تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

اگر رشد كني، رفته‌ رفته نظرات ديگران بچه‌گانه خواهند شد‌.
اهميتي به آن نخواهي داد؛
هرچه بگويند بي‌معني است.
آنچه كه بگويند معنايي نخواهد داشت.
معني در تو است، آنچه كه هستي،‌ نه اينكه ديگران بگويند تو ”زيبا“ هستي. اين بي‌فايده است.
اگر زيبا باشي، نكته اين است.
هرچه ديگران بگويند بي‌ربط است.
آنچه كه تو هستي، آن تويي كه واقعي و اصيل است.
اين فرديت تو است.
وقتي كه شخصيت را رها‌ می كنی، يك سالك مي‌شوی.
وقتی كه شخصيت‌ها را ترك می كنی، يك سالك می گردی، يك واحد فردی می شوی.
اينك توسط مركز اصيل خودت زندگی می كنی. ژست چيزی را نمی گيری.
وقتي كه ژست نگيري، نگران نيستي.
وقتي كه ژست نگيري، از حرف‌هاي ديگران متاثر نخواهي شد.
وقتي ژست نگيري، وارسته باقي خواهي ماند. شخصيت نمي‌تواند وارسته بماند.
يك چيز بسيار شكننده است.
شخصيت چيزي است بين تو و ديگري و بستگي به ديگري دارد. ديگري ‌مي‌تواند نظرش را عوض كند؛ مي‌تواند تو را كاملاً‌ نابود كند.

شخصيت آن چيزي است كه نشان می دهی.
يك صورتك، يك نقاب.
ولي وقتي كسي درحمام نيست، شخصيتی نداری تا زماني كه به آينه نگاه نكرده‌ای!
آنگاه بي‌درنگ شخصيت وارد مي‌شود،
زيرا تو خودت كار نظرات ديگران را انجام مي‌دهی به صورت خود نگاه مي‌كنی و مي‌گويي:
”چه قشنگ ! “اينك تقسيم شده‌اي، دونفر شده اي، به خودت نظر مي‌دهی.
ولي در حمام، وقتي هيچكس نيست و تو ابداً‌ نمي‌ترسي كه كسي از سوراخ كليد نگاه كند.
زيرا اگر كسي از سوراخ كليد نگاهت كند،
شخصيت وارد ‌مي‌شود و شروع ‌مي‌كني به رفتار درست!
فقط در حمام است كه تو شخصيت را رها مي‌كنی. براي همين است كه حمام بسيار تازه‌كننده است. وقتي به تنهايي حمام مي‌كني بسيار زيبا و تازه مي‌شوي، هيچ شخصيتي نيست.
يك فرد مي‌شوي.
فرديت آن چيزي است كه تو هستي؛
شخصيت چيزي است كه به ديگران نشان مي‌دهي. شخصيت صورت تو است؛
فرديت وجود تو است.
درديدگاه پاتانجلی خداوند شخصيت ندارد.
يك واحد فردی است.