- در دوره ی بیماری، تحمل ناکامی کم می شود و مواجه شدن با هر محدودیتی می تواند باعث بروز رفتارهای ناگهانی، پرخاشگرانه، آسیب زننده به خود یا دیگران و حتی خودکشی شود.

 - در موارد شدید ابتلا به اختلال دو قطبی ممکن است بیمار دچار نشانه های روان پریشی شود از جمله: خود بزرگ بینی مرضی ( به طور مثال کودک فکر می کند توانایی پرواز دارد )، شنیدن صداها یا دیدن تصاویری که وجود خارجی ندارد یا افکار بدبینانه نسبت به دیگران ( این فکر که دیگران می خواهند او را آزار دهند یا مسموم کنند و . . . . . ). علایم روان پریشی با کنترل و درمان اختلال دو قطبی از بین می رود.

در صورتی که کودک یا نوجوان در دوره ی افسردگی باشد، ممکن است مبتلا به خلق غمگین و افسرده یا تحریک پذیر شود، بیش از قبل گریه کند یا بهانه گیر و مخالفت جو شود، علاقه های قبلی به دوستان، بازی ها، فعالیت ها یا درس او کم شود، اوقات زیادی را به تنهایی و بدون انجام فعالیتی خاص بگذراند یا مدت انجام فعالیت های منفعلانه مثل تماشای تلویزیون در او بیش تر شود، احساس خستگی و انرژی کم، کم خوابی یا پر خوابی، کم اشتهایی یا پر اشتهایی داشته باشد، میل به مدرسه رفتن در او کم شود، احساس کند دیگران توجه یا علاقه ای به او ندارند و فکر مرگ یا خودکشی داشته باشد، افکار ناراحت کننده ی گذشته او را آزار دهد یا بی دلیل خود را در ماجراهای ناراحت کننده مقصر بداند.

در اختلال دو قطبی دوره ی کودکی و اوایل نوجوانی ممکن است در طول یک روز، چندین بار علایم دوره ی شیدایی و افسردگی به تناوب یا حتی هم زمان با هم دیده شود.

گاه در ابتدای شروع اختلال، هم زمان با سایر نشانه ها یا حتی قبل از بروز آن ها، اضطراب های شدید و بیمار گونه دیده می شود یا ترس ها و نگرانی ها و افکار وسواس گونه به شدت افزایش می یابد، یا بیمار مکرراً خواب های خشونت آمیز می بیند.

مثال های فوق تنها نمونه هایی از نحوه ی بروز علایم اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان است. با ظهور هر کدام، به خصوص اگر نشانه ها منجر به افت عملکرد تحصیلی یا ارتباطی ـ اجتماعی شده باشد، والدین موظفند فرزند خود را برای ارزیابی به روان پزشک کودک و نوجوان ارجاع دهند. والدین باید در نظر داشته باشند که همه ی نشانه های ذکر شده در یک بیمار بروز نمی کند و با توجه به سن و موقعیت فردی ممکن است علایم هر فرد متفاوت از دیگری باشد.

تغییرات واضح رفتاری که منجر به افت عملکرد شود یا وجود رفتارهای نامتناسب و مزمن که مانع رسیدن فرزند آن ها به عملکرد مناسب در یکی از زمینه های خانوادگی، ارتباطی ـ اجتماعی، تحصیلی یا شغلی شده باشد، نیاز به ارزیابی دارد.

- در اواخر دوره ی نوجوانی، اختلال دو قطبی شبیه به همان شکلی است که در بزرگ سالان دیده می شود. در این سنین ممکن است بتوان این اختلال را همانند دوران بزرگ سالان طبقه بندی کرد و انواع مختلف طیف اختلال خللقی را در آن ها مجزا کرد.

- در دوره ی بیماری، تحمل ناکامی کم می شود و مواجه شدن با هر محدودیتی می تواند باعث بروز رفتارهای ناگهانی، پرخاشگرانه، آسیب زننده به خود یا دیگران و حتی خودکشی شود.

 - در موارد شدید ابتلا به اختلال دو قطبی ممکن است بیمار دچار نشانه های روان پریشی شود از جمله: خود بزرگ بینی مرضی ( به طور مثال کودک فکر می کند توانایی پرواز دارد )، شنیدن صداها یا دیدن تصاویری که وجود خارجی ندارد یا افکار بدبینانه نسبت به دیگران ( این فکر که دیگران می خواهند او را آزار دهند یا مسموم کنند و . . . . . ). علایم روان پریشی با کنترل و درمان اختلال دو قطبی از بین می رود.

در صورتی که کودک یا نوجوان در دوره ی افسردگی باشد، ممکن است مبتلا به خلق غمگین و افسرده یا تحریک پذیر شود، بیش از قبل گریه کند یا بهانه گیر و مخالفت جو شود، علاقه های قبلی به دوستان، بازی ها، فعالیت ها یا درس او کم شود، اوقات زیادی را به تنهایی و بدون انجام فعالیتی خاص بگذراند یا مدت انجام فعالیت های منفعلانه مثل تماشای تلویزیون در او بیش تر شود، احساس خستگی و انرژی کم، کم خوابی یا پر خوابی، کم اشتهایی یا پر اشتهایی داشته باشد، میل به مدرسه رفتن در او کم شود، احساس کند دیگران توجه یا علاقه ای به او ندارند و فکر مرگ یا خودکشی داشته باشد، افکار ناراحت کننده ی گذشته او را آزار دهد یا بی دلیل خود را در ماجراهای ناراحت کننده مقصر بداند.

در اختلال دو قطبی دوره ی کودکی و اوایل نوجوانی ممکن است در طول یک روز، چندین بار علایم دوره ی شیدایی و افسردگی به تناوب یا حتی هم زمان با هم دیده شود.

گاه در ابتدای شروع اختلال، هم زمان با سایر نشانه ها یا حتی قبل از بروز آن ها، اضطراب های شدید و بیمار گونه دیده می شود یا ترس ها و نگرانی ها و افکار وسواس گونه به شدت افزایش می یابد، یا بیمار مکرراً خواب های خشونت آمیز می بیند.

مثال های فوق تنها نمونه هایی از نحوه ی بروز علایم اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان است. با ظهور هر کدام، به خصوص اگر نشانه ها منجر به افت عملکرد تحصیلی یا ارتباطی ـ اجتماعی شده باشد، والدین موظفند فرزند خود را برای ارزیابی به روان پزشک کودک و نوجوان ارجاع دهند. والدین باید در نظر داشته باشند که همه ی نشانه های ذکر شده در یک بیمار بروز نمی کند و با توجه به سن و موقعیت فردی ممکن است علایم هر فرد متفاوت از دیگری باشد.

تغییرات واضح رفتاری که منجر به افت عملکرد شود یا وجود رفتارهای نامتناسب و مزمن که مانع رسیدن فرزند آن ها به عملکرد مناسب در یکی از زمینه های خانوادگی، ارتباطی ـ اجتماعی، تحصیلی یا شغلی شده باشد، نیاز به ارزیابی دارد.

- در اواخر دوره ی نوجوانی، اختلال دو قطبی شبیه به همان شکلی است که در بزرگ سالان دیده می شود. در این سنین ممکن است بتوان این اختلال را همانند دوران بزرگ سالان طبقه بندی کرد و انواع مختلف طیف اختلال خللقی را در آن ها مجزا کرد.

منبع:

کتاب: اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان

آن چه والدین باید درباره ی «شیدایی ـ افسردگی» بدانند

نوشته ی: دکتر مژگان خادمی

نشر: قطره

موضوع: روان پریشی شیدایی در کودکان

موضوع: روان پریشی شیدایی در کودکان ـ پرسش ها و پاسخ ها

موضوع: بیماری های روانی

موضوع: افسردگی در کودکان