بعثت انبیا ع برای برطرف کردن اختلاف بوجود آمده در امت واحده بوده است
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
خب قبل از این یک جمله که خداوند بخواهد نبی‌ای به نام آدم را مبعوث بکند، كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً، مردم بودند. به چه شکلی بودند؟ امت واحد بودند. بعد از این که خدای متعال در خلال چند هزار سال انبیا را مبعوث کرد، «وَ أَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الحکمَه». و ابزارهای الهی به همراه این انبیا در این چند هزار سال نازل کرد و در دست آنها قرار داد. که چه کار بکنند. لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ. برای این که اختلاف مردم را برطرف بکنند. چه شد؟ انبیا آمدند اختلاف مردم را برطرف بکنند؟ بله. ببینید خدا چقدر دقیق صحبت می‌کند، مردم امت واحد بودند، بعد مردم به اختلاف رسیدند، گروه گروه شدند، حالا انبیا آمده‌اند تا اختلافات بین گروه‌ها و همین مردم را حل بکنند.

آمدن انبیا قبل از اختلافات مردم است و امت واحده قبل از آمدن انبیا است. این آیه از آیاتی است که بحث بعثت انبیا را بعد از بحث امت واحده مطرح می‌کند، در پیوند با بحث امت واحده مطرح می‌کند. از امت و از مردم در یک تعبیر با عنوان امت واحده در گذشته تاریخ یاد می‌کند و در تعبیر دیگر به عنوان افرادی که به اختلاف خورده‌اند. و انبیای الهی و ابزارهای انبیای الهی و بعثت انبیای الهی و بشارت‌ها و انذارهای انبیای الهی را پس از بعثت برای رفع اختلافات و تقویت امت‌ها مطرح می‌کند.

پس ما در این آیه مقدم بر بعثت بحث امت واحده را داریم. بحث امت یک بحثی است که در پیوند با بعثت باید مطالعه بشود، و بعد در بحث بعثت تمام بعثت‌ها در یک خط کاملاً مشخص تعریف می‌شود. بعثت‌ها یک نخ تسبیح دارند، تمام بعثت‌ها یک محور کلان دارند، بشارت و انذار. تمام انبیای مبعوث شده طبق آیه حداقل دوتا ابزار دارند، کتاب و حکمت، این جریان باید ورای تاریخ مطالعه بشود.

تمام بعثت‌ها در پیوند با آن عنوان امت واحده‌ای که قبل از این دنیا وجود داشته باید مطالعه بشود. بعثت آدم، بعثت نوح، بعثت ابراهیم، بعثت موسی و عیسی علیهم السلام و بعثت پیامبر اکرم(ص)، همه و همه به نوعی پیوستگی کامل با آن امت واحده دارند. بنا بوده یک اتفاقی بر امت واحده واقع بشود که نیاز به بعثت داشته. امت واحده باید از آن فضای واحده بودن در می‌آمده و برای ارتقای خودش بعثت‌هایی شکل می‌گرفته تا در یک آینده مقدس اتفاق ویژه‌ای سامان پیدا بکند.

یکی از آیات