به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود،جامه اندوه مـپوشان هرگز…!!
زندگی ذره كاهیست،
كه كوهش كردیم،
زندگی نام نکویی ست،
كه خارش كردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بجزعشق،
بجزحرف محبت به كسی،
ورنه هرخاروخسی،
زندگی كرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد، دوسه تاكوچه وپس كوچه واندازه یك عمر بیابان دارد.
مچه کردیم و چه خواهیم کرد دراین فرصت کم …

اگر صاحب پسری شوم
به او یاد خواهم داد
چطور در مدرسه از حق و حقوقش دفاع کند.
چطور با یک خانم محترمانه صحبت کند.
چگونه صورت نحیف نوجوانی اش را اصلاح کند.
روز های دانشجویی با املت و نیمرو زنده بماند.
دلتنگی پادگان را تحمل کند.
از شانه خود سرزمینی امن برای همسرش بسازد.

اما اگر صاحب دختری شوم
برای پوشک پنهان شده
زیر دامن کوتاه صورتی اش
خواهم مُرد …
خواهم مُرد …
خواهم مُرد …

برای انهدام یک تمدن
سه چیز را باید منهدم کرد،
اول خانواده
دوم نظام آموزشی
سوم الگوها.

برای اولی منزلت زن را باید
شکست برای دومی منزلت معلم
و برای سومی منزلت بزرگان
و اسطوره ها.

دانشمندان آمریکایی دریافتند نواحی از مغز نوجوانان هنگامی که آن‌ها از جانب مادرانشان مورد انتقاد قرار می‌گیرند، غیرفعال شده و آن‌ها به شیوه‌ای بسیار عاطفی به این انتقادها واکنش نشان می‌دهند و در تنش بین نوجوانان و والدین، نوجوانان در این میان تقصیری ندارند.

درک بهتر واکنش‌های فرزندان به انتقاد والدین می‌تواند دیدگا‌ه‌هایی برای تعدیل‌کردن اثرات رفتار نوجوان بر روی والدین ارائه دهد. این موضوع می‌تواند به رشد رفتاری فرزندان کمک و در بسیاری از موارد از بروز مشاجرات جلوگیری کند.