تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

پیامبر ص فرمودند :

هر کسی که علیه دیگری شهادت دروغ بدهد، در روز قیامت، به زبانش آویزان می‌شود و با منافقان، درپایین‌ترین طبقه دوزخ خواهد بود
?من لا یحضره الفقیه ج 4، ص 15

هر کس ثروتمندى را به طمع مال دنیاى او احترام بگذارد و دوستش بدارد، خدا بر او خشم می‌گیرد، و درپایین‌ترین طبقه دوزخ، با قارون در یک درجه خواهد بود
?وسائل الشیعة، ج 17، ص 181،

زن بداخلاقی که شوهرش را آزار میدهد اگر پیش از این‌که از ناسازگارى دست بردارد و با مرد همراهى کند و یا قبل از این‌که مرد از وى خشنود شود، بمیرد، روز قیامت با منافقان محشور شود و سرنگون شود با آنها در آخرین طبقات جهنم
?بحار الانوار، ج 73، ص 367

وای بر کسانی که به اهل_بیت من ظلم کنند؛ عذاب آنها به همراه منافقان در قعر جهنم خواهد بود در برخی از روایات نیز از وجود قاتلان امام حسین(ع) در قعر جهنم خبر داده شده است
?عیون اخبار الرضا ج 2 ص 47

شبهات_قرآنی

خدا در قرآن میگوید: انسان از عجله آفريده شده، ولي عجله نكنيد!

توضیحات

خداوند در سوره انبيا آية 37 مي فرمايد:«خلق الانسان من عجل سأوريكم آياتي فلا تستعجلون؛(آري!) انسان از عجله آفريده شده، ولي عجله نكنيد؛ من آيات خود را به زودي به شما ارائه مي دهم»

اصل ماجرا این بود که کفار ومشرکین پیامبر را مسخره میکردند و خدا در وصف صفات زشت آنها، علاوه بر تمسخر،عجله را هم ذکر میکند

پاسخ

علامه طباطبايي مفسر بزرگ قرآن:
«انسان از عجله خلق شده است»؛ كنايه است از زيادي عجله انسان و بلوغ آن به نهايت درجه­اش، آنقدر كه گوئي، آدمي از عجله خلق شده و غير از عجله چيزي نمي شناسد.
مثل اينكه
مي گويند: فلاني همه اش خير يا شرّ است اين طور تعبير بليغ تر از اين است كه بگوييم، چقدر فلاني عجول است و اين كلام در مورد تعصب آمده و هم خواسته است نسبت به امر مشركين بي اعتنايي كند

طباطبايي، تفسير الميزان، ج 14، ص 436.

مباهله_قرن_21

منظور اصلی از خلقت آدم این بوده که در زمین سکونت پیدا کند .

اما راه زمینی شدن آدم همین بوده که در بهشت منزل گیرد و برتری اش بر ملائکه و لیاقتش برای خلافت اثبات شود

. سپس ملائکه مأمور به سجده برای آدم شوند آنگاه در بهشت منزلش دهند و از نزدیکی به آن درخت نهی اش کنند و آدم به تحریک شیطان از آن درخت بخورد و در اخر به زمین هبوط کند. علت خروج از بهشت چه بود؟

سبب بیرون شدن آدم از بهشت و زمینی شدن او، ارتکاب خطا یعنی خورن از درخت ممنوعه بوده است زیرا با این اشتباه زشتیهای آنها آشکار شد و این بواسطه وسوسه شیطان لعین بود. آیا در بهشت به آدم آموزش دادند؟ آری، آدم می بایست مدتی کوتاه تعلیمات لازم را در محیط بهشت ببیند و بداند زندگی روی زمین توام با برنامه ها ،تکالیف و مسئولیتهایی است که انجام صحیح آنها باعث سعادت ، تکامل و بقای نعمت است و سر باز زدن از آنها سبب رنج و ناراحتی است.

همچنین باید بداند هر چند او آزاد آفریده شده است، امّا این آزادی بطور مطلق و نامحدود نیست که هر چه خواست انجام دهد .

