صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین?

 چرا مى‏ گوييم جريان كربلا، اسوه براى همه است؟ چرا؟ چرا هيچ جريان ديگرى نمى‏ تواند به جاى كربلا بنشيند؟ چون از آن طفل نابالغ تا پيرمردى مانند مسلم بن عوسجه و حبيب بن مظاهرش، با فكر جلو رفته. نه اينكه تحت تأثير شخصيّت امام حسين قرار بگيرد، آن فايده ندارد.

 امام حسين در روز عاشورا به اصحابش و به نزديكانش فكر داد، عقل تزريق كرد، اختيار تزريق كرد. حضرت قاسم عليه ‏السّلام با تحت تأثير و احساسات به ميدان نرفت. حقيقت مرگ و لذّت مرگ را با جانش احساس مى‏ كرد؛ لذا در جواب سيّدالشّهداء عليه‏ السّلام عرض كرد:
أحلى مِنَ العَسل
«از عسل براى من شيرين‏ تر است»
يك چيزى را مى ‏فهميد كه مى‏ گفت: أحلى مِن العَسل.

 اصحاب سيّدالشّهداء عليه‏السّلام در روز عاشورا آن واقعيّت و حقيقت ولايت سيّدالشّهداء را با تمام وجودشان ادراك كردند. مگر كسى ادراك بكند، مى ‏تواند دست بردارد؟ ديگر نمى ‏تواند دست بردارد. چنان در مرامشان متصلّب و سفت بودند كه اگر كوهها مى‏ جنبيد آنها نمى ‏جنبيدند. اين ارزش دارد.

 آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی.