شهدای ما «في سَبيلِ اللَّهِ» کشته شدند و کشتهشدگانِ دشمن «في سَبيلِ الطّاغوتِ».
در مبارزه با دشمن، اگر ما سختی میبینیم، آنها هم سختی میبینند.
“اصل مبارزه با باطل، تعطیلبردار نیست؛ درگیری بین جبهه حق و باطل، یک امر ضروری و اجتنابناپذیر است و موضوعی براي مصالحه وجود ندارد؛ چون مصالحه بر سر «اله» است؛ وقتی ما دنبال خدای خودمان هستیم و آنها دنبال دنیای خودشان هستند، امکان مصالحه نیست.
در این جنگ و مبارزه حق و باطل، دو طرف میکشند و کشته میشوند و خسارت میبینند؛ فقط تفاوت در یکجا است: «الَّذينَ آمَنوا يُقاتِلونَ في سَبيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذينَ كَفَروا يُقاتِلونَ في سَبيلِ الطّاغوتِ». اینها در راه خدا میجنگند، آنها در راه غلبه شیاطین میجنگند. تفاوت همین یک کلمه است.
و الا آنها هم سختی می کشند و مشکلات را تحمل میکنند: «إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ»؛ اگر شما سختی میبینید دشمن هم سختی میبیند.”
استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری،