در بحث هویت ملی و تقویت هویت ملی هم متن مردم نقش دارند و هم دولت و هم یک ضلع سوم را باید اضافه کنیم که عبارت است از نخبگان. این‌ها نقش بسیار مهمی دارند. علما، روشنفکران، اساتید دانشگاه، نویسندگان، هنرمندان و کسانی که به هر حال نخبه تلقی می‌شوند و در فرهنگ جامعه تاثیرگذارند آن‌ها مستقل از دولت می‌توانند نقش داشته باشند. پس این سه ضلع را باید در کنار هم ببینیم؛ مردم، دولت و نخبگان.
خب هر کدام از این‌ها به نوعی نقش خودشان را ایفا می‌کنند ولی از یک جهت دولت نقش بسیار برجسته‌ای دارد که تقریبا بی‌بدیل ست و از جهتی نخبگان یک نقش بی‌بدیل دارند و از جهتی هم مردم.آن جهتی که دولت نقش دارد این است که به هر حال دولت به‌عنوان نماینده و منتخب مردم، عهده‌دار منابع مادی جامعه و قانون‌گذاری و ضابطه‌دهی در جامعه است. در این‌جا دولت که می‌گوییم اعم از قوه مجریه است. دولت به معنای حاکمیت. یعنی مجلس شورای اسلامی، قوه قضاییه، نیروهای مسلح.
به هر حال ارکان حاکمیتی جامعه از جهتی نقش بی‌بدیل دارند و آن‌ها هستند که می‌توانند به مردم نقش بیشتری بدهند یا راه را برای مردم باز کرده و یا حتی مانع‌تراشی کنند. حتی نسبت به مردم در این بخش که می‌توانند نخبگان را به میدان بیاورند و از آنان استفاده کنند نقش دارند. باید برای گره‌گشایی در کار خودشان به دانشگاه و حوزه علمیه بها دهند. این نقش دولت بسیار هم مهم است و چه بسا نقش اول را در جامعه ما داشته باشد چرا که در این جامعه، حاکمیت، یک حاکمیت کاملا مردمی است و مردم به آن اعتماد دارند بنابراین نقش و رسالتش بسیار عمیق‌تر می‌شود.