عنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِيٍّ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ:

سَأَلْتُهُ لِمَ سُمِّيَ يَوْمُ التَّرْوِيَةِ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ، قَالَ لِأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ بِعَرَفَاتٍ مَاءٌ وَ كَانُوا يَسْتَقُونَ مِنْ مَكَّةَ مِنَ الْمَاءِ لِرَيِّهِمْ وَ كَانَ يَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ تَرَوَّيْتُمْ تَرَوَّيْتُمْ، فَسُمِّيَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ لِذَلِكَ.

 راوى مى ‏گويد: از امام صادق علیه السلام پرسيدم:
چرا روز ترويه (روز هشتم ذی حجه) را روز ترويه ناميده‏اند؟

 حضرت فرمودند:
زيرا در عرفات آب نبود و حاجى ‏ها روز هشتم ذى حجة از مكّه آب بر مى‏ داشتند و به عرفات مى‏ بردند و برخى از ايشان به بعضى ديگر مى‏ گفتند: ترَوَّيْتُمْ، تروَّيْتُم (سيراب شديد، سيراب شديد؟) لذا به خاطر همين، روز هشتم را روز ترويه ناميدند.

 علل الشرایع،ج2،باب171.
 شیخ صدوق رحمة الله علیه