شکی نیست که ایران اسلامی در بخش دفاعی به بالندگی مطلوب رسیده است. بحمدالله صنعت دفاعی توانسته است ایران را در مقابل مستکبران، سربلند کند.. راز این ایستادگی را باید در دو نکته خلاصه کرد.
نکته اول: اتکا به خداوند؛ قرآن می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ‏ أَقْدامَكُمْ[محمد/7] اى مؤمنان! اگر(دين) خداوند را يارى كنيد او نيز شما را يارى کرده و گام ‏هايتان را استوار می‌کند.» و در آیه دیگر می‌فرماید: «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّه‏[بقره/249] چه بسا گروهى اندك، به اذن خدا، بر گروهى انبوه پيروز شدند.» بر طبق این دو آیه، اگر گروهی با انگیزه خدایی در مقابل دشمنان بجنگند، حتی اگر کمبود نفرات و ادوات داشته باشند، خداوند آنها را کمک می‌کند(مثل جنگ تحمیلی).
نکته دوم: تلاش و همت نیروهای دفاعی؛ همت بلندِ مردان دفاعی ایران در زمینه دفاعی چنان بود که مورد ستایش و تحسین ملتهای آزاده دیگر قرار گرفت. حضرت علی(علیه السلام) می‌فرماید: «مَنْ رَقَى دَرَجَاتِ الْهِمَمِ عَظَّمَتْهُ الْأُمَم؛ هر که بر نردبان همت ها بالا رود ، ملت ها او را بزرگ دارند.»[غررالحکم و دررالکلم، ص621].
غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، محقق / مصحح: رجائى، سيد مهدى‏، ناشر: دار الكتاب الإسلام، سال چاپ: 1410 ق، ص621.‏