تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

اصل گناه، گناه می‌آورد 
این اصل، به دایره نکبت گناه نیز تعبیر می‌شود؛ یعنی انجام هر گناه، باعث آسانی ارتکاب به گناه بعدی می‌گردد. تا جایی فعل گناه به عادت تبدیل شده و عدم انجام آن،  فرد را اذیت می‌کند. از این روست که نباید به گناه صغیره به چشم گناهی کوچک نگاه کرد. زیرا سر منشاء انجام گناه کبیره است. در واقع یکی از گناهان کبیره اصرار بر گناه صغیره می‌باشد. 
باید به این مهم توجه داشت که وقتی به انجام گناه اصرار می‌ورزیم، گناه به رویه اصلی زندگی ما تبدیل می‌شود که نمی‌توانیم آن را ترک نماییم؛ بنابراین باید از انجام گناه ولو کوچک اجتناب کرد تا جلوی ارتکاب به گناهان بزرگ را بگیریم. 
از سوی دیگر وقتی فردی در مسیر رعایت اصول ترک گناه قرار بگیرد، چیزی در وجودش بیدار می‌شود که همانند وجدان، موقع ارتکاب گناه به او نهیب زده و او را از انجام آن باز می‌دارد. اما اصرار بر انجام گناه باعث می‌گردد بر این وجدان خاک ریخته و آن را مدفون نماید. در این صورت فرد به جایی می‌رسد که احتمال بازگشت او به صراط مستقیم، در حد صفر خواهد شد. 

مقصود و غایت اصلی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، بوجود آوردن یک زندگی هدفمند و ارزشمند است، هر چند که گذران زندگی با آلارم و رنج هایی همراه است، البته با هشیاری تمام می توان به این چنین زندگی هدفداری دست یافت.
(ACT) رفتار درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ست که ترکیبی از مهارت های تمرکز ذهن را بهمراه گستره وسیعی از تمرینات ورزشی و مداخله گرهای درمانی مورد استفاده قرار می دهد.سرینامی که به طور خلاصه و کوته وار قسمت های تشکیل دهنده مدل (ACT) را بیان می کند:
(A: (Accept : پذیرش افکار و احساسات و زندگی در زمان حال
(C: (Choose : انتخاب اولویت ها و حرکتی هدفمند به سوی ارزش ها
(T: (Take Action : اقدام کرد و با قدم های استوار به پیش رفتن
درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (Acceptance and CommitmenTherapy) که به اختصار ACT نامیده می‌شود، یکی از رفتاردرمانی‌های مبتنی بر توجه آگاهی است که اثربخشی آن برای درمان طیف گسترده‌ای از وضعیت‌های بالینی معلوم شده است.
در واقع، هدف ACT ایجاد یک زندگی غنی و پرمعنا در حالی است که فرد رنج ناگزیر موجود در آن را می‌پذیرد و برای زندگی با آن آماده و متعهد می‌شود.
البته همین‌ که فرد شروع می‌کند تا خود را برای ساختن چنان زندگی‌ای آماده کند، با انواع و اقسام موانع به شکل تجربه‌های درونی ناخواسته و نامطلوب روبرو خواهد شد (افکار، تصورات، احساسات، حس‌های بدنی، تکانه‌ها و خاطرات).
درست در همین نقطه است که ACT برای اداره این تجربه‌های درونی مهارت‌های موثر توجه آگاهی را به ما می‌آموزد. توجه آگاهی یعنی اینکه هوشیارانه و با پذیرش، آگاهی خود را به تجربه‌ای که اینجا و اکنون از سر می‌گذرانیم، معطوف کنیم.
با این تکنیک‌ها می‌آموزیم در لحظه اکنون زندگی کنیم، به ‌جای غرق شدن در افکار، کاملا درگیر آنچه که باید انجام دهیم، شویم؛ به احساسات خود اجازه دهیم تا همان‌طور که هستند، باشند و به ‌جای کنترل کردنشان اجازه بدهیم تا بیایند و بروند.
وقتی تجربه‌های درونی خود را با پذیرش نظاره می‌کنیم حتی خاطرات، احساسات، افکار و حس‌های بدنی دردناک نیز کمتر تهدیدکننده و تحمل‌ناپذیر به نظر می‌رسند.

روزی رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خدایا کشور شام را برای ما مبارک گردان! خدایا کشور یمن را نیز برای ما مبارک گرداگرد صحابه گفتند: یا رسول الله! برای سرزمین نجد نیز دعا بفرمایید، تا مبارک شود. حضرت وقتی این سخن را شنید، دوباره فرمود: خدایا شام و یمن را برای ما مبارک گردان! 
اصحاب مجدداً گفتند: یا رسول الله! برای سرزمین نجد نیز دعا بفرمایید! حضرت وقتی اصرار صحابه را شنید، برای بار سوم فرمود: در این سرزمین آشوب‌ها و فتنه‌ها رخ خواهد داد و شاخ_شیطان از این سرزمین بیرون خواهد آمد!» منبع؛ مسند احمد، ج10، ص194
سلیمان بن عبدالوهاب برادر محمد بن عبدالوهاب این حدیث را به فتنه برادرش تطبیق کرده و می‌گوید: این سخن پیامبر برای این است که مردم در رابطه با رویدادهای این سرزمین بیندیشند و با آگاهی آن را بسنجند و زود فریب مدعیان آن‌جا را نخورند. منبع: صواعق الالهیه، ص44-45

