تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

 اعتراف بزرگان اهل تسنن به تواتر حدیث غدیر:

 جلال الدين سيوطی (متوفای 911هـ)

 نویسنده کتاب می نویسد:
“اين حديث را امام احمد و مسلم از براء بن عازم نقل كرده اند و احمد مجدداً آن را از بريده بن حصيب و ترمذی و نسائی و ضياء مقدسی از زيد بن ارقم آن را نقل كرده اند.

 هيثمی می گويد: رجال سند احمد همه ثقه هستند و در مورد ديگری گفته است راويان آن راويان صحيح بخاری هستند. سيوطی می‌گويد: حديث غدير متواتر است.

 علت ايراد اين حديث آن است كه اسامه به علی (ع) گفت: تو مولای من نيستی، بلكه مولای من پيامبر است. رسول خدا صلی الله عليه و آله پس از شنيدن اين سخن فرمود: هر كس من مولای او هستم، علی نيز مولای او است.”

 ادامه دارد…

 از دو الی سه ماه پیش تمامی شیعیان برای عاشورا و اربعین روز شمار زدند!

 این علاقهء به سید الشهدا علیه السلام قابل ستایش است.

 اما قبل از محرم، ما مناسبتی داریم که افضل بر تمام مناسبتهای ما است.

 اساس مذهب ما به بزرگداشت این روز است.

 برای غدیر چه کردیم؟
برای غدیر کار نکردیم،

 متاسفانه انکار و تفسیر به رای شد!

 امام حسین علیه السلام کشته احیایِ غدیر است.

 باید برای غدیر صد هزار برابر عاشورا و فاطمیه توان گذاشت‌.

 اگر غدیر فراموش نمی شد که عاشورا و فاطمیه ای در کار نبود.✅ پس باید با تمام توان برای غدیر کار کنیم.

برای غدیر روز شمار بزنید،
پوستر پخش کنید.
بنر بزنید،

جشن بگیرید،
دسته شادی در خیابان راه بندازید.

 طنین علیا ولی الله باید عالم را بلرزاند.

 کم کاری نکنید، در حق امیرالمومنین علیه السلام و غدیر کم کاری کنیم، جفا کردیم!

خیابان ها را آزین ببندید.

دست به دست هم دهید.

 از عید قربان تا مباهله جشن غدیریه بگیرید.

? خطبه غدیریه را چاپ کنید
پخش کنید.

 از هر مناسبتی که داریم غدیر واجب تر و مهمتر است.

? ولایت امیرالمومنین علیه السلام را جار بزنید، شور به پا کنید.

 هر کس هم که توان دیدن ندارد کور شود.

برای غدیر کم گذاشتیم انکار شد،

 وقت بلند شدن است، رزق محرم در غدیر داده میشود،

 هر کس برای غدیر کم بگذارد، در محرم کمش میگذارند!

برای غدیر کار کنید این مملکت
بلرزد!

? این مملکت از عید قربان تا مباهله باید غوغا شود، صدای علیا ولی الله گوش فلک را کَر کند.

دسته به خیابان ها بیاورید،

 ایستگاه صلواتی بزنید،

شهرهای خودتان را چراغانی کنید.

 ان شاء الله امام عصر روحی فداه دعایی برای همه کند.

 روز عید غدیر، روزی است که خدا نعمتش را کامل کرده است،

چرا شکر نعمت نکنیم؟

صد هزار برابر هر سال توان بگذارید، کاری کنید مرحم بر سینهء مجروح صدیقه طاهره سلام الله علیها شوید.

 تمام معصومین به شهادت رسیدن بخاطر غدیر، چرا ما ساکتیم؟

چرا ما بی تفاوتیم.

کاری کنید که کسی جرات نکند خدشه بر غدیر وارد کند.

من کنت مولاه فهذا علی مولا ه را بلند بگویید،

روز غدیر روز بیعت با امام عصر روحی فداه است.

دست به دست هم بدهیم احیایِ غدیر کنیم.
با پولمان،
 با وقتمان،
 با هیئتمان؛
 با وسائلمان

 اعتراف بزرگان اهل تسنن در مورد اسناد حدیث غدیر:

 شمس الدين ذهبی (متوفای 748هـ)

 "من يك جلد از كتاب أسناد حديث غدير خم را كه ابن جرير نوشته بود را ديدم و از زياد بودن أسناد آن گيج و مبهوت شدم.”

