تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

سوال یک دختر دانشجو در جلسه با مقام معظم رهبری: «ما چگونه میتوانیم از زندگانی حضرت زهرا علیهاسلام الگو بگیریم؟»

پاسخ: …

 مسأله همسرداری و شوهرداری است.

یک وقت انسان فکر می‌کند که شوهرداری، یعنی انسان در آشپزخانه غذا را بپزد، اتاق را تر و تمیز و پتو را پهن کند و مثل قدیمی‌ها تشکچه بگذارد که آقا از اداره یا از دکان بیاید! شوهرداری که فقط این نیست.

شما ببینید شوهرداری فاطمه زهرا سلام‌اللَّه‌علیها چگونه بود.

در طول ده سالی که پیامبر در مدینه حضور داشت، حدود نُه سالش حضرت زهرا و حضرت امیرالمؤمنین علیهماالسّلام با همدیگر زن و شوهر بودند. در این نُه سال، جنگهای کوچک و بزرگی ذکر کرده‌اند - حدود شصت جنگ اتّفاق افتاده - که در اغلب آنها هم امیرالمؤمنین علیه‌السّلام بوده است. حالا شما ببینید، او خانمی است که در خانه نشسته وشوهرش مرتّب در جبهه است و اگر در جبهه نباشد، جبهه لنگ میماند - این قدر جبهه وابسته به اوست -

از لحاظ زندگی هم وضع روبه‌راهی ندارند؛

همان چیزهایی که شنیده‌ایم: «و یطعمون الطّعام علی حبّه مسکیناً و یتیماً و اسیراً انّما نطعمکم لوجه اللَّه» یعنی حقیقتاً زندگی فقیرانه محض داشتند؛ در حالی که دختر رهبری هم هست، دختر پیامبر هم هست، یک نوع احساس مسؤولیت هم می‌کند.

ببینید انسان چقدر روحیه قوی می‌خواهد داشته باشد تا بتواند این شوهر را تجهیز کند؛ دل او را از وسوسه اهل و #عیال و گرفتاری‌های زندگی خالی کند؛ به او دلگرمی دهد؛ بچه‌ها را به آن خوبی که او تربیت کرده، تربیت کند.

حالا شما بگویید امام حسن و امام حسین علیهما السّلام، امام بودند و طینت امامت داشتند؛ زینب علیه‌اسلام که امام نبود. فاطمه زهرا سلام‌اللَّه‌علیها او را در همین مدت نُه سال تربیت کرده بود. بعد از پیامبر هم که ایشان مدّت زیادی زنده نماند. ا

ین‌طور خانه‌داری، این‌طور شوهرداری و این‌طور کدبانویی کرد و این‌طور محور زندگی فامیل ماندگار در تاریخ قرار گرفت. آیا اینها نمی‌تواند برای یک دختر جوان، یک خانم خانه‌دار یا مُشرف به خانه‌داری الگو باشد؟ اینها خیلی مهم است.

دروغ بزرگ
و چقدر زیباست حرف زرتشت که میگوید:
ای کاش آنقدر آب داشتم تا جهنم را خاموش میکردم
و آنقدر آتش داشتم تا بهشت را میسوزاندم
که مردم خدا را برای خودش بپرستند
نه برای بهشت و جهنم!!

پاسخ

 و چقدر زیباست که اسلام ستیزانی که به دنبال ترویج باستان گرایی و احیاء دین تحریف شده زرتشت هستند، هیچ گونه اطلاعی از آموزه های این دین ندارند و سخنانی را به زرتشت نسبت می دهند که با عقاید پیروان این دین منافات دارد.

چقدر زیباست بعضیا عالی خالی میبندن.
این متن مطابق تمام شایعات فاقد منبع و چنین سخنی از زرتشت نیست!

زرتشت پیامبر خداست.
چگونه ممکنه پیامبری در خصوص مهمترین جلوه های آخرت اظهار نظر مخالف با امرخداوند کند و تصمیم به تغییر آن بگیرد؟!