ضمنا او باید می آموخت که از پاره ای از اشیاء روی زمین چشم بپوشد بنابراین شاید به دلیل خلقت انسان برای خلافت در زمین ، درنگ آدم در بهشت و دریافت دستور العمل هایی خاص ،جنبه آموزش و تمرین داشته است. آیا بهشتی که آدم در آن بود ،همان بهشت موعود بود؟

آنچه از ایات قران استفاده می شود باغی که آدم در آن مسکن گزید و سکونت داشت، بهشت موعود نبوده است زیرا اوّلا : آن بهشت برای پاداش است و آدم هنوز کاری نکرده بود که استحقاق پاداش داشته باشد و در سوره مبارکه آل عمران آیه 142 خداوندمتعال می فرماید: ” ام حسبتم أن تدخلوا الجنة و لمّا یعلم الله الذّین جاهدوا منکم” آیا می پندارید که به بهشت در ایید در حالیکه مجاهدین از میان شمارا خداوند معلوم نداشته است.ثانیأ کسی که به بهشت وارد شود ، دیگر از آنجا خارج نمی شود.ثالثا در آن بهشت امر و نهی و ممنوعیّت و تکلیف نیست . در حالی که آدم از خوردن درخت نهی شد و بعلاوه در روایات اهل بیت نیز آمده است که بهشت آدم ، بهشت موعود نبوده است.

مهمترین پیام داستان حضرت ادم چه بود؟

از این ماجرا این اصل اساسی روشن می شود که در این جهان همواره دو نیروی مختلف حق و باطل در برابر هم قرار دارند و مشغول مبارزه هستند. آن کس که تابع شیطان شود و راه باطل را انتخاب کند، سرانجامش دور شدن از بهشت و سعادت ، و گرفتاری در رنج ، درد و پشیمانی است. آدم را از کدام باغ خارج کردند؟ این باغ ، بهشت موعود نبوده است. بلکه یکی از باغهای پر نعمت وروح افزای یکی از مناطق سرسبز زمین بود.زیرا : اوّلا : بهشت موعود، نعمت جاودانی است که برخی از ایات قرآن به این جاودانگی اشاره فرموده و بیرون رفتن از آن ممکن نیست. ثانیأ: ابلیس آلوده و بی ایمان را در آن بهشت راهی نخواهد بودغ چه رسد به وسوسهای شیطانی و نافرمانی خدا. ثالثا: در روایت است که از امام صادق(ع) راجع به بهشت آدم پرسیده شد. ان حضرت فرمود : ” باغی از باغهای دنیا بود که خورشید و ماه بر آن می تابید و اگر بهشت جاودان بود هرگز آدم از آن بیرون رانده نمی شد".

منظور از هبوط و نزول آدم چیست؟ منظور از هبوط و نزول آدم به زمین نزول مقامی است ، نه مکانی. یعنی از مقام خود و از آن بهشت سرسبز پایین آمد و این نزول از بهشت غیر از بهشت موعود است. چرا که بهشت موعود پایان سیر انسان است و این اغاز سیر آدم بود و این مقدمه اعمال و برنامه های اوست و بهشت موعود نتیجه اعمال و برنامه هایش است. مگر گناه آدم چه بود؟ روشن است که ادم با ان مقامی که خداوند در آیات مختلف برای او بیان فرموده است، مقام والائی از نظر معرفت و تقوی داشت. او نماینده خدا در زمین بود .

او معلم فرشتگان بود. او مسجود ملائکه بزرگ خداوند بود. این ادم با این امتیازات مسلّما گناه نمی کند . بعلاوه می دانیم که او پیامبر بود و هر پیامبری معصوم است .

لذا سوال مطرح می شود که آنچه از آدم سرزد چه بود؟در پاسخ می گوییم: اوّلا:آنچه آدم مرتکب شد ، ترک اولی و یا به عبارت دیگر گناه نسبی بود نه گناه مطلق. گناه نسبی آن است که گاهی برخی اعمال مباح و یا حتّی مستحب در خور مقام افراد بزرگ نیست، آنها باید از این اعمال چشم بپوشند و به کار مهمتر پردازند و آدم نیز سزاوار ود از آن درخت نخورد ، هرچند برای او ممنوع نبود ، بلکه مکروه بود. گناه مطلق ؛ گناهی است که از هر کس سرزند ،گناه است و در خور مجازات است، مانند شرک. ثانیأ:نهی خداوند در اینجا نهی ارشادی بود . یعنی همانند دستور طبیب که می گوید؛ فلان غذا را نخور که بیمار می شوی. خداوند به آدم فرمود “اگر از این درخت ممنوع بخوری از بهشت بیرون خواهی رفت و به درد و رنج خواهی افتاد. بنابراین آدم مخالفت با فرمان الهی نکرد بلکه بی توجهی به نهی ارشادی کرد. امروزه ما به این بلا گرفتار شده ایم. ثالثأ:اساساَ بهشت جای تکلیف نبود ، بلکه دورانی بود برای آزمایش و آمادگی آدم برای آمدن در روی زمین و این نهی جنبه آزمایشی داشت.(تفسیر نفیس ج یک – سید محمد رضا طباطبائی نسب)

