اگر بدانیم که دلیل دینی و به قول معروف علل الشریعه برای پوشش چادر و حکم حجاب، بر مبنای آیاتی چون آیه‌ی 31 سوره مبارکه‌ی نور، عدم تبرج زن مسلمان می‌باشد؛ دیگر بحث درباره رنگ و طرح چادر محلی ندارد

گروه فرهنگی-اجتماعی برهان/سید امیرعلی ناقدی؛ انتشار عمدی یا سهوی عکس‌های بدون حجاب یکی از مجریان معروف شده‌ی صدا و سیما در سوئیس، بار دیگر بهانه‌ای شد برای هجمه به یکی از قوانین خدشه ناپذیر اسلامی یعنی حجاب!. ماجرا از آنجا شروع شد که بطور انبوه و در بستر شبکه‌های مجازی بدون نظارت که به راحتی می‌توانند حریم‌های خصوصی را هم در نوردند، عکسهایی از خانمی منتشر شد که ادعا می‌شد از مجریان صدا و سیما[1] بوده و همراه همسر و فرزند خود، در محیطی عمومی مشغول مشروب خواری است. این مسئله چند روزی در رسانه‌ها گشت تا اینکه خود مجری مذکور، رسما واقعیت انتساب آن عکس‌ها را به خود تایید نمود. البته ایشان به هیچ وجه اشاره‌ای به مشروب خواری نکرد و لذا این اتهام از اساس رد خواهد بود و قضاوت در این زمینه نیز قطعا مصداق بارز تهمت و ایجاد دِین خواهد بود. اما باید پیرامون این مسئله به چند نکته مهم اشاره کرد که در ادامه خواهیم خواند.

صحت ادعای مجری مذکور:

کنکاش درباره صحت ادعای منتسب به مجری مذکور بیهوده است، زیرا موجب ترویج اشتباه یا گناه صورت گرفته می‌شود. همچنین تاکید بر مشروب خواری نیز در اخبار رسانه‌ها، بیشتر از سوی جریانی که سعی دارد کشف حجاب مجری مذکور را عمدی نشان دهد، صورت میگیرد. در هر دو خبر، تلاش جریان ضد دین بر ترویج نوعی بی قیدی همراه با نفاق نسبت به دین از سوی مجری مذکور، متمرکز شده است. لذا گام نهادن در این راستا، همراهی با هدف جریانات ضد دین است. اما در مورد ادعای مجری مذکور مبنی بر عمدی نبودن کشف حجاب و خصوصی بودن محیط و در نهایت واکنش پیرامون این واقعه، در بخش بعدی توضیح بیشتری داده می‌شود.

ک مسئله‌ی شخصی یا حرکتی ساختارشکنانه؟

مجری مذکور نیازی نیست به مخاطبان و مردم شریف و مومن ایران پاسخ دهد. هر فردی در قبال اعمال خود پاسخگوی درگاه الهی است. اما توجیه برای مخاطبان، رسانه‌ها و …. بمنظور اتمام حجت در قضاوت‌ها و اقدامات بعدی، ضروری است. مسلم است که اگر ثابت شود اقدام کشف حجابی در منظر عمومی صورت گرفته است، قطعا حداقل انتظار از رسانه‌ی ملی اینست که با این مجری همانند سایر مجریان سفارش شده از سوی دولت برخورد ننماید و بعنوان پاداش، آنتن و برنامه‌ی اختصاصی به وی ندهد!. رسانه‌ی ملی مدت‌هاست که سیری اشتباه در جذب مخاطب به هر قیمتی به بهانه‌ی کم کردن مخاطبان رسانه‌های معاند و مستهجن، جلب توجه دستگاه تعیین کننده بودجه سالانه (یعنی دولت) به هر راهی و افزایش درآمد از هر طریقی را در پیش گرفته است. البته گاهی تذکرات افکار عمومی و مردم انقلابی و مومن و نیز اخطارهای مدیریتی سبب اصلاح موقتی روندها می‌شود ولی مشاهده موارد اشتباه در عملکرد رسانه‌ی ملی رو به افزایش است. ضمن تشکر از اقدامات مثبت و رو به جلوی این ارگان انقلاب، امید است که این وضعیت حداقل در حوزه‌ی وجاهت بخشی به کشف حجاب، ظهور و بروز پیدا نکند.

