تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

 امیرالمومنین علیه السلام فرمودند:

 لا یَتْرُکُ النَّاسُ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ لِاسْتِصْلَاحِ دُنْیَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ

 مردم چیزى از امور دینشان را براى اصلاح دنیایشان ترک نمى ‏کنند مگر این‏که خداوند زیان‏بارتر از آن را به روى آنها مى ‏گشاید.

 بحارالانوار ج ۶۷ ص107

حیدر امیرالمؤمنین (ع):
‌
نيك بخت ترين مردم كسى است كه فضل ما را شناخت و با ما به خدا تقرّب جست و محبّت ما را خالص گردانْد و بدان چيزى كه ما بر آن سفارش میکنیم عمل کرد و از آن چه ما باز مى داريم، دست کشید. چنين كسى #از_ماست و در فردوسِ بَرين #با_ما خواهد بود.
‌
غرر الحكم : 3297

[سيوطى در الدّر المنثور] ذيل تفسير آيه شريفه فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ در سوره بقره (آيه ۳۷) اظهار داشته است، «ابن نجّار» از «ابن عباس» روايت كرده است كه :

? از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله پرسيدم: كلماتى را كه حضرت پروردگار، به حضرت آدم عليه السّلام تلقين كرد و در نتيجه آنها، توبه حضرت آدم عليه السّلام را پذيرفت، چگونه كلماتى بوده است؟

? رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در پاسخ فرمود: حضرت آدم عليه السّلام در ضمن درخواست توبه، خدا را به حقيقت محمد و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام سوگند داد و در اين هنگام خداى تعالى توبه او را پذيرفت؛ بنابر اين اسامى پنج تن، كلماتى بوده است كه خداى تعالى به حضرت آدم تلقين فرموده و توبه اش را پذيرفته است.

? منبع؛
فضایل پنج تن علیه السلام در صحاح ششگانه اهل سنت - باب سوم - صفحه۳۱۹.

 دوره خلافت برای علی علیه‌السلام از تلخ‌ترین ایام زندگی او به حساب می‌‏آید، اما از نظر مکتبش او موفق شد بذر عدالت را در جامعه اسلامی بکارد.
اگر امام علی(ع) به جای آن دوره کوتاه، بیست سال خلافت می‌‏کرد در حالی که نظام زمان عثمان همچنان باقی می‌‏ماند، امروز نه اسلام باقی مانده بود نه امام علی(ع)، نه‏ نهج‌‏البلاغه‏ و نه اسمی از عدالت اسلامی؛ علی هم خلیفه‌‏ای می‌‏شد در ردیف معاویه.

 روش امام علی(ع) به وضوح به ما می‌‏آموزد که تغییر رژیم سیاسی و تغییر و تعویض پست‌ها و برداشتن افراد ناصالح و گذاشتن افراد صالح به جای آن‌ها بدون دست زدن به بنیادهای اجتماع از نظر نظامات اقتصادی و عدالت اجتماعی، فایده‏‌ای ندارد و اثربخش نخواهد بود. بهامام علی(ع) می‌‏گفتند قانون که عطف بماسبق نمی‌‏کند؛ شما هرکاری می‏‌خواهید بکنید، بکنید ولی از امروز به بعد؛ می‏‌خواهی رعایت عدالت بکنی، رعایت #مساوات بکنی، بسیار خوب ولی از امروز؛ آنچه که در زمان خلیفه پیشین صورت گرفته است مال سابق است و ارتباطی به دوران حکومت شما ندارد.

و امام علی(ع) در جواب همه این به اصطلاح نصیحت‌ها می‏‌فرمود: خیر، قانون الهی عطف بماسبق می‌‏کند: «انَّ الْحَقَّ الْقَدیمَ لا یبْطِلُهُ شَی‏ءٌ» حق کهنه را چیزی نمی‌‏تواند باطل کند؛ وقتی بر من ثابت است که حق این است و باطل آن -ولو سال‌ها از آن گذشته- فرقی نمی‏‌کند، من باید حق را به موضع اصلی‌‏اش برگردانم.

شهید_مطهری،
?آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص ۱۵۲
بازخوانی آثاراندیشمندان اسلامی

 علمای بزرگ اهل تسنن و بیان معنای کلمه “مولی":

 أبن منظور الأفريقی (متوفای 711هـ)

 ابن منظور مصری كه كتاب لسان العرب او از برترين كتاب‌های لغت به شمار می رود، با استشهاد به شعر معروف لبيد تصريح می کند كه «مولی» در اين شعر به معنای «أولی» است:

 "و أما قول لبيد: فعدت كلا الفرجين تحسب أنه مولى المخافة خلفها و أمامها فيريد أنه أولى موضع أن تكون فيه الحرب.”

 ترجمه: دو گروه متخاصم گمان بردند که ترسناک‌تر و سزاوارتر برای ترس و وحشت پشت سر و روبرو است.

 "در شعر لبيد از (مولی المخافة) اين چنين قصد شده است كه: سزاورتر و برترين مكان كه در آن جنگ خواهد بود، پشت سر و رو برو است.”

 همچنین‌ او می نویسد: “گفت: قول عمر به علی (ع): برای من ولی هر مؤمنی گردیدید.”

و گفته شده که: سبب این مطلب این هست که اسامه به علی «علیه السلام» گفت: تو مولای من نیستی! همانا مولای من رسول الله «صلی الله علیه و آله» است که فرمود:

 "من کنت مولاه فعلی مولاه”

? و هر کسی که سرپرست امری بر دیگری شد پس او ولی است. و نسبت به مولی “مولوی” است.

? لسان العرب، ج 15، ص 410، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولى

? ادامه دارد…