↪️ در جلسات قبل در مورد

“ضرورت توجه به واقعیت های دنیا”

و اهمیت این موضوع در “خودسازی فردی” و همچنین کار تربیتی صحبت کردیم.

? یکی از این واقعیت های بسیار مهم و اساسی،?واقعیتی به نام “رنج” هست.برای به دست آوردن قدرت “برخورد صحیح با رنج"ابتدا یه مقدار در مورد رنج صحبت میکنیم.رنج چیه؟!
??? رنج یعنی “هر اتفاقی که مطابق دوست داشتنی های انسان نیست"آدم ها دوست ندارن هیچ سختی و رنجی داشته باشن.و جالبه که “دنیا ” جایی هست که انسان در اون رنج میکشه.

 اتفاقات زیادی در دنیا میفته که انسان خوشش نمیاد اما هست…
خداوند متعال در چند جای قرآن کریم به این واقعیت مهم دنیا اشاره میفرماید.

 از جمله این آیه ی شریفه:(قطعاً ما انسان را در رنج آفریدیم)✨لقَد خَلَقنَا الاِنسانَ فی کَبَد✨ در موضوع رنج ما باید “نگاهمون رو تغییر بدیم"(و این تغییر نگاه خیییلی مهمه)چطور؟!یه قانون رو بپذیر: بپذیر که دنیا جایی نیست که انسان بتونه همیشه راحت زندگی کنه. دنیا جایی هست که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم چه خوشمون بیاد و چه خوشمون نیاد “رنج میکشیم…”

☢️و این یکی از واقعیت های بسیار مهم دنیا هست…. رنج های دنیا “برای همه” وجود داره در واقع فرقی نمیکنه که انسان مذهبی باشه یا غیر مذهبی دین داشته باشه یا بی دین باشه
اصلاً اینطور نیست که اگه کسی اهل دین و ایمان شد دیگه رنجی نکشه؛ اتفاقاً در روایات به فراوانی هست که هم مومنین” رنج میکشن و “هم کافران” سختی هایی خواهتد داشت. امام صادق علیه السلام می فرماید:{بر مومن چهل شب نمیگذرد،مگر اینکه برایش مشکلی پیش می آید که او را محزون میکندو متذکّرش می سازد.}

* المُومِن لا یَمضی عَلَیه اَربَعون لَیلَه اِلّا عَرَض لَه اَمر یَحزُنُه یَذکر بِه * روایات فراوانی وجود داره در این زمینه که بر “رنج کشیدن همه انسانهاو حتی مومنین “تاکید میکنه. امام صادق علیه السلام می فرماید:{بر مومن چهل شب نمیگذرد،
مگر اینکه برایش مشکلی پیش می آید که او را محزون میکندو متذکّرش می سازد.}
روایات فراوانی وجود داره در این زمینه که بر “رنج کشیدن همه انسانهاو حتی مومنین “تاکید میکنه.طبیعتاً نگاه چنین انسانی به مساله رنج خیلی “واقع بینانه و صحیح” هست و میتونه در زندگی کمکش کنه. سعی کنید به زندگیتون خیلی واقعی نگاه کنید. اگه نگاه ما به موضوع رنج درست بشه، یه اتفاق مهم می افته اون اتفاق چی هست؟⁉️❕⁉️

♦️ببینید انسان ها “در طول شبانه روز"مشغول “کنار زدن رنج ها و دردهاشون” هستن و تمام تلاششون رو هم برای این کار میگذارن؛ برای همین میزان بسیار زیادی از انرژیشون رو برای برطرف کردن رنج هایی قرار میدن که هیچوقت از بین نخواهد رفت….

در واقع اون اتفاق مهمی که می افته اینه که وقتی پذیرفتیم که ” رنج” یکی از واقعیتهای دنیاست"و همه هم به نوعی رنج دارن” انرژیمون رو صرفِ کنار زدنِ رنج های طبیعی و ضروری دنیا نمیکنیم .

دقت کردید؟!فقط نوع سختی و رنج مومن و کافر فرق میکنه.این حرفو تا آخر عمرت یادت بمونه… رنج های دنیا “برای همه” وجود داره در واقع فرقی نمیکنه که انسان مذهبی باشه یا غیر مذهبی دین داشته باشه یا بی دین باشه

اصلاً اینطور نیست که اگه کسی اهل دین و ایمان شد دیگه رنجی نکشه؛ اتفاقاً در روایات به فراوانی هست که
“هم مومنین” رنج میکشن و “هم کافران” سختی هایی خواهتد داشت.فقط نوع سختی و رنج مومن و کافر فرق میکنه.
 همین “آگاهی از فراگیر بودن رنج”

خیلی میتونه به انسان “آرامش” بده.