دیدن و پخش شدن چنین فیلم‌هایی از مجری بی حجاب در جامعه درست نمی‌باشد و قطعا نیت کسانی که این کار را کرده‌اند نیز خدمت نبوده بلکه تخطئه‌ی فریضه‌ی حجاب بوده است. ولی نهادهای نظارتی موظفند میزان پایبندی به احکام شرع را در افراد سرشناسی که به واسطه امکانات عمومی و آنتن صدا و سیمایِ ملی به شهرت رسیده‌اند، بررسی نماید و اگر مطلبی در رد این پایبندی و یا داشتن دوگانگی شخصیتی و نفاق بر آنها محرز شد، همکاری با این افراد در رسانه‌ها متوقف شود. همانطوری که چندی پیش و در انتخابات مجلس در سال 94، مستنداتی منتسب به خانم نامزدی از استان اصفهان به دست نهاد نظارتی شورای نگهبان رسید و این شورا با استناد به این مستندات که نشاندهنده‌ی عدم اعتقاد و التزام ایشان حداقل در گذشته به فریضه‌ی حجاب بود؛ برخلاف عرف و البته طبق حق قانونی این شورا اقدام به رد صلاحیت این خانم بعد از رای گیری نمود. البته انتشار عمومی مستندات کشف حجاب خانم نامزد انتخاباتی و آبروریزی توسط رسانه‌ها کار صحیح نبوده ولی اصل اقدام نهاد نظارتی شورای نگهبان، کاملا قانونی و صحیح است. زیرا حتی اگر فرد مورد نظر توبه کرده باشد، صلاحیت ورود به مجلس و قانونگذاری برای جامعه مسلمین را ندارد. زیرا اقدام ایشان جنبه‌‎ی عمومی پیدا کرده است و ایشان به فردی بی اعتقاد و التزام به حجاب شناخته شده است. این در حالیست که در قانون ما حتی پیروان سایر ادیان نیز موظفند در منظر عمومی پایبند احکام باشند و به نقض علنی احکام اقدام نکنند.

امروزه با پیدایش رسانه و ابزارهای چندرسانه‌ای، منتشر شدن فیلمی حتی از گذشته‌ی فرد خاطی و شناخته شدن وی در جامعه بعنوان ناقض احکام و شرایع دینی، از لحاظ رسانه‌ای می‌تواند منجر به هتک احکام دینی و هجمه‌ی رسانه‌ای به شریعت مبین اسلام توسط جریانات معارض شود. حتی شاید از لحاظ فردی، فرد مورد نظر توبه نموده باشد و در درگاه الهی نیز، تمام شرایط توبه را کسب کرده باشد و توبه اش پذیرفته شده باشد. ولی معنای این مسئله چنین نیست که فرد مورد نظر صلاحیت کامل در همه امور را دارد.

حریم خصوصی توسط چه کسانی نقض شده است؟

اشک و ناله برای حریم خصوصی یک فرد خاطی و یا حتی بی گناهِ قربانیِ فضای مجازی؛ حداقل از سوی کسانی که اعتقادی به نظارت بر شبکه‌های مجازی نداشته، ایجاد اینترنت ملی و پاک و نیز قانونمند را با نفوذ در سطوح مدیریتی و با انواع سنگ اندازی‌ها به تعویق انداخته و در سطوح اجتماعی نیز با ابزار رسانه مورد تمسخر قرار می‌دهند، برخورد قضایی با رسانه‌های قانون شکن و … را منکوب می‌کنند؛ پذیرفتنی نیست. زیرا مسئولیت بوجود آمدن هرج و مرج رسانه‌ای در کشور و فضای مجازی مخاطبان ایرانی را باید کسانی بعهده گیرند که این مسئله را اولا ایجاد کرده، ثانیا از استمرار آن حمایت می‌کنند تا در مقاصد انتخاباتی- سیاسی جهت بردن آبروی افراد و افکار و نیز برای پرت کردن حواس جامعه از عملکرد افتضاح و تقریبا هیچ اقتصادی و نیز دیپلماتیک خویش، بهره برداری کنند. لذا اشک و ناله برای حریم خصوصی مجری مذکور، لااقل از این منظر مصداق اشک تمساح است.