تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین?

 چرا مى‏ گوييم جريان كربلا، اسوه براى همه است؟ چرا؟ چرا هيچ جريان ديگرى نمى‏ تواند به جاى كربلا بنشيند؟ چون از آن طفل نابالغ تا پيرمردى مانند مسلم بن عوسجه و حبيب بن مظاهرش، با فكر جلو رفته. نه اينكه تحت تأثير شخصيّت امام حسين قرار بگيرد، آن فايده ندارد.

 امام حسين در روز عاشورا به اصحابش و به نزديكانش فكر داد، عقل تزريق كرد، اختيار تزريق كرد. حضرت قاسم عليه ‏السّلام با تحت تأثير و احساسات به ميدان نرفت. حقيقت مرگ و لذّت مرگ را با جانش احساس مى‏ كرد؛ لذا در جواب سيّدالشّهداء عليه‏ السّلام عرض كرد:
أحلى مِنَ العَسل
«از عسل براى من شيرين‏ تر است»
يك چيزى را مى ‏فهميد كه مى‏ گفت: أحلى مِن العَسل.

 اصحاب سيّدالشّهداء عليه‏السّلام در روز عاشورا آن واقعيّت و حقيقت ولايت سيّدالشّهداء را با تمام وجودشان ادراك كردند. مگر كسى ادراك بكند، مى ‏تواند دست بردارد؟ ديگر نمى ‏تواند دست بردارد. چنان در مرامشان متصلّب و سفت بودند كه اگر كوهها مى‏ جنبيد آنها نمى ‏جنبيدند. اين ارزش دارد.

 آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی.

گاهے دلم یڪ جاے دنج مے خواهد …
صحن بـــــین الحرمیـــن …
بنشینم و زل بزنم به گـــــنبدت …
من باشم و بغض هاے نشڪسته …
تو باشے و آرامـــــش دلـم …
رو به ضریحت سلامے دهم :

” السَّلامُ عَلي الحُسٓينـــــ
وَ عَلي عٓلي اِبن الحُسٓينـــــ
وَ عَلي اولادِ الحُسٓينـــــ
وَ علَي اصحابِ الحُسٓينــــ”

آنان ڪہ خاڪ را به نظر ڪیمیا ڪنند
آیا شود ڪه گوشه چشمے به ما ڪنند

صلے_الله_علیـك_یا_اباعبـدالله

زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و…

اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.

چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند

 محققان در بزرگترین مطالعه عکس برداری مغزی که تاکنون انجام شده، موفق به شناسایی تفاوت های خاصی میان مغز زنان و مردان شده اند. «دکتر دنیل آمن» نویسنده ارشد، روانپزشک و مؤسس کلینیک آمن به همراه همکارانش به تجزیه و تحلیل جمعیتی بزرگ از افراد سالم و همچنین افراد مبتلا به بیماری های روانی پرداخت تا اثر جنسیت را مشخص کند. آنها در این راستا از روش تومورنگارى SPECT استفاده کردند. محققان مطالعات عکس برداری مربوط به مغز ۴۶۰۳۵ فرد را که در ۹ کلینیک صورت گرفته بود، مقایسه کردند. جامعه آماری شامل ۱۱۹ فرد داوطلب سالم و ۲۶۶۸۳ بیمار مبتلا به اختلالات روانی مختلف از قبیل ضربه مغزی، اختلالات دوقطبی، اختلالات روان پریشى و اسکیزوفرنى و اختلال بیش فعالی کمبود حواس بود. مجموعه ای متشکل از ۱۱۵۸۷ بیمار دارای اطلاعات تشخیصی کامل بودند.

دکتر آمن اظهار داشت: «این مطالعه می تواند نقش مهمی در درک تفاوت های مغزی حاصل از جنسیت داشته باشد. تفاوت های قابل اندازه گیری که ما میان مردان و زنان، شناسایی کردیم؛ برای درک خطرات ناشی از جنسیت در اختلالات مغزی مثل بیماری آلزایمر حائز اهمیت هستند. استفاده از ابزارهای عکس برداری عصبی کارکردی مثل SPECT از اهمیت بالایی در توسعه درمان های مغزی در آینده برخوردارند.» مغز زنان شرکت کننده در مطالعه در بسیاری از نواحی فعال تر از مردان بود؛ به ویژه در قشر پیش مغزی که در تمرکز و کنترل پیام عصبی نقش دارد؛ قسمت لیمبیک یا نواحی مربوط به هیجان در زنان فعال تر از مردان بود. مراکز هماهنگی و بصری مغز در مردان فعالیت بیشتری در مقایسه با زنان داشت…

جزئیات بیشتر:
bigbangpage.com/?p=69106

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت بیگ بنگ

  استدلال امیرالمؤمنین علیه السلام به حدیث غدیر:

امیرالمؤمنین علیه السلام در رحبه فرمودند:

 سوگند مى دهم هر مرد مسلمانى كه غدير خم را به خاطر دارد و سخنى را كه در آن روز از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيده است، از جا برخيزد.

 سى تن از مردم براى اقامه شهادت بپا خاستند ـ ابو نعيم گفته است كه افراد بسيارى شهادت دادند ـ و اعلام كردند آن هنگام كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله دست اميرالمؤمنين على عليه السّلام را به دست مبارك خود گرفت، خطاب به مردم فرمود: آيا می دانید كه من شايسته‌تر به مؤمنان از خود آنها مى باشم؟

 همگى فرمايش رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را تصديق كردند. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: هر كس من مولای او هستم،‌ اين [علی] مولای او است، پروردگارا! دوست على را دوست بدار، و دشمن على را دشمن بدار.

 ابوطفيل گفت: از ميان جمع در حالى بيرون رفتم كه در خودم احساس ناراحتى مى كردم، و در بازگشت از اجتماع مردم، به ديدار «زيد بن ارقم» رفتم و به او گفتم: از على چنين و چنان شنيدم و ناراحت شدم! «زيد» گفت: آنچه را كه شنيدى انكار مكن! به دليل آن كه، آنچه را كه استماع كرده اى من خود از رسول خدا صلّى الله عليه و آله شنيده ام!

? مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج 32، ص 56، المؤلف: أبوعبد الله أحمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن أسد الشيبانی (المتوفى: 241هـ)، المحقق: شعيب الأرنؤوط - عادل مرشد، وآخرون، إشراف: د عبدالله بن عبد المحسن التركی، الناشر: مؤسسة الرسالة، الطبعة: الأولى، 1421 هـ - 2001 م