تصویر عمل ما به عالم لوح ثبت می شود

حرام_خواری

برای فهم علت فاجعه کربلا، باید به تاریخ و اقدامات خلفای سه گانه پرداخت!

آنها، مردم را برخلاف سنت پیامبر تربیت کردند….

در کربلا امام به مردم فرمود:

چون شکم هایتان از حرام پر شده است بر قلبهایتان مهر خورده است.

عثمان، خلیفه_سوم این بدعت را بنا نهاد

تاجایی که

امیر مومنان(ع) در توصیف غارت بیت المال به دست عثمان و یارانش می فرماید:

او و بنی امیه چون شتر که علفهای با طراوت بهاری را با ولع می خورد، مال خدا را با دهان پر می خوردند.

آری، عثمان بنی امیه را در تقسیم بیت المال برتر میدانست تا جایی که خزنه دار حکومت از بذل و بخشش ها شکایت میکند

فقط یک نمونه را بخوانید

تاریخ

هنگامي كه عبداللَّه بن خالد با جمع فراواني از مكه وارد مدينه شد و نزد خليفه آمد، عثمان به عبداللَّه بن ارقم كه #خازن بيت المال و وزير دارائي حكومت بود نوشت كه به عبداللَّه بن خالد سيصد هزار درهم از بيت المال بدهد و بهر فردي كه با اوست صد هزار درهم بپردازد.

عبداللَّه بن ارقم از پرداختن حواله ي خليفه امتناع ورزيد. عثمان ضمن نامه اي او را به خاطر اين جسارت سرزنش كرده و به وي نوشت: يعني تو خزينه دار ما هستي بايد آنچه حواله مي كنم بي درنگ بپردازي ولي عبداللَّه در پاسخ عثمان چنين نگاشت:

من خزانه دار مسلمانانم و خزینه دار تو غلام توست آنگاه كليد بيت المال را به عثمان رد كرد و از مقام خود استعفا نمود.

الغدير ج 8 صفحه ‏ي 276

سوره بروج
آیات11و 10

همانا كسانى كه مردان و زنان با ایمان را مورد آزار و شكنجه قرار دادند و توبه نكردند، پس براى آنان عذاب دوزخ و همچنین عذاب سوزان است

همانا براى كسانى كه اهل ایمان و عمل صالح هستند، باغ‏هایى بهشتى است كه نهرها از زیر آن جارى است، این است رستگارى بزرگ

نکات آیات

1️⃣اصحاب اخدود و همه شكنجه‏گران تاریخ، مورد قهر الهى هستند

2️⃣راه توبه همواره باز است و براى هیچ كس بن‏بست وجود ندارد و لذا یأس از رحمت خدا ممنوع است. آرى، خداوند حتّى شكنجه‏گرانى كه مؤمنان را مى‏سوزاندند، دعوت به توبه كرده است.

3️⃣دنیا زودگذر است. هم كامیابى‏هاى ستمگران گذراست و هم سختى‏هاى مؤمنان. به فكر آخرت باشید كه عذاب دوزخیان بى پایان و پاداش بهشتیان، جاودان است

ابن زیاد به عمر سعد دستور داد:

میان آب و حسین مانع شو تا قطره‌ای از آن آب ننوشد [و با تشنگی کشته شود] همان‌گونه که با عثمان چنین کردند!

آیا صحت دارد که امام حسین(ع) چنین کاری با عثمان کرده باشند؟

بخوانید

امام علی(ع)‌ و فرزندانش نه تنها در قتل و تشنگی عثمان نقشی نداشتند، بلکه تلاش آنان در جلوگیری از این حوادث بوده است.

اما تبلیغات دروغین بنی‌امیه و در رأس آنان معاویه، این باور را در برخی افراد کم‌اطلاع ایجاد کرده بود که آن بزرگواران در ماجرای قتل و تشنگی عثمان نقش داشته‌اند و به همین جهت در مواردی به این بهانه اقدام به عمل غیر‌انسانی قطع آب می‌کردند. این استدلال غلط تنها در کربلا نمود نداشت، بلکه در حادثه تاریخی دیگری، در ابتدای جنگ صفین،‌ معاویه آب را به پیشنهاد ولید بن عقبه بر روی سپاهیان امام علی(ع)‌ بست، با این توجیه که «از آب منعشان می‌کنیم چنانچه عثمان را از آب ممنوع داشتند. چهل روز محاصره‌اش کردند و آب خنک و غذاى نرم را از او دور داشتند؛ از تشنگى آنان را می‌کشیم! خدا از تشنگى آنان را بکشد!‏».

این نوع استدلال که امام علی(ع) و فرزندانش در تشنگی عثمان نقش داشتند، براساس روایاتی است که بر اساس پول و سکه‌های شامی اهدایی از طرف معاویه جعل شده‌ و اثری از واقعیت ندارند.

