موضوع: "راهی به حریم کبریا"

تفاوت آیه 15 سوره هود و 18 سوره اسراء در مورد نتیجه عمل انسانهای دنیا دوست:

پرسش: بر اساس آیه ۱۵ سوره هود، خدا نتیجه اعمال انسان‌های دنیا دوست را در دنیا به طور کامل به آنان می‌دهد و چیزی از آن کم نمی‌کند ولی بر پایه آیه ۱۸ سوره اسراء، خدا تنها بخشی از آنچه دنیا پرستان می‌خواهند را به ایشان میدهد، آن هم به هر کس که خودش صلاح بداند نه به همه. آیا مفاد این دو آیه با یکدیگر منافات ندارد؟

پاسخ: آیه ۱۵ سوره هود درباره اعمال انسان‌هاست، البته اعمال طبیعی و معقول نه اعمالی مانند بت پرستی و خرافه گرایی. بر اساس این آیه از آنجا که خدا عادل است و به کسی ستم نمی‌کند، اگر کسی برای دنیا تلاش کند خدا نتیجه اعمال او را به همان اندازه‌ی عمل و تلاش وی به او می‌دهد و چیزی از آن کم نمی‌کند: مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَٰلَهُمْ فِيهَا وَ هُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ

ولی آیه ۱۸ سوره اسراء درباره میزان اراده و علاقه آن‌ها به دنیاست که خدا به دنیا دوستان هر چقدر از دنیا را که بخواهند و دوست داشته باشند نمیدهد بلکه به هر کس همان مقدار که خود خدا بخواهد و صلاح بداند می‌دهد، پس اینگونه نیست که دنیا دوستان بتوانند به هر چیزی از دنیا که بخواهند، برسند: مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ

کانال پرسمان قرآن

آیا اعمال انسان خودشان حاضر می‌شوند یا کسی آن‌ها را حاضر می‌سازد؟

پرسش: بر اساس آیه ۴۹ سوره کهف در روز قیامت هر کسی اعمال خود را حاضر می‌یابد. آیا اعمال انسان خودشان حاضر می‌شوند یا کسی آن‌ها را حاضر می‌سازد؟

پاسخ: در قیامت اعمال انسان‌ها مجسم می‌شوند و اعمال هر کسی همیشه همراه و ملازم با اوست، بنابراین هر انسانی در آن روز اعمال خود را حاضر می‌یابد: وَ وَجَدُوا۟ مَا عَمِلُوا۟ حَاضِرًا (کهف ۴۹)

در آیه ۳۰ سوره آل عمران، از حاضر شدن اعمال خوب و بد انسان‌ها در قیامت با صیغه اسم مفعول و به صورت “مُحضَراً” یاد شده که نشان می‌دهد اعمال انسان‌ها خودشان حاضر نمی‌شوند بلکه احضار می‌شوند و کسی آن‌ها را حاضر می‌سازد: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَ مَا عَمِلَتْ مِن سُوٓءٍ

اما پاسخ این پرسش که چه کسی اعمال انسان را حاضر می‌سازد؟ در آیه ۱۴ سوره تکویر داده شده است و بر اساس آن هر انسانی خودش اعمال خویش را حاضر می‌سازد: عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّآ أَحْضَرَتْ

هر انسانی نسبت به نفس و اعمال خود بصیرت کامل دارد: بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَیٰ نَفْسِهِۦبَصِيرَةٌ (قیامت ۱۴) و در روز قیامت خودش نامه اعمال خود را می‌خواند و به حساب خود رسیدگی می‌کند و خودش برای حسابرسی از خود کافی است: ٱقْرَأْ كِتَٰبَكَ كَفَیٰ بِنَفْسِكَ ٱلْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا (اسراء ۱۴) گرچه خدای سبحان و فرشتگان نیز از او حسابرسی می‌کنند.

کانال پرسمان قرآن


ژن شهید حججی چگونه بود؟

چند سال پیش وقتی #خواننده_جوان مرحوم #مرتضی_پاشایی دارفانی را وداع گفت، عده ای در تحلیلها میگفتند: تشییع جنازه پاشایی و استقبال نسل جوان از او یعنی ارزشها در جمهوری اسلامی دچار تغییرات شده و دیگر نمیتوان آن #ارزشها را به نسل جوان تحمیل نمود.
آن جماعت اسم خود را #جامعه_شناس میدانستند و میگفتند ما جامعه را بهتر از شما میشناسیم.

اما همانها، جریان سازی و غوغای حججی را نمیبینید و هیچ تحلیل و سخنی درباره او ندارند.

