هدف از همه این گروه گروه شدن ها «فاستبقوا الخیرات» است
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

خب حالا قرار است ماجرا چه جوری جمع و جور بشود؟ هدف بعثت انبیا به خاطر بهشت بود. کل بعثت انبیا به خاطر تحقق کلمه ربوبیت بود. خدایا، بهشت که هنوز واقع نشده. تربیت تو هم که تکه تکه در امت‌ها شکل گرفت. هر کسی هم که الآن بعد از مثلاً سال دو هزار و شانزده میلادی می‌ایستد و نگاه می‌کند، می‌گوید من بهترین هستم. مسیحی می‌گوید من بهترین هستم، یهودی هم می‌گوید من بهترین هستم، اتفاقاً هزار ساله حکومت در آینده و ارث زمین نیز مال من است. امت اسلامی هم می‌گوید من بهترین هستم، در امت اسلامی داعش هم می‌گوید من بهترین هستم.

خدایا، تکلیف اینها چه می‌شود. وهابیت می‌گوید من بهترین هستم، اسماعیلیه می‌گوید من بهترین هستم، بر اعتقادش هم ایستاده. شیعه انقلاب اسلامی هم می‌گوید من بهترین هستم. آن شیعه‌ای هم که انقلاب اسلامی را قبول نکرده می‌گوید من بهترین هستم. خدایا، تکلیف اینها چه می‌شود؟ در آیه ۴۸ سوره مائده خدای متعال از این تکلیف سخن می‌گوید. لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ. موضوع موضوع مسابقه است، باید در خیرات سبقت بگیرید، یک عرصه مسابقه سامان پیدا خواهد کرد. یک عرصه‌ای که یهودی و مسیحی و زرتشتی و مسلمان و دیگر صاحبان مذاهب و مکاتب و ادیان در این مسابقه شرکت بکنند.

موضوع موضوع خیرات است. ببینید، این آیه ۴۸ سوره مائده از چهار بخشی که تا حالا ذکر شد کد دارد. لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهَاجًا، به سمت دنیا آمدید. برای هر کدامتان شریعت و منهاج قرار دادیم، وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً، اگر خدا می‌خواست شما را امت واحده قرار می‌داد. این شریعت و منهاج در راستای آن امت واحده است، لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم. خدا می‌خواهد در این دوران دنیا شما را امتحان بکند. که چی؟ خدایا، اینها را گفتی که ما در این دوران دنیا چه کار بکنیم؟ تمام امت‌ها فقط یک موضوع دارید.

ببینید، خطاب این آیه به امت پیامبر اکرم نیست. خطاب آن به همه مجموعه لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهَاجًا است. به همه صاحبان مذاهب و مکاتب. شما یک وظیفه دارید، فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ. سبقت در خیرات. خیرات یعنی چی؟ یعنی ولایت. ولیّ شما کی است؟ به سمت ولایت او سبقت بگیرید.

مسلمین، ولی شما کیست؟ شیعیان، ولی شما کیست؟ نصاری، ولی شما کیست؟ موضوع ولایت است. موضوع چشمه خیرات است. به سمت آن سبقت بگیرید. شما باید توی دنیا بهره‌مندترین از خیرات بشوید. إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا. یک زمانی خدا همه‌تان را جمع می‌کند. بحث سر این جا است. نگویید جدا جدا جدا جدا بودیم. پیامبران ما جدا جدا جدا جدا بودند. إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا. یک زمانی وقت جمع همگی‌تان است. جمع لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم. از این جا باید نتیجه بگیرید،
آماده بشوید. یک زمان زمانِ فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ است. زمان سبقت‌گیری به خیرات. اگر پیش از این آزمون داده باشید. لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم. توی بلا و آزمون رفته باشید و بهره‌مندی از آن چیزی که خدا عطا کرد و سبقت گرفته باشید، در صحنه إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا که خدا می‌خواهد داوری بکند، که خلیفه خدا می‌خواهد داوری بکند، شما نشان می‌دهید چه کسی پیروز است و چه کسی برتر است…

برای رسیدن به امت واحده آینده، زمینه های هدایت و گمراهی قرار داده شده است
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
موضوع دیگر آیه ۹۳ سوره نحل. خدای متعال این بحث را اشاره می‌کند که اگر خدا می‌خواست شما را امت واحده خلق می‌کرد. این از آن آیاتی است که امت واحده را مربوط به آینده می‌کند. اگر خدا می‌خواست خلق می‌کرد ولاکن یُضِلُ مَن یَشاء. خدا می‌خواهد مسیرهایی را برای آزمون انسان شکل بدهد، زمینه‌هایی را ایجاد می‌کند. خب شما می‌روید گمراه می‌شوید… و یَهدی مَن یَشاء، زمینه‌های هدایت را هم خدا فراهم می‌کند.