?طبری، ج 4، ص 572

جامعه_را_تربیت_کردند

سختترین مدل فریب دادن مردم این است که با استدلال دینی، با آیه یا روایت مردم را قانع کنند

وقتی عده ای در #سقیفه و بعدتر برخی از صحابه به انتخاب #ابوبکر اعتراض کردند

جریان نفاق، برای اقناع و فریب مردم، دنبال جوابهای #دینی بود

بعنوان نمونه:

میگفتند ابوبکر تنها کسی بود که در #غار_ثور همراه پیامبر بوده و این فضیلت و برتری اوست

میگفتند بوبکر تنها کسی بود که پیامبر در زمان بیماری او را بجای خود به نماز جماعت فرستاد

میگفتند ابوبکر پدر زن پیامبر و اهل قریش است

به جوابها دقت کنید!

همه ى این پاسخ ها استدلالهای دینی است که منافق_باهوش برای ساکت کردن و فریب مردم ساده استفاده میکند
از نزدیکی با پیامبر برای ضربه زدن به وصیت و دستور پیامبر بهره بردند و مردم #ساده_لوح هم پذیرفتند

این، همان معنای #فتنه می باشد که تشخیص حق و باطل در آن سخت خواهد شد.

اینگونه، علی را خانه نشین کردند و مقدمه ای شد برای قتل حسین(ع)

“آدم‌خوب‌ها اگر از دینداری لذت نبرند، بعداً بدجوری انتقام می‌گیرند”

استاد_پناهیان

آدم‌های خوب وقتی بد می‌شوند، خیلی بدتر از آدم‌های بد می‌شوند؛ این‌را باید تبدیل به یک ضرب‌المثل کرد!

تاریخ آن‌قدر که از آدم‌ خوب‌های بد ضربه خورده، از آدم‌بدها ضربه نخورده. معنای اصلی نفاق هم در قرآن همین است که «منافقین بعد از ایمان، کافر می‌شوند»( قَدْ كَفَرْتمُ بَعْدَ إِيمَانِكمُ ؛ توبه/66) اینها از آن کافران اولی، خیلی بدتر می‌شوند.

دربارۀ فتنه‌هایی آخرالزمان و ریشه‌هایش، روایات زیادی هست. مثلاً اینکه پیامبر(ص) فرمود: زمانی می‌آید که از اسلام فقط اسمش و از قرآن هم خطش می‌ماند. اینها مساجدشان آباد است اما از نظر محتوی و هدایت، خراب است، فقهای این زمان، بدترین فقها زیر آسمان در طول تاریخ هستند، هر فتنه‌ای هست زیر سر اینهاست و هر فتنه‌ای برگشتش به اینهاست(فُقَهَاءُ ذَلِكَ الزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ الْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُود؛ کافی/8/308) البته فقهای ما ان‌شاء الله که خوبند و جزء اینها نیستند؛ اما به‌هرحال سعی کنند و مراقب باشند که جزء اینها نباشند، هوشیار بودن همیشه خوبست.

شما می‌دانید که ابن ملجم، یک زمانی فقیه مدینه بوده(لسان المیزان ج2ص440)، اما بعداً کارش به جایی می‌رسد که «اشقی الاشقیاء» می‌شود. و در روایت هست که افرادی مثل خوارج تا روز قیامت در میان مردم خواهند بود(شرح‌ ابن‌ابی‌الحدید/ 2 /311)

سؤال این است که «چرا خوب‌ها وقتی بد می‌شوند، خیلی بد می‌شوند؟» یک دلیلش این است: کسی که گناه را ترک می‌کنند، اگر از این ترکِ گناه، کِیف نکنند، این برایش عقده می‌شود. مثلاً در یک موقعیتی که هوای نفسش به او می‌گوید «خودنمایی کن» او می‌گوید: «نه! اینجا نمی‌شود قیافه بگیرم، اینجا همه خاکی هستند، بگذار یک‌جای دیگر تلافی می‌کنم!» یعنی این افراد در یک جوّی قرار می‌گیرند که به‌ناچار ترک گناه کرده و کارهای خوب انجام می‌دهند اما از خوب بودن و ترک گناه، لذت نمی‌برند. و این پتانسیل منفی، بالاخره یک‌جایی باز می‌شود.

دلیل دومش این است که برخی آدم‌خوب‌ها حسرت آدم‌‌بدها را می‌خورند و فکر کنند که آنها بیشتر کِیف می‌کنند! مراقب باش حسرت کسی را نخوری! این خیلی مهم است. یک خوبی امام حسین(ع) برای ما این است که با حسین(ع)، لذت دینداری را می‌چشیم، وقتی به جلسۀ حسین(ع) می‌آییم، حسرت هیچ‌کجای عالم را نمی‌خوریم بلکه می‌گوییم: بیچاره آنهایی که اینجا نیستند!

چه می‌شود که برخی آدم‌خوب‌ها خراب می‌شوند؟ آدم‌خوب‌ها اگر از دینداری لذت نبرد، بعداً بدجوری انتقام می‌گیرند. اگر خوب‌ها حسرت بدها را بخورند، یک‌دفعه‌ای بدجوری از دین بیرون می‌زنند! لذا این خوب‌ها وقتی بد می‌شوند، خیلی بد می‌شوند.

آدم بعد از هر عبادتی ممکن است دچار عُجب شود اما گریه بر حسین(ع) عبادتی است که بعدش آدم عجب پیدا نمی‌کند، ولی خدا نکند ما گریه‌کن‌های حسین(ع) خراب شویم.

مباهله_قرن_21