? تذکرة الحفاظ

 ادامه دارد…

 اعتراف بزرگان اهل تسنن در مورد اسناد حدیث غدير:

 شمس الدين ذهبی (متوفای 748هـ):

 "محمد بن جرير طبری اسناد روايت غدير خم را در چهار جلد جمع آوری كرده است كه من قسمتی از آن را ديدم و از گستردگی روايات آن شگفت زده شدم و يقين كردم كه اين اتفاق افتاده است.

? سیر اعلام النبلاء

 ادامه دارد…

 و قال علیه ‏السلام‏
لَامَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ، وَلَا وَحْدَهَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ، وَلَا عَقْلَ کَالتَّدْبِیرِ، وَلَا کَرَمَ کَالتَّقْوَى، وَلَا قَرِینَ کَحُسْنِ الْخُلُقِ، وَلَا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ، وَلَا قَائِدَ کَالتَّوْفِیقِ، وَلَا تِجَارَهَ کَالْعَمَلِ الصَّالِحِ، وَلَا رِبْحَ کَالثَّوَابِ، وَلَا وَرَعَ کَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَهِ، وَلَا زُهْدَ کَالزُّهْدِ فِی الْحَرَامِ، وَلَا عِلْمَ کَالتَّفَکُّرِ، وَلَا عِبَادَهَ کَأَدَاءِ الْفَرَائِضِ، وَلَا إِیمَانَ کَالْحَیَاءِ وَالصَّبْرِ، وَلَا حَسَبَ کَالتَّوَاضُعِ، وَلَا شَرَفَ کَالْعِلْمِ، وَلَا عِزَّ کَالْحِلْمِ، وَلَا مُظَاهَرَهَ أَوْثَقُ مِنَ الْمُشَاوَرَهِ.

هیچ مال و سرمایه‏اى پردرآمد تر از عقل نیست، و نه هیچ تنهایى وحشتناک‏تر از عُجب و خودبینى، هیچ عقلى همچون عاقبت‏اندیشى نیست و نه هیچ شخصیت و بزرگوارى همچون تقوا، هیچ همنشینى همچون حسن خلق نیست و هیچ میراثى به پاى ادب نمى‏رسد، هیچ راهبرى همچون توفیق نیست و نه هیچ تجارتى مانند عمل صالح سودآور، هیچ سودى همچون ثواب الهى و هیچ پارسایى همچون پرهیز از شبهات نیست، هیچ زهد و پارسایى همچون بى‏اعتنایى به حرام نیست و نه هیچ علم و دانشى‏همچون تفکر، هیچ عبادتى همچون اداى فرایض و واجبات نیست و نه هیچ ایمانى مانند حیا و صبر، هیچ ارزش و اعتبارى (براى انسان) همچون فروتنى و هیچ شرافتى چون علم و دانش نیست، هیچ عزتى چون حلم نیست و هیچ پشتیبانى مطمئن‏تر از مشورت نخواهد بود.[۱]

شرح و تفسیر هیجده اندرز مهم‏

از آنچه درباره سند این کلمات حکمت‏آمیز آورده‏ایم استفاده مى‏شود آنچه مرحوم سیّد رضى در اینجا آورده به صورت پراکنده در خطبه یا خطبه‏هایى بوده است در حالى که از روایات‏ کافى‏ و آنچه در کتاب‏ تمام نهج‏البلاغه‏ آمده بر مى‏آید که اینها در کنار هم بوده است؛ ولى در هر صورت به نظر مى‏رسد اینها مواعظ مختلفى و هر یک درباره موضوع جداگانه‏اى است و جمع آنها در یک عبارت دلیل بر آن نیست که همه پیوند نزدیک با یکدیگر دارند.

در هر حال نمى‏توان انکار کرد که هر جمله‏اى از این جمله‏هاى هیجده‏گانه در عبارت کوتاهى درس بزرگى درباره زندگى سعادت‏بخش به ما مى‏دهد و سزاوار است انسان بارها و بارها در طول زندگى بر آنها مرور کند و پیام آنها را با گوش جان بشنود.

ازاین‏رو ما هر یک را جداگانه با شرح کوتاهى براى پى بردن به عمق کلام امام علیه السلام همراه سازیم.