چه شد؟ برای رفتن به سمت امت واحده چه چیزی شکل می‌گیرد؟ زمینه‌های هدایت و زمینه‌های گمراهی. پس وقتی انسان به سمت دنیا می‌آید، کلمه ربوبیت است که کل تاریخ را تحت تأثیر خودش قرار می‌دهد. در این راستا انبیا مبعوث می‌شوند، در این راستا شریعت و منهاج قرار داده می‌شود، در این راستا مناسک دقیق و روشن می‌شود، در این راستا حالا انسان‌ها هستند که هدایت می‌شوند یا ضلالت را انتخاب می‌کنند. تربیت عملاً در رفت و آمد بین هدایت و ضلالت، اختیار هدایت و کنار زدن ضلالت یا بالعکسش شکل می‌گیرد و انسان جلو می‌آید. خب چه می شود؟ هدف این دنیا دارد واقع می‌شود، انسان دارد ارتقا پیدا می‌کند.

پس وقتی می‌گوییم بعثت پیامبر اکرم، بعثت را یک حلقه‌ای جدا از حلقه‌های گذشته ندانیم. اولاً یک سالروز ندانیم که به آینده مرتبط نیست. ثانیاً منفصل از گذشته تاریخ ندانیم. یک جریان بزرگ است که خط بعثت شکل گرفته و نقطه عطف بعثت‌ها بعثت پیامبر اکرم است.
خب چرا این گونه است؟ یکی از دلایلش را قبل از این عرض کردیم. بحث قبلی ما در مورد چیستی ماجرا بود. حالا در مورد چرایی ماجرا. چرا این گونه است؟ چرا این ماجرا باید واقع بشود؟ یکی از دلایل مشخص شد. به خاطر آیه ۲۱۴ سوره بقره. به خاطر ورود به بهشت، جمعیت باید آماده بهشت بشوند. این یک دلیلش است.

دلیل بعدی، به خاطر تحقق تربیت خداوند و کلمه ربوبیت خداوند. آیه ۱۹ سوره یونس. بعدی، لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم. خدا می‌خواهد آزمون بکند. ببیند شما در مورد عطایا خدا چه کار می‌کنید. می‌خواهد عرصه آزمون قرار بدهد. آیه ۴۸ سوره مائده. لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم.
دیگر چی؟ آیه ۹۳ سوره نحل. وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ. از آن چیزهایی که انجام دادید سؤال می‌کند. مشخص می‌شود، بحث دارد به سمت آن داوری می‌رود. خب پس چرایی آن مشخص شد. به خاطر رفتن به بهشت، به خاطر تربیت، به خاطر آزمون، به خاطر سؤال و رفع اختلافات، به خاطر ارتقا، پر کردن ظرفیت‌ها، رفع اختلافات.

خب، خدایا ما حالا فهمیدیم که یک امت واحده حداقلی قبل از این دنیا خلق کردی. بعد به خاطر آن جریان بزرگ آینده امت‌ها را شکل دادی. انشعاباتی از امت واحده شکل دادی. امت موسایی، امت عیسایی، امت ابراهیمی، امت‌ها را شکل دادی و اینها توی دنیا تلاش کردند ولی هنوز اختلافات وجود دارد.
خدایا، شما فرمودی که لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم. شما فرمودی از آن چیزی که ما انجام می‌دهیم سؤال می‌کنی. این صحنه مهلت ما تا کجا پیش می‌رود؟ قرار است چه اتفاقی بیفتد. این که امت‌ها دانه دانه آمدند. اینها با هم مقایسه نشدند. امت نوحی با پیامبران نوحی آمد و رفت. موسایی با پیامبران موسایی آمد و رفت. هر کدام یک ظرفیتی از شریعت و منهاج داشتند، هر کدامشان در این دنیا تربیت شدند، هر کدام آزمون دادن، بعد به پیامبر اکرم رسید. تو به امت پیامبر اکرم هم مهلت دادی و تا این جا جلو آمدیم…

 اعتراف بزرگان اهل تسنن به تواتر حدیث غدیر:

 جلال الدين سيوطی (متوفای 911هـ)

 نویسنده کتاب می نویسد:
“اين حديث را امام احمد و مسلم از براء بن عازم نقل كرده اند و احمد مجدداً آن را از بريده بن حصيب و ترمذی و نسائی و ضياء مقدسی از زيد بن ارقم آن را نقل كرده اند.

 هيثمی می گويد: رجال سند احمد همه ثقه هستند و در مورد ديگری گفته است راويان آن راويان صحيح بخاری هستند. سيوطی می‌گويد: حديث غدير متواتر است.

