تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

مدام در حال چاره اندیشی است که چگونه شما را زمین بزند.

این را باور کنید که شیطان برای ما مکر و حیله به کار می بندد؛ یعنی صبح تا شب برنامه ریزی می کند که چطور ایمان ما را از ما بگیرد و کاری کند که ما به آرزوهایمان تکیه کنیم.

چقدر از وعده هایی که در ذهن ماست و ما با آنها سر و کار داریم، وعده های شیطان است؟

وعده ی بزرگ شدن، وعده ی معروف شدن، وعده ی کسی شدن و…

گاهی انسان واجباتش را انجام می دهد، نماز می خواند روزه می گیرد اما در دام شیطان است!

مثلا کسی که ناسزا گویی می کند، شکم بارگی می کند، حرام خواری می کند، کینه توزی می کند، بخل دارد و… در دام شیطان است.

این فرد مانند کسی است که در خانه ی غصبی نماز می خواند.
در خانه ی غصبی برای سید الشهداء گریه می کند.
پول حرام گرفته و سفره ی اهل بیت علیهم السلام می اندازد.

«در روایت آمده از همزات شیطان به خدا پناه ببرید.
پرسیدند: آقا همزات چیست؟
حضرت فرمودند: بغض ما اهل بیت است.» گاهی شیطان بغض اهل بیت را در دل می اندازد.
«پرسید: مگر می شود ما با این اعتقادات محکم، نسبت به شما بغض پیدا کنیم؟
حضرت فرمودند: بله، با دشمنی با دوستان ما و دوستی با دشمنان ما، بغض ایجاد می شود.»

 مقدَّم داشتنِ خواسته امام بر خود

 مومنان باید همیشه و در همه زمان ها و مکان ها خواسته ی آنحضرت را بر خواسته خود مُقدَم بدارند. شخص مومن در مورد هر امری که میخواهد انجام دهد، باید بیاندیشد که آیا موافق خواسته آنحضرت است یا خیر؟ اگر بود انجام دهد، آن هم فقط بخاطر بدست آوردن رضایت ایشان نه بخاطر رضایت خویش و هوای نفسِ خود.

 راوی به امام صادق گفت: ای آقای من، چه بسیار ذکر سلمان فارسی را از شما میشِنوَم. امام فرمودند: نگو سلمان فارسی، بلکه بگو “سلمان محمدی". آیا میدانی علت یاد زیاد من از سلمان چیست؟ راوی گفت: خیر. امام فرمودند: بخاطر ۳ ویژگی:

۱- مُقَدَّم داشتنِ خواسته امیرالمومنین بر خواسته خود
۲- دوست داشتنِ فقرا و برگزیدنِ آنان بر اهل ثروت
۳- دوست داشتنِ علم و عُلما…

? بحارالانوار جلد ۲۲ باب ۱۰

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
مهمترین فعلی که در فضای امت(کاروان) حسینی شکل گرفته، دعوت به خیر است
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

پس بر اساس این آیه شریفه (وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَي الْخَيْرِ وَ …) مهمترین فعلی که در فضای کاروان حسینی و در فضای امت حسینی شکل گرفته، دعوت به خیر است. دعوت به خیر یعنی دعوت به ولایت. الخیر الولایه. دعوت به خیر یعنی معرفت به امام، دعوت به خیر یعنی این که بدون این که من و شما بخواهیم با زبانمان به جامعه بگوییم که چگونه باید دیندار بود، حول محور امام و گرد محور امام شمع باشیم. عملاً نشان بدهیم که خیر چه کسی است، چشمه خیر چه کسی است.

در زیارت جامعه کبیره وقتی نسبت به خیر سخن گفته می‌شود تعابیر عجیبی هست. “اصله و معدنه” اصلش، فرعش، معدنش، ابتدا و انتهایش، همه چیِ خیر شما هستید. وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ. حسینیان قبل از نهی از منکر امر به معروف کردند، قبل از امر به معروف دعوت به خیر کردند. قبل از دعوت به خیر در فضای خودشان امت شدند. در فضایی بر محور امام امت شدند. وَلْتَكُنْ و این بخش از جامعه اسلامی بود.