حججی سوپراستار سینما نبود.
حججی آیت الله و عارف درس خوانده در #حوزه علمیه نبود.
حججی قهرمان_ورزشی یا خواننده معروفی نبود که جامعه او را بشناسد.
حججی آقازاده یا صاحب ژن_رانت_خواری هم نبود.
شاید تحصیلات و مدرک آکادمیک خاصی هم نداشت. رسانه ای نداشت، مدام در مقابل #دوربینها نبود.

اما او یک جوان ۲۶ ساله بود.
هیچکدام از ابزارهایی که در دنیا امروز برای شهرت و جریان سازی لازم است را نداشت.
پس چگونه این چنین جریانی را خلق کرده است؟
جالب این است که در کشورمان شهدایی زیادی داشته ایم از #دفاع_مقدس تا به امروز اما چند نفر آنها مانند حججی بوده اند که دوست و دشمن در مقابل عظمت او سر تعظیم فرود میآورند.

حججی صاحب بهترین ژن عصر ماست.
او از سفره انقلاب بهترین سهمیه را برداشت، فهم او و امثال او از انقلاب هزاران برابر از کسانی که انقلاب را وسیله پر کردن سفره خود کرده اند بسیار بالاتر است.

علیرضا_زادبر

 

‍  آیا اندیشده‌اید که چگونه به حسین یاری برسانید؟

ما باید آماده شویم.
زینب پیش روی ماست.
حسین پیش روی ماست.
ما باید یاری‌گر آنان باشیم. ما باید زینب و حسین را در راه تحقق اهدافشان یاری کنیم… آیا اندیشده‌اید که چگونه به حسین یاری برسانید؟ غیر از گریه چه کرده‌اید؟

‼️بسیاری بر حسین گریه می‌کنند اما او را یاری نمی‌رسانند. ابن‌سعد اول کسی بود که بر حسین گریه کرد و حسین را یاری نکرد. زنهار که گریه کافی نیست، باید حسین را یاری کنید. چه مهیا کرده‌اید برای یاری حسین؟

 پیشنهادی به شما می‌دهم:
اگر حسین برای دین کشته شد و دین و آموزه‌های دینی اکنون در پیش ماست، هر کدام از ما، چه بزرگ و چه کوچک، می‌تواند در تحقق هدف دینی حسین و زینب را یاری کند. اگر کسی نماز نمی‌گزارد، برای اکرام حسین و زینب نماز بخواند. من قول می‌دهم که نام او در فهرست یاری‌کنندگان و همراهان حسین و زینب درج می‌شود.
اگر کسی غیبت می‌کند و برای تکریم حسین این کار را ترک کند، حسین او را در شمار یاران و سپاهش می‌گذارد. اگر کسی وجدان مریضی دارد و آن را پاک می‌گرداند، اگر کسی با بستگانش اختلافی دارد و آن را رفع می‌کند، اگر کسی به همسایه‌اش کمکی کند، اگر کسی مشکلی دارد و آن را حل کند، اگر کسی فرزندش را نیکو تربیت کند، اگر کسی در لباس و زندگی و زبان و نماز و خانه‌اش نقصی دارد و آن را برطرف کند، این شخص از جملهٔ یاران حسین و یاران زینب است. و از خداوند می‌خواهیم که این‌گونه باشیم.

امام_موسی_صدر، موسوعه(چ۱)، مستدرک، ص۶۱۵

 

پسرفت حوزه های علمیه

تحلیلگر کانال جوان نوشت:

حوزه های علمیه ما سال هاست که از طیب حاج رضایی، رسول ترک و مصطفی پادگان یاد می کنند اما نمی گویند که چرا در این سال ها حوزه های علمیه نشانه های خدا همچون آیت الله بهجت ها و …. تربیت نکرده است ؟ خروجی این همه درس و بحث چیست ؟

فاصله حوزه و نسل کنونی بسیار زیاد است آن هنگام که در عصر ارتباطات کمپانی های فساد با طرح ایده های جذاب( اینستاگرام و ایمو و تلگرام و …. در حال رقابت برای جذب حداکثری هستند و حوزه های ما مشغول بررسی کتب ۴۰ سال پیش است‌.

به همان اندازه که به نظام آموزش و دانشگاه های بی خاصیت انتقاد وارد است کمی بیشتر به حوزه های بی هویت انتقاد سازنده داریم.

اگر دانشگاه و دانشجو موذن جامعه است یقینا روحانیت امام جماعت جامعه لقب خواهد گرفت.
نماز جماعت بدون موذن میشود اما بدون امام جماعت معنایی ندارد.