نخست مى‏فرماید: «هیچ مال و سرمایه‏اى پردرآمد تر از عقل نیست»؛

(لَا مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ). «أعْوَد» یعنى پردرآمدتر و نافع‏تر.

مى‏دانیم امتیاز انسان بر حیوانات در عقل است که مى‏تواند سرمایه‏هاى‏معنوى و مادى را به سوى او سوق دهد. چه بسیارند کسانى که ثروت هنگفتى از پدر به آنها رسیده و بر اثر ضعف عقل در مدت کوتاهى آن را دست داده‏اند و در مقابل، کسانى که زندگى مادى خود را از صفر شروع کرده‏اند؛ اما بر اثر عقل و درایت پس از مدت کوتاهى سرمایه فراوانى از طریق حلال گردآورى نموده‏اند. در مورد سرمایه علم و دانش و اخلاق نیز چنین است.

امام صادق علیه السلام مى‏فرماید:

«لَیْسَ بَیْنَ الْإیمانِ وَالْکُفْرِ إلّا قِلَّهُ الْعَقْلِ قیلَ وَکَیْفَ ذاکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ؟ قالَ إنَّ الْعَبْدَ یَرْفَعُ رَغْبَتَهُ إلى‏ مَخْلُوقٍ فَلَوْ أخْلَصَ نیَّتَهُ لِلَّهِ لَأتاهُ الَّذى‏ یُریدُ فى‏ أسْرَعَ مِنْ ذلِکَ؛

فاصله میان ایمان و کفر همان کم‏عقلى است.

عرض کردند: اى فرزند رسول خدا صلى الله علیه و آله این امر چگونه است؟ فرمود: گاهى انسان خواسته خود را از مخلوقى مى‏طلبد در حالى که اگر نیتش براى خدا خالص بود همان خواسته در مدتى کوتاه‏تر به سراغش مى‏آمد».[۲]

در دومین گفتار حکیمانه مى‏فرماید: «هیچ تنهایى وحشتناک‏تر از عُجب و خودبینى نیست»؛

(وَلَا وَحْدَهَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ)

. چرا که از یک سو مردم از افراد خودبین و خودخواه متنفرند و از آنها فاصله مى‏گیرند و از سوى دیگر افراد خودبین مردم را در حد لیاقت دوستى خود نمى‏بینند و برترى خیالى و وهمى، آنها را از مردم جدا مى‏سازد و به این ترتیب گرفتار تنهایى وحشتناکى مى‏شوند.

از این رو در حدیثى که در کتاب شریف‏ کافى‏ از امام صادق علیه السلام آمده مى‏خوانیم:

«مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَکَ؛

کسى که گرفتار خودبینى شود هلاک مى‏شود».

در سومین نکته مى‏فرماید: «هیچ عقلى همچون عاقبت‏اندیشى نیست»؛

(وَلَا عَقْلَ کَالتَّدْبِیرِ)

منظور از عقل همان قوه ادراک است که انسان به وسیله آن کارهاى دنیا و آخرت خویش را نظام مى‏بخشد و به یقین، نتیجه هر کارى در پایان آن روشن مى‏شود؛ آنها که در فکر عاقبت کارها و نتیجه نهایى آن هستند، به یقین از همه عاقل‏ترند.

در حدیثى مى‏خوانیم که شخصى نزد پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله تقاضاى اندرزى کرد.

حضرت فرمود: اگر بگویم عمل خواهى کرد؟ عرض کرد: آرى! این سخن میان او و پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله سه بار تکرار شد و در پایان، پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:

«إنّى أوصیکَ إذا أنْتَ هَمَمْتَ بِأمْرٍ فَتَدَبَّرْ عاقِبَتَهُ فَإنْ یَکُ رُشْداً فَامْضِهِ وَإنْ یَکُ غَیّاً فَانْتَهِ عَنْهُ؛

من به تو توصیه مى‏کنم هنگامى که تصمیم گرفتى کارى را انجام دهى در عاقبت آن بیندیش. اگر عاقبت نیکى دارد به دنبال آن کار برو و اگر گمراهى و ضلالت است از آن صرف نظر کن».[۳]

در چهارمین نکته مى‏فرماید: «هیچ شخصیت و بزرگوارى همچون تقوا نیست»؛

(وَلَا کَرَمَ کَالتَّقْوَى)

[۲۲] . به جلد ۳ و ۲۰ تفسیر نمونه مراجعه فرمایید.