در واقع وقتی یه نفر با خودش فکر کنه که:

خب حالا که همه رنج میکشن  رنجِ من هم همین هایی هست که توی زندگیم وجود داره.پس زیاد نباید از بودن رنج در زندگیم ناراحت باشم.

و باید “تلاش کنم” که رنج های خودم رو کاهش بدم.و اون رنج هایی هم که نمیشه از بین ببرم، به راحتی بپذیرم.

?طبیعتاً نگاه چنین انسانی به مساله رنج خیلی “واقع بینانه و صحیح” هست

و میتونه در زندگی کمکش کنه.

 سعی کنید به زندگیتون خیلی واقعی نگاه کنید. اگه نگاه ما به موضوع رنج درست بشه، یه اتفاق مهم می افته

اون اتفاق چی هست؟ببینید انسان ها “در طول شبانه روز"مشغول “کنار زدن رنج ها و دردهاشون” هستن

و تمام تلاششون رو هم برای این کار میگذارن؛ برای همین میزان بسیار زیادی از انرژیشون رو برای برطرف کردن رنج هایی قرار میدنکه هیچوقت از بین نخواهد رفت….در واقع اون اتفاق مهمی که می افته اینه که وقتی پذیرفتیم که ” رنج” یکی از واقعیتهای دنیاست"و همه هم به نوعی رنج دارن”
 انرژیمون رو صرفِ کنار زدنِ رنج های طبیعی و ضروری دنیا نمیکنیم .

دقت کردید؟!

? چون بعضی از رنجها “طبیعت دنیا” هستن که ما نباید وقت خودمون رو براشون بذاریم

و نباید از اون ها ناراحت باشیم؛

?بلکه باید ?? با روی خوش “رنجهای طبیعی دنیا” رو بپذیریم و خودمون رو برای این رنجها آماده کنیم.البته درسته که باید سعی کنیم هر رنجی رو تحمل نکنیم امّا

 "فرار از برخی رنجهای طبیعی دنیا” باعث میشه که رنجهای انسان اتفاقا بیشتر هم بشن.پس با این شرایط ما باید چیکار کنیم؟! ببین عزیز دلم؛ در مقابل رنجهایی که توی دنیا وجود داره
ما فقط میتونیم “یه کار” انجام بدیم و اونم این هست که:"نوع رنجمون رو خودمون انتخاب کنیم”

{در واقع انتخاب کنیم که دوست داریم چه رنجی بکشیم}

 ما از رنج نمیتونیم فرار کنیم چون “فرار از رنج” کار احمقانه ای هست؛ چون فرار از رنج باعث? “افزایش رنج های انسان” میشه. مثلاً اگه پدر و مادری از “رنج تربیت فرزند” فرار کنن بعد از مدتی فرزندشون، “بی تربیت” رشد میکنه

وسالها باعث “عذاب پدر و مادرش” میشه و در واقع رنجهای “بسیار بیشتر و بدتری” رو به اونها تحمیل میکنه.

 یا اینکه زمان امتحانات آخر سال میشه  ممکنه یه نفر تلاشش رو برای درس خوندن بیشتر نکنه و از رنج درس خوندن فرار کنه  درسته که ظاهراً یه مدّتی رنج خودش رو کم میکنه،اما بعد که توی امتحانات خرداد ماه مردود شد

 شهریور ماه باید دوباره “رنج بیشتری” بکشه و در زمانی که دوستانش مشغول استراحت هستن

ایشون باید لطف کنه و درس بخونه!  یا مثلاً کسی که “رنج ورزش کردن” رو انتخاب نکن

 بعداً به اجبار ، باید “رنجِ بیماریهای مختلف مثل چاقی و افسردگی” رو تحمل کنه. پس ما باید به اختیار خودمون به “استقبال بعضی از رنج ها” بریم تا مجبور نشیم که رنج های بد رو تحمل کنیم….

? توجه داشته باشید که ما هنوز از"برنامه دین” برای رفعِ رنج هامون صحبتی نکردیم.و فقط از ?? “واقعیت های دنیا” صحبت کردیم.

اینکه از کجا متوجه بشیم که “به استقبال چه رنج هایی بریم"ان شاء الله در ادامه تقدیمتون خواهد