پس آن کسانی که در کنار خانه خدا قرار گرفتند و با عبدالله همراهی نکردند، اگر چه که آن سال حج را انجام دادند اما مسیر امت شدن را نرفتند. آن کسانی که بر گرد امام جمع شدند و با امام همراهی کردند، عملاً نه فقط به طواف‌کنندگان کعبه در آن زمان، نه فقط به اهالی جامعه اسلامی در آن زمان، نه فقط به اهل عالم در آن زمان بلکه این درس را به کل تاریخ بشری دادند که مسیر امت شدن از کنار امام شروع می‌شود، نه از کنار کعبه ظاهری. مسیر فلاح و رستگاری و جامعه سلامت از کنار امام شروع می‌شود و از امت شدن بر گرد امام…

لا یکون العبد مومنا حتى یعرف الله و رسوله و الائمة کلهم و امام زمانه
 

 حسن بن علی وشاء روایت می کند به امام رضا(ع) عرض کردم: آیا زمین بدون امام باقى می ماند؟ حضرت رضا فرمود: خیر، گفتم: براى ما راویت شده که زمین باقى می ماند ولی خداى تعالى بر اهل زمین خشمگین است. امام فرمود: نه، باقى نخواهد ماند، در صورتی که امام نباشد زمین فرو می رود و نابود می شود. 

عن الوشّاء قال: سألت أبا الحسن الرّضا (ع) هل تبقى الأرض بغیر إمام؟ 

قال(ع) : لا، قلت: إنّا نروى أنّها لا تبقى إلّا أن یسخط اللّه عزوجل على العباد 

قال(ع) : لا تبقى إذا لساخت. 

 الکافی ج 1  ص 179 ح 13 سند صحیح 

 چند راوی از عمر بن اذینه روایت می کنند که یکى از دو امام باقر(ع) و امام صادق(ع) فرمود: انسان در شمار مؤمنین نباشد تا آن که خدا و رسول خدا و همه ائمه و امام زمان خود را بشناسد و در امورش به [دستورات] امام زمان ش رجوع کند و تسلیم اوامرش باشد، سپس فرمود: چگونه ممکن است کسى امام آخر را [بتواند] بشناسد [یا ادعا کند که می شناسم] و امام اول را [با وجود آن همه دلائل و معجزات و آن همه گذر زمان و دور شدن از محل نزاع] نشناسد؟ [پس طبیعتا کسی که مقابل امام اول و دیگر ائمه تسلیم نیست ادعای شناخت امام آخر دردی از او دوا نمی کند. چون چنین ادعایی یا خدعه است یا جهالت] 

عن ابن أذینة عن غیر واحد عن أحدهما أنه قال(ع) : لا یکون العبد مؤمنا 

حتى یعرف اللّه و رسوله و الأئمة کلهم و إمام زمانه و یرد إلیه و یسلم له 

ثم قال(ع) : کیف یعرف الآخر و هو یجهل الأول؟ 

الکافی ج 1  ص 180 ح 2 سند صحیح 

برخی نکات : 

1_روایات متعدد و مکرری وارد شده که زمین هرگز از حجت الهی و امام معصوم خالی نخواهد بود. سنت خداوند است که زمین از حجت زنده خالی نباشد و سنت خداست که زمین با وجود او آرام گیرد. 

2_وجود امام به معنای تولد در صدها سال بعد نیست. یا طوری نیست که هیچ دسترسی به او نباشد. خیر بلکه او برای درجات بالای علم و ایمان مشهود است و حتی اهل اضطرار از او بهره مند هستند. موضوع رد مشاهده سندا ضعیف و درباره اشخاص دغلکار و دکان دار و فاقد صلاحیت شرعی است. 

3_ورود به دایره ایمان، توحید و نبوت و امامت و اطاعت از دستورات انبیاء و اوصیاء را می طلبد. 4_پذیرش برخی انبیاء و اوصیاء و برخی از ائمه و و رد بقیه، به معنای خروج از دایره ایمان است. 

