نکته‌ی بعد که خیلی مهم است، همین مسئله‌ی تربیت نیروها یا حراست از نیروهای گوینده و خواننده، از خطاها و اشتباهات است؛ این خیلی مهم است. واقعاً یکی از گرفتاری‌های ما این است؛

حالا اسم مدّاح‌ها بد در رفته، مخصوص مدّاح‌ها نیست، مدّاح و غیر مدّاح ندارد. از کسانی که در این ماجرای منبر رفتن و از عاشورا خواندن وارد بوده‌اند - اعم از مدّاح و منبری و مانند اینها - مواردی دیده شده که حرف‌های نامناسبی از اینها صادر شده.

یک وقت حالا من و شما نشسته‌ایم، یک حرف غلطی هم از دهان بنده می‌آید بیرون، چیزی نیست، [چون] دو نفر پهلو هم نشسته‌اند، مهم نیست؛ یک وقت نه، ما هزار نفر، ده هزار نفر، گاهی پنجاه هزار نفر مستمع داریم، گاهی این جمعیّت تبدیل می‌شود به جمعیّت‌های میلیونی به خاطر انتشار؛ اینجا باید محاسبه بشود که تأثیر یک حرف غلط و نامناسب بر روی ذهن مخاطب چیست.

یک عدّه‌ای همان حرف غلط را قبول می‌کنند، و یک معرفت غلطی پیدا می‌کنند؛ یک عدّه‌ای آن را اِستنکار* می‌کنند و این اِستنکار موجب می‌شود که از اصل دین زده بشوند؛ بین کسانی و کسانی سرِ این حرف اختلاف می‌افتد؛ ببینید، از چند جهت مجاری فساد به وجود می‌آید برای یک حرف غلطی که یک نفر می‌زند.

 اِستنکار: انکار کردن

امام سیدعلی خامنه‌ای | ۹۲/۹/۲۸