?دکتر روری بارنز که استادیار پروژه‌ی ستاره شناسی و اخترزیست‌شناسی در دانشگاه واشنگتن است با زیر سوال بردن این فرضیه‌ی قدیمی که فقط ستارگان کوچک‌تر و کم‌نورتر از خورشید ما دارای سیاره‌های قفل شده‌ی جزر و مدی می‌باشند به این نتیجه رسیده است. قفل جزر و مدی زمانی رخ می‌دهد که در اثر شیب نیروی کشندی یک جرم سماوی همیشه یک سمتش به سوی جرم آسمانی دیگر باشد.

?اجرامی همچون زمین و ماه که قفل جزر و مدی می‌باشند به صورت همگام می‌چرخند و این بدان معناست که زمان چرخش هر کدام به دور محورشان با زمان لازم برای چرخش به دور ستاره یا شریک گرانیشیشان یکسان است. ۲۷ روز طول می‌کشد تا ماه یکبار به دور محور خود بگردد و دقیقا ۲۷ روز نیز زمان می‌برد تا یک دور کامل به دور زمین بزند. به نظر می‌رسد تنها ماهواره‌ی طبیعی و دائمی زمین توسط جرمی به اندازه‌ی مریخ به نام تئا شکل گرفته باشد. تئا با زمین برخورد کرده و این زاویه به گونه‌ای بوده که باعث چرخش زمین با سرعتی شده که طول هر روز ۱۲ ساعت باشد. دکتر بارنز می‌گوید: «امکان قفل جزر و مدی ایده‌ای قدیمی است که تاکنون به صورت سیستماتیک بررسی نشده است.»

?او می‌گوید: «مدل‌های شکل‌گیری سیارات پیشنهاد می‌دهند که چرخش اولیه‌ی یک سیاره می‌تواند بسیار بزرگتر از چندین ساعت بوده و شاید به چندین هفته نیز برسد. بنابراین وقتی چنین بازه‌ای را کاوش می‌کنید احتمال یافتن سیارات فراخورشیدی قفل شده‌ی جزر و مدی نیز بیشتر است.» نتایج این تحقیق پیشنهاد می‌دهند که فرآیند قفل جزر و مدی فاکتوری اصلی در تکامل بیشتر سیارات فراخورشیدی است که پتانسیل قابل سکنی بودن را دارند و در آینده‌ی نزدیک کشف خواهند شد…

ترجمه: معصومه رحیمی/ سایت بیگ بنگ