5_پذیرش برخی دستورات شرعی و انکار آگاهانه اوامر دیگر ، نیز به معنای خروج از ایمان است. 6_این از مسلمات روایات سنی و شیعه است که “من مات ولم یعرف إمام زمانه، مات میتة جاهلیة" و این معرفت در قدم اول شناخت اسم و رسم و سپس اعتقاد به ولایت او و سپس اطاعت از اوست. 

والسلام علیکم و رحمه الله. 

حسن بن علی وشاء روایت می کند به امام رضا(ع) عرض کردم: آیا زمین بدون امام باقى می ماند؟ حضرت رضا فرمود: خیر، گفتم: براى ما راویت شده که زمین باقى می ماند ولی خداى تعالى بر اهل زمین خشمگین است. امام فرمود: نه، باقى نخواهد ماند، در صورتی که امام نباشد زمین فرو می رود و نابود می شود.

عن الوشّاء قال: سألت أبا الحسن الرّضا (ع) هل تبقى الأرض بغیر إمام؟
قال(ع) : لا، قلت: إنّا نروى أنّها لا تبقى إلّا أن یسخط اللّه عزوجل على العباد
قال(ع) : لا تبقى إذا لساخت.

الکافی ج 1 ص 179 ح 13 سند صحیح

چند راوی از عمر بن اذینه روایت می کنند که یکى از دو امام باقر(ع) و امام صادق(ع) فرمود: انسان در شمار مؤمنین نباشد تا آن که خدا و رسول خدا و همه ائمه و امام زمان خود را بشناسد و در امورش به [دستورات] امام زمان ش رجوع کند و تسلیم اوامرش باشد، سپس فرمود: چگونه ممکن است کسى امام آخر را [بتواند] بشناسد [یا ادعا کند که می شناسم] و امام اول را [با وجود آن همه دلائل و معجزات و آن همه گذر زمان و دور شدن از محل نزاع] نشناسد؟ [پس طبیعتا کسی که مقابل امام اول و دیگر ائمه تسلیم نیست ادعای شناخت امام آخر دردی از او دوا نمی کند. چون چنین ادعایی یا خدعه است یا جهالت]

عن ابن أذینة عن غیر واحد عن أحدهما أنه قال(ع) : لا یکون العبد مؤمنا
حتى یعرف اللّه و رسوله و الأئمة کلهم و إمام زمانه و یرد إلیه و یسلم له
ثم قال(ع) : کیف یعرف الآخر و هو یجهل الأول؟

الکافی ج 1 ص 180 ح 2 سند صحیح

برخی نکات :
1_روایات متعدد و مکرری وارد شده که زمین هرگز از حجت الهی و امام معصوم خالی نخواهد بود. سنت خداوند است که زمین از حجت زنده خالی نباشد و سنت خداست که زمین با وجود او آرام گیرد.
2_وجود امام به معنای تولد در صدها سال بعد نیست. یا طوری نیست که هیچ دسترسی به او نباشد. خیر بلکه او برای درجات بالای علم و ایمان مشهود است و حتی اهل اضطرار از او بهره مند هستند. موضوع رد مشاهده سندا ضعیف و درباره اشخاص دغلکار و دکان دار و فاقد صلاحیت شرعی است.
3_ورود به دایره ایمان، توحید و نبوت و امامت و اطاعت از دستورات انبیاء و اوصیاء را می طلبد. 4_پذیرش برخی انبیاء و اوصیاء و برخی از ائمه و و رد بقیه، به معنای خروج از دایره ایمان است.
5_پذیرش برخی دستورات شرعی و انکار آگاهانه اوامر دیگر ، نیز به معنای خروج از ایمان است. 6_این از مسلمات روایات سنی و شیعه است که “من مات ولم یعرف إمام زمانه، مات میتة جاهلیة” و این معرفت در قدم اول شناخت اسم و رسم و سپس اعتقاد به ولایت او و سپس اطاعت از اوست.
والسلام علیکم و رحمه الله.