? طبق اوستاجهنم زرتشتی ها آتش ندارد که زرتشت بخواهد آن را با آب خاموش کند!

و طبق برخی منابع در نزد زرتشتیان جهنم فقط اتش نیست بلکه سرمای شدید نیز در کنار اتش از عناصر جهنم (دوزخ)هستند در ارداویراف نامه آمده باد سرد و گند، دریده یا جویده شدن توسط خرفستران، خوردن انواع ریم و پلیدى مانند مدفوع و خاک و خاکستر و دشتان، کنده شدن پوست سر، شکسته شدن اندام ها، گرسنگى و تشنگى شدید، لیسیدن تابه داغ، فرورفتن میخ چوبین بر چشم ها و…» (ارداویراف نامه/ 318- 327)
که البته برخی صاحب نظران این قایلند بر اینکه این مطالب(وجود آتش در جهنم زرتشتیان) صحت ندارد و از اندیشه اسلامی تاثیر پذیرفته?
حال به فرض صحت، زرتشت اتش را خاموش کند باسرمای شدید چه میکند؟
در دین #زرتشت نیز که حدود چند صد سال قبل از مسیح تأسیس شده عقیده به معاد به وضوح بیان شده.
در این دین اعتقاد بر این است که روح بعد از جدا شدن از بدن تا روز رستاخیز وارد عالم برزخ می شود؛ تا در روز رستاخیز به جسم خود بپیوندد؛ زرتشتیان به اموری مثل صراط و میزان اعمال و بهشت و جهنم نیز اعتقاد دارند؛ ولی معتقدند که در جهنم آتش وجود ندارد. چرا که آتش از نظر آنان مقدّس است؛ به عقیده آنها جهنم محلی بسیار سرد و تاریک و کثیف و پر از حیوانات موذی است که گناهکاران را اذیت می کنند. (آشنایی با ادیان بزرگ: ص 57 تا 62)

♦️ شگفت انگیز اینکه اسلام ستیزان، سخنان پیشوایان اسلام را سرقت کرده و به افرادی مانند داریوش و کوروش و زرتشت و … نسبت می دهند. جمله ی مذکور در متن شبهه، در اصل از سخنان حضرت علی علیه السلام گرفته شده که فرمودند:?

 ما عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ وَ لَا شَوْقاً إِلَى جَنَّتِكَ بَلْ‏ وَجَدْتُكَ‏ أَهْلًا لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُك‏ (عوالی الئالی، ج2، ص11)
خدایا من تو را نه از ترس آتش و نه به خاطر اشتیاق به بهشت عبادت می کنم، بلکه تو را شایسته عبادت یافته ام.

در محضر آیت‌الله میرباقری

«اگرچه جمعیت جامعه شیعه در زمان ولایت امام رضا(ع) از کثرت قابل توجهی برخوردار شده بودند، اما متفرق در دنیای اسلام بوده و مرکزیت خاصی نداشتند.
در چنین شرایطی بود که امام رضا(ع) به مرو هجرت فرمودند و تدابیری اندیشیدند که مأمون مجبور شد به بغداد کوچ کند. بخش دیگری از تدابیر تاریخی ثامن‌الحجج(ع) فراخواندن امام‌زاده‌ها به سمت خراسان بود؛ هجرت این بزرگواران موجب شد تا مدنیت شیعه در ایران، حول امام‌زاده‌ها شکل بگیرد.
شهرسازی در ایران، حول بیوت نور ائمه اطهار(ع) توسعه یافته است؛ یعنی، مردم به جای آن که حول آب و مرتع و علفزار خوب _مانند سایر اقوام و ملل_ جمع شوند؛ حول نسل نورانی نبی اکرم(ص) گردآمده‌اند. از این روست که بنیان جامعه شیعه، علی‌التقواست.»