جواب:

 در کشور ما قانون اساسی حرف اول و آخر را میزند. ولایت فقیه یا همان رهبر معظم انقلاب نیز در چارچوب قانون اساسی عمل می کند و نمیتواند و نباید خارج از قانون اساسی عمل کند. یعنی رهبری نمیتواند همه را به اجرای قانون اساسی دعوت کند و سپس خودش قانون شکنی کند!!

در قانون اساسی ایران مبارزه با مفاسد اقتصادی و اختلاسها کار رهبری نیست. بلکه بعهده دولت ، مجلس و قوه قضاییه است.

در تمامی دستگاههای دولتی واحد نظارت و بازرسی وجود دارد که اگر درست عمل کند احتمال وقوع دزدی و اختلاس بسیار کمتر است.

در مجلس ، دیوان محاسبات وجود دارد که باید نحوه هزینه کرد دولت در بودجه تصویبی را بررسی کند و تخلفات دولت را رسیدگی کند.

سازمان بازرسی کل کشور هم وظیفه مهمی در بازرسی از ادارات دولتی ، بانکها و… دارد تا اگر تخلفی صورت گرفت برخورد کنند.

 مفاسد اقتصادی در کشور ما یک زنجیره طولانی دارد که بهم ارتباط دارند. ساختار معیوب سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی اقتصادی ما در طول زمان و بتدریج راه را برای رانتخواران و مفسدان اقتصادی باز کرده است.

در اینحا مجلس شورای اسلامی با تصویب قوانین بازدارنده نقش مهمی دارد. قوه قضاییه در نحوه برخورد با مفسدان اقتصادی و مجازات آنها نقش مهمی دارد.

 وقتی اکثر این دستگاههای دولتی دچار نقص هستند آیا توقع داریم که رهبری شمشیر کشیده و یک تنه به مبارزه با مفاسد اقتصادی بیاید.

آنوقت می گویند رهبری دیکتاتور است. رهبری قانون شکن است. رهبری نمیگذارد ما کارمان را کنیم. اصلا ما برویم کنار رهبری خودش مملکت را اداره کند و……

اگر دقت کنیم رهبر معظم انقلاب دایما به دستگاههای مسؤل تذکر میدهد ، راهنمایی و ارشاد می کند ، اخطار میدهد ، اما ……چندان توجهی نمیشود و مدیریتها غیرفعال ، کند ، خسته و غیر انقلابی عمل می کنند و حرف رهبری بر زمین میماند.??