 علت ايراد اين حديث آن است كه اسامه به علی (ع) گفت: تو مولای من نيستی، بلكه مولای من پيامبر است. رسول خدا صلی الله عليه و آله پس از شنيدن اين سخن فرمود: هر كس من مولای او هستم، علی نيز مولای او است.”

 ادامه دارد…

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
بررسی شکل گیری امت تسلیم در انبیاء ماض
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
شروع را از آیات سوره بقره خواهیم داشت. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. “وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ". یک ماجرایی ابراهیم و اسماعیل دارند، دارند رفعت قواعد بیت می‌دهند. ابراهیم علیه السلام دعایی می‌کند، دعای اول رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا. دعای دوم آیه صد و بیست و هشتم، رَبنا وَاجْعَلْنا مُسْلِمَينِ لَكَ. خدایا ما را در درجات تسلیم قبول کن، ما را مسلمان برای خودت قرار بده! البته پیش از این نوح علیه السلام هم فرموده بود که من اولین مسلمان هستم.

ابراهیم علیه السلام بعد از رفعت قواعد بیت دعا می‌کند. خدایا، ما را مسلمان قرار بده. وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا اُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ. ما را مسلمان قرار بده و البته خدایا، یک چیزی هم می‌خواهم، از ذریه من یک امت تسلیم شکل بده. در درون ذریه من در آینده -همین که می‌گوید ذریه یعنی در آینده- کجای آینده؟ باید پیدایش بکنیم! تعبیری که ابراهیم علیه السلام مطرح می‌کند تعبیر بسیار عالمانه‌ای است. او نمی‌گوید خدایا، من و اسماعیل را مسلمان قرار بده و از درون ذریه من هم مسلمانانی قرار بده. به ذریه که می‌رسد، یک نقطه خاصی از ذریه مد نظر او است. به چه دلیل؟ به دلیل آیات دیگری که عرض خواهم کرد. دیگرانی هم هستند که با عنوان افراد صاحب تسلیم مطرح هستند ولی هیچ گاه در قرآن به عنوان امت مسلمه طرح نشده‌اند. ابراهیم(ع) چقدر زیبا فضای خودش و فرزند خودش را از آن فضای خاص تفکیک می‌کند. رَبنا وَاجْعَلْنا مُسْلِمَينِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا اُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ.

خب بعدش، آیه بعدی، رَبَّنا وَابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِه. اگر ابراهیم فهم دقیقی از امت مسلمه داشته باشد، او می‌داند باید چه بخواهد. باید تحقق امت مسلم را، تحقق امت تسلیم به درگاه پروردگار را با گام‌های دیگری در دعا تثبیت بکند. خدایا، وَابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ. باید یک رسولی بیاید، امت مسلمه همین جوری که شکل نمی‌گیرد! يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِه وَ يُزَكّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَالْحِكْمَةَ. اینها در چه راستایی است؟ در راستای تحقق امت مسلمه. خدایا، من و اسماعیل مسلمان هستیم، نوح مسلمان بود، بعدی‌ها مسلمان خواهند بود اما امت مسلمه کار هر کسی نیست، وَابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ. یک آدمی بیاید که بتواند بحث تسلیم به درگاه تو را در شکل و قواره یک امت سامان بدهد.

تا اینجا، آیه صد و بیست و هشتم و صد و بیست و نهم سوره بقره بود. دو سه‌تا آیه جلوتر بیاییم، آیه صد و سی و دوم. وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ. ابراهیم به فرزندانش این گونه وصیت کرد و یعقوب در سال‌های بعد به فرزندانش این گونه وصیت کرد. إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ. خدا دین را برای شما برگزید. نفرمود دین الله را برگزید، نفرمود دین الحق را برگزید، خدا برای شما دین را برگزید. یعنی این که شما رفتار صحیح در قبال او را در قواره‌ای که خودتان از جریان کلان دینداری فهم دارید شکل بدهید.

خب، إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ. نمیرید مگر این که مسلمان باشید. مگر این که درجات تسلیم را طی کرده باشید. چی شد؟ یعنی ابراهیم علیه السلام معتقد بود که تا زمان فرزندان خودش، چه اسماعیل در آیه قبل، چه اسماعیل و اسحاق در این آیه، امت مسلمه شکل نخواهد گرفت؟ بله. فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ. او دارد عالمانه تفکیک می‌کند. دارد تسلیم را از امت تسلیم جدا می‌کند و این آیه دارد به ما کد می‌دهد…

دست کم نگیریم !

امام صادق علیه السلام :
لا تَسْتَصْغِرْ مَوَدَّتَنا فَاِنَّها مِنَ الْباقياتِ الصّالِحاتِ؛
دوستى ما را دست‏كم نگيريد، كه از باقياتِ صالحات (كارهاى خير ماندگار) است.
بحار الأنوار: ج 24، ص 304، ح 16