«بعضي رزق‌ها هستند که ايام و موقف خاص دارند و در مکان خاصی به‌دست می‌آيند؛ مثلاً اگر نماز را در مسجد بخوانيد، ثواب نمازتان هفتادبرابر تا چندصدهزار برابر است؛ بستگي دارد در کدام مسجد بخوانيد. اين ثواب در بيرون مسجد نيست؛ همين نماز را اگر در بيرون مسجد بخوانيد آن برکات بر عمل شما نازل نمي‌شود.
در حرم امام(ع) رزقی قرار داده شده که بيرون حرم امام(ع) قرار داده نشده. درهايی از بهشت در حرم امام(ع) گشوده است و رزق‌های بهشتی تقسيم می‌شود که بيرون حرم امام(ع) آن رزق‌ها نيست.
همان‌طور که در دريافت رزق [معنوی،] مکان‌ها خصوصيت دارند، در ارزاق طبيعي هم همين‌طور است. ما سرزمين حاصلخيز و غيرحاصلخيز داريم که حاصل کشت در اين سرزمين‌ها متفاوت است.
زمان‌ها هم همين‌طور هستند. شما يک زمان‌هايی داريد که رزق‌های خاصی منتشر می‌شود؛ در ماه رمضان، شب جمعه، سحر جمعه، يا عرفه که رزق‌های مخصوصی قرار داده شده و اين‌طور نيست که اگر کسي در شب جمعه خوابيد در شب شنبه اين رزق ها را دريافت کند!
هر زمان خاصی، رزق مخصوص خودش را دارد؛ البته درهاي رحمت خدا باز است و اين نکته را در دعاي مکارم‌الاخلاق داريم که همه آن فيوضاتی که انسان از دست داده، سحرها، ماه رمضان‌ها و… در محضر خدا جبراني دارد؛ اين‌طور نيست که آدم احساس کند هيچ راهي وجود ندارد؛ ولي اين اسباب طبيعي و این راه‌هاکه خدای متعال قرار داده، بسته مي‌شود؛ مثل سحر جمعه يک رزق خاصی دارد [که اگر گذشت، این رزق از دست می‌رود].»

استادسیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۳/۸/۳