پسری 25ساله هستم. قد کوتاهی دارم و رنگ صورتم هم تقریباً سیاه است. با این اوضاع، موهای سرم از سه سال پیش شروع به ریختن کرد و کلّاً زشت اندر زشت شده‌ام. به همین خاطر، هیچ دوستی در این دنیا ندارم، حتّی برادران و خواهرم هم از من زیاد خوششان نمی‌آید. هرسال در ماه رمضان توبه می‌کنم تا شاید کمی از این زشتی بیرون بیایم، امّا هر بار، خدا بیشتر اذیّتم می‌کند. خلاصه اینکه خیلی تنها هستم، آن هم فقط به خاطر چیزی که اصلاً خودم در آن مقصّر نبودم!

پاسخ:
همانطور که فرمودید، قیافه ظاهری شما خدادادی است ولی جالب است بدانید که زیبایی ظاهری، تنها درصد کمی از دلیل جذابیّت و محبوبیّت را شامل می‌شود و این دقیقاً همان چیزی است که نسبت به آن توجّه کمتری دارید. به جای اینکه اینقدر توبه و دعای خود را برای تغییر قیافه خودتان هزینه کنید، اصل محبوبیّت خود در بین مردم را از خدا بخواهید. در این صورت خدای متعال به شما می‌فرماید: «كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، به زودى[خداى‏] رحمان، براى آنان محبّتى[در دل‌ها] قرار مى‌‏دهد.»[مریم؛ 96] راستی! شما گفتید تنهایید در حالیکه خداوند، آنقدر شما را دوست دارد که به بهانه قیافه، دائم همراه شماست و در دلتان حضور دارد. با این نگاه، قیافه شما گنجی است که خدا به شما داده و او برای هیچ بنده‌ای بد نمی‌خواهد.

قال علی بن موسی الرضا علیهما السلام :

 والعِلَّةُ الَّتِى مِن أجلِها دَفَعَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ الذِّبحَ عَن اسماعيلَ، هِىَ العِلَّةُ الَّتى مِن أجلِها دَفَعَ الذِّبحَ عَن عَبدِاللهِ؛ و هِىَ كَونُ النَّبِىِّ صَلَّى اللهُ علَيهِ و آلِهِ و سَلَّمَ و الأئِمَّةِ المَعصومينَ صَلَواتُ اللهِ علَيهِم فى صُلبَيهِما، فَبِبَرَكَةِ النَّبِىِّ صَلَّى اللهُ علَيهِ و آلِهِ و سَلَّمَ و الأئِمَّةِ عليهم‏السّلام دَفَعَ اللهُ الذِّبحَ عَنهُما ، فَلَم تَجرِ السُّنَّةُ فى النّاسِ بِقَتلِ أولادِهِم‏.

 امام رضا علیه السلام فرمودند :

 به همان علّتى كه خداى تعالى ذبح را از حضرت اسماعيل دفع نمود، به همان علّت نيز ذبح و قربانى شدن را از حضرت عبدالله برداشت؛

 و آن علّت عبارت از اين است كه: رسول خدا و ائمّه معصومين عليهم ‏السّلام از صلب اين دو نفر مى ‏باشند. و به واسطه يُمْن و بركت وجود اين حضرات معصومين عليهم ‏السّلام بود كه خداوند اين مسأله را از آنها دفع نمود، و بنابراين ديگر سنّت بر ذبح اولاد از ساير افراد جارى نشد.

?اسرار_ملکوت،ج1،ص257.
 آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی