشنهاد ولید بن عقبه بر روی سپاهیان امام علی(ع)‌ بست، با این توجیه که «از آب منعشان می‌کنیم چنانچه عثمان را از آب ممنوع داشتند. چهل روز محاصره‌اش کردند و آب خنک و غذاى نرم را از او دور داشتند؛ از تشنگى آنان را می‌کشیم! خدا از تشنگى آنان را بکشد!‏».

این نوع استدلال که امام علی(ع) و فرزندانش در تشنگی عثمان نقش داشتند، براساس روایاتی است که بر اساس پول و سکه‌های شامی اهدایی از طرف معاویه جعل شده‌ و اثری از واقعیت ندارند.

?طبری، ج 4، ص 572

جامعه_را_تربیت_کردند

سختترین مدل فریب دادن مردم این است که با استدلال دینی، با آیه یا روایت مردم را قانع کنند

وقتی عده ای در #سقیفه و بعدتر برخی از صحابه به انتخاب #ابوبکر اعتراض کردند

جریان نفاق، برای اقناع و فریب مردم، دنبال جوابهای #دینی بود

بعنوان نمونه:

میگفتند ابوبکر تنها کسی بود که در #غار_ثور همراه پیامبر بوده و این فضیلت و برتری اوست

میگفتند بوبکر تنها کسی بود که پیامبر در زمان بیماری او را بجای خود به نماز جماعت فرستاد

میگفتند ابوبکر پدر زن پیامبر و اهل قریش است

به جوابها دقت کنید!

همه ى این پاسخ ها استدلالهای دینی است که منافق_باهوش برای ساکت کردن و فریب مردم ساده استفاده میکند
از نزدیکی با پیامبر برای ضربه زدن به وصیت و دستور پیامبر بهره بردند و مردم #ساده_لوح هم پذیرفتند

این، همان معنای #فتنه می باشد که تشخیص حق و باطل در آن سخت خواهد شد.

اینگونه، علی را خانه نشین کردند و مقدمه ای شد برای قتل حسین(ع)

 علمای بزرگ اهل تسنن و بیان معنای کلمه “مولی":

 أبو حيان اندلسی، نظر كلبی را اين گونه نقل می کند:

 (هو مولانا) ناصرنا و حافظنا و قال الكلبی هو أولى بنا من أنفسنا فی الموت و الحياة.

 (او مولای ما است=) ياور و نگاهدار ما است.

 كلبی (یکی از علمای بزرگ اهل تسنن) گفته است: مولی به معنای اولی و برتر از ما به جان ما در مرگ و زندگی است.

? تفسير البحر المحيط، ج 5، ص 53، تحقيق: الشيخ عادل أحمد عبد الموجود - الشيخ علی محمد معوض، شارك فی التحقيق 1) د.زكريا عبد المجيد النوقی 2) د.أحمد النجولی الجمل، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1422هـ -2001م

 ادامه دارد…

  علمای بزرگ اهل تسنن و بیان معنای کلمه “مولی":

 كلبی، محمد بن السائب، (متوفاى 146هـ)

 محمد بن سائب كلبی از علمای پرآوازه لغت عرب در قرن دوم از كسانی است كه تصريح كرده است كه «مولی» به معنای «اولی» می آید.

 فخر رازی، مفسّر مشهور اهل تسنن در تفسير آيه «هی مولاكم و بئس المصير، (الحديد/15)» می نویسد: در لفظ (مولی) چند نظريه وجود دارد:

 يكی از آن سخنان از ابن عباس است كه گفته است: (مولاكم) يعنی فرجام و عاقبت.

 توضيح آن اين است كه (مَولی) از (وَلِی) به معنی نزديك بودن است، يعنی آتش جايگاه شما است كه به آن نزديك می شويد و به آن می رسيد.

 سخن دوّم از كلبی است كه می گويد: (مولی) يعنی اولی و برتر از شما به خود شما است.

? الرازی الشافعی، فخر الدين محمد بن عمر التميمی (متوفای 604هـ)، التفسير الكبير أو مفاتيح الغيب، ج 29، ص 198، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1421هـ - 2000م

 ادامه دارد…