…آنچه وضعیت فکری امروز من است در این خلاصه می شود که
بینش علمی بر اساس تجربه
و بینش فلسفی بر اساس استدلال
و بینش عرفانی بر اساس شهود،
همه و همه محتاج بینش دینی هستند.
همانطور که مذهب، به علم در هدف و انگیزه و شکل بندی جهت می دهد، همانطور بر فلسفه و عرفان اثر می گذارد و یقین و شهود، این هر دو را راه می برد.
من در حالی که برای این سه، حرمتشان را قائل هستم، محدودیت هایشان را هم باور کرده ام و این است که به وحی روی آورده ام.

?اميرالمؤمنين عليه ‏السلام به عبوديَّت خود افتخار مى ‏كنند?

 إلَهى كَفَى لى (بى) عِزًّا أن أكونَ لك عبدًا، و كَفى بى فَخرًا أن تكونَ لى ربًّا؛ أنتَ كما احبُّ فَاجعَلْنى كما تُحب.

«خدايا! اين عزّت مرا بس است كه بنده تو باشم، و اين افتخار مرا كفايت است كه تو پروردگار من باشى؛ تو همچنانى كه من خواهانم، پس مرا چنان قرار ده كه تو مى ‏خواهى!»