موسسه فرق و ادیان زاهدان-مفاز

حاج آقا، اشکالی دارد بدون اینکه خدا در دل ما عظمت پیدا کند، همین جوری دوستش داشته باشیم؟

نمی‌شود عزیز دل من! اگر می‌شد، که حرفی نداشتیم. تا حالا ما چقدر نشسته‌ایم پای داستان‌ها و صحبت‌هایی از عشق و محبت و لطف و مهربانی خدا و اشک ریخته‌ایم، حسابی هم گریه کرده‌ایم، امّا بعدش که از جلسه بیرون رفته‌ایم، باز هم اوضاع‌مان مثل قبل بوده و تغییر چندانی در ما ایجاد نشده است؟

 چرا از بین اصحاب امام حسین(ع)، از همه بیشتر به اباالفضل العباس(ع) علاقمندی؟ چون قدرت او، هیبت او و علمداری او از همه بیشتر بود. این شدت علاقه به حضرت عباس(ع)، بعد از شدت عظمت و هیبت او در دل‌های ما پدید می‌آید. اگر به شما بگویند: «اباالفضل العباس(ع) یک آقایی بود که خیلی خوب بود و خیلی به برادرش امام حسین(ع) وفادار بود، امّا حیف که ضعیف و نحیف و لاغر بود؛ به حدّی که هر کسی به او تنه می‌زد، درجا زمین می‌خورد! و همان اول جنگ هم شهید شد!» در این صورت آیا باز هم عباس(ع) این‌قدر پیش شما عزیز می‌شد؟!

 بعضی‌ها دوست دارند قدرت و عظمت خدا را حذف کنند، و فقط با خدا عشق‌بازی کنند! الان سرزمین نازنین ما که پر است از معنویت و نعمات معنوی، دارد مین‌گذاری می‌شود! عرفان‌های وارداتی و کاذب که از غرب و شرق عالم می‌آیند تا با ظاهر جذاب عرفانی‌های کاذب مانع رسیدن انسان‌ها به عرفان و معنویت واقعی شوند. تا دلتان بخواهد از نویسندگان مختلف غربی و شرقی کتاب فارسی چاپ می‌کنند. نویسندگانی که هیچ دینی ندارند اما با خدا حرف می‌زنند و به اصطلاح خودشان، با خدا عشق‌بازی می‌کنند! کتاب‌هایشان پر است از حرف‌های خوب درباره اینکه: خدا ناز و مهربان است، خدا حرف ما را می‌شنود، خدا ما را دوست دارد و از این‌جور حرف‌ها.

ممکن است سؤال شود که این حرف‌های خوب چه ایرادی دارد؟ می‌دانید مشکل جهان مسیحیت چیست؟ مشکل‌شان این است که خدای‌ آنها عظمت ندارد، فقط مهربان است. تنها کاری که خدایشان بلد است انجام دهد، این است که ببخشد. خدایی که انسان از او حساب نبرد، عاشق او هم نمی‌تواند بشود.

مشکل عرفان‌های کاذب این است که خدای آنها مهربان و بخشنده است ولی عظمت ندارد. می‌دانید این چه فاجعه‌ای درست می‌کند؟ خدایی که عظمت نداشت، همه می‌خواهند دوستش داشته باشند، ولی در عمل هیچ کس دوستش نخواهد داشت. همه دوست دارند عاشق این خدای عشق‌پرور باشند، ولی کسی عاشق خدایی که عظمت ندارد، نخواهد شد.

 ‏اوایل ‌دهه۹۰ ایران با ۲ تهدید جدی و خطرناک مواجه بود: ‎تحریم و داعش

قرار شد با۲ راه متفاوت با آنها مقابله شود: مذاکره و مقاومت

در هر ۲ راه، هزینه بسیار سنگینی پرداخت‌ شد.

 دستاورد دانشمندان هسته‌ای و جان صدها جوان مدافع_حرم و یتیم شدن بچه‌هایشان.

سوال این است که: بعد از ۵ سال، تحریم کجاست و داعش کجا؟

 ‏نباید به مذاکره‌کنندگان سرکوفت زد که چه شد حاصل مذاکرات واعتمادسازی و ‎برجام ؟!

اما خیلی وقاحت میخواهد مذاکره کنندگان به ‎مدافعان_حرم بگویند: سلاح‌تان را بدهید برای مذاکرات و معامله ‎برجام۲ لازم داریم!

بخصوص وقتی سعودی‌ها، وحشی شده‌اند و خطر ظهور ‎داعش_جدید در اطراف ایران بسیارجدیست..