علی(ع) مى‌فرمايد: «الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ». زهد در دو جمله قرآن بيان شده؛ يعنى زهد، اين خشكه مقدس بازى‌ها نيست، زهد به روح انسان مربوط است. آنجا كه در سوره حديد مى‌فرمايد: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحوا بِما اتيكُمْ». (حدید/۲۳)

اينكه برسيد به اين مرحله كه اگر دنيايى كه داريد از شما گرفته شد غم‌زده نشويد، غم دنيا شما را نگيرد؛ و اگر چيزى نداريد و دنيا يک‌مرتبه به شما رو بياورد، شادى‌زده نشويد.

به عبارت ديگر اگر تمام دنيا در دست شماست، چنانچه آن را از شما بگيرند تو همان آدم باشى كه هيچ چيز نداشته باشى؛ و همه دنيا را هم به تو بدهند تو همان آدم باشى.

 استاد مطهری، سیری در سیرۀ نبوی، ص۷۱