شاید شما نیز دیده اید اشخاصی را که در ذهن خویش از وجود مقدس امام زمان ارواحنا فداه جز شخصیتی شمشیر بدست که جوی خون به راه می اندازد و از کشته ها پشته ها می سازد ، ذهنیت و تصویر دیگری ندارند!

تاسف بار آن است که این طرز تفکر و ذهنیت را به دیگران نیز انتقال می دهند و سیمای مهربان و عدالت گستر آن حضرت را در اذهان و افکار عمومی مخدوش می نمایند و از دعا برای ظهور ایشان (که تنها راه نجات است) منصرف می دارند ! … و این از بزرگترین جفاها به آن وجود سراسر مهر و شفقت و رحمت است . حتی برخی از دین باوران ،از روی مزاح یا عدم توجه به پی آمدهای منفی کلام خویش ،از جای شمشیر امام عصر ع بر روی گردن خود و یا دیگران سخن می گویند!

این جاست که باید بر غربت امام عصر ع خون گریست و در این مصیبت ،گریبان چاک کرد . آیا غربت از این بالاتر متصور است؟ امام مهربانی که نه تنها دوستان و محبان، که دشمنانش به برکت او زنده اند و نفس می کشند و روزی می خورند، امام مهربانی را که از پدر دل سوزتر، از مادر مهربان تر و از برادر صمیمی تر است، امام مهربانی را که قرار است با آمادنش اشکی از گوشه ی چشم یتیمی نچکد و کسی رنج گرسنگی نکشد و درد مندی از درد ننالد و گرفتاری در حبس نماند و بدهکاری از پرداخت قرض خویش عاجز نباشد و بی پناهی گوشه ی خیابان نخوابد و سفره ی بدون نان نماند. امام مهربانی را که بناست انتقام مظلومان و ستم دیدگان تاریخ را بستاند، امام مهربانی را که قرار است غم ها را پایان دهد ، درد ها را درمان و نابسامانی ها را سامان بخشد…

اگر تاکنون از برق شمشیر آن حضرت سخن گفته ایم، باید به درگاه خداوند به توبه و استغفار آوریم و از ساحت مقدس آن مظهر رحمت خداوند متعال، به خاطر این اتهام ،عفو و بخشش طلب کنیم. حقیقت این است که وجود مقدس حجه بن الحسن ارواحنا فداه __که خاتم الاوصیاست__هم چون خاتم الانبیا ص رحمه للعالمین است و از القاب شریف او کاشف البلوی، غوٍث، رحمه الواسعه، کهف و … است. این القاب در روایات، ادعیه و زیارت ایشان به وفور یافت می شود. در زیارت جامعه کبیره اهل بیت پیامبر ع را معدن رحمت، نهایت بردباری و گذشت، اصل و ریشه ی کرم و محبت، برطرف کننده ی غم ها و آسان کننده ی سختی ها خطاب می کنیم. امام هشتم حضرت رضا علیه السلام می فرمایند امام، هم نشین؛ هم دل؛ پدر مهربان و برادر و یاور است و همانند مادر نیکوکار و مهربان نسبت به فرزند خردسال و پناه بندگان است.