هوالحکیم

 ترک واجب کرده سنت ، سنت بجا آورده ایم !!!

این روزها در شبکه های اجتماعی و محافل رسمی و غیر رسمی شاهد تکریم و تعظیم شهدای مدافع حرم هستیم.

یکی برای این عزیزان شعر می گوید و دیگری با واژگان فاخر از آنها یاد می کند.

دلهای بسیاری هم برای حضور در جبهه های دفاع از اسلام بیقراری می کنند و خلاصه یاد و نام این عزیزان شیرینی روزگار ما شده است ؛ الحمدلله.

چند روز پیش در تاکسی نشسته بودم و پیام های رسیده در بارۀ شهدای مدافع حرم را مرور می کردم.

تماشای تصاویر شهدا و خواندی پیامها ، حالم را دیگرگون کرده بود که یهویی! رادیو پخش تاکسی روشن شد و صدای یک خوانندۀ زن همۀ فضا را تسخیر کرد.

در این همه آزادی ، جای شهدا خالی …

راستش را بخواهید من جرأت نهی از منکر نداشتم و فقط آن دوست عزیز را به خدا و شهدا واگذار نمودم!

ده دقیقه بعد به مقصد رسیدیم و من با خوشحالی تمام از آن خودروی آزاد و رها پیاده شدم. هنوز کاملاً صدای ضعیفۀ خواننده از گوشم خارج نشده بود که بانویی گرامی وارد محور نگاهم گردید.

مکرمۀ مذکوره با یک دست مشغول صحبت با تلفن همراه بود و کیسۀ خرید دست دیگرش را به بند کشیده بود و در نتیجه نمی نوانست روسری افتاده از سرش را مرتب کند.

من باز هم توان نهی از منکر و امر به معروف نداشتم و مثل دفعۀ قبل این مورد را هم به خدا و شهدا واگذار نمودم.

چند متر دورتر از این ماجرا آقایی را دیدم که با آرامش و اطمینان قلب و دستگاه گوارش ، مشغول فروش مواد مخدر و روانگردان به خلق الله بود.

به گمانم نیازی به گفتن ندارد که از کنار این معضل اجتماعی چگونه عبور کردم ؛ خدایا! این همه توکل و توسل را از من بپذیر.

یادم رفت بگویم که آنروز من برای خرید گوشی تلفن همراه به بازار رفته بودم. در ادامۀ مسیر خسته از جور زمانه با شهدا نجوا می کردم و یکی و دو ساعت بعد در حالیکه چشمم به سیب گاز زدۀ روی گوشی جدیدم (اپل) دوخته شده بود به خانه برگشتم.

با وجود خستگی زیاد و تألم شدید روحی وضویی گرفتم و بعد از نصب اپلیکیشن ها! با نیتی خالص ، پیامهای رسیده دربارۀ شهدای مدافع حرم را برای دوستانم ارسال کردم و با حالتی شبیه زهاد و عرفا از همه خواستم که برای شهادتم دعا کنند !!!

 بلند بگو آمین ..

با این اسلام سکولار میخواهیم مقدمات ظهور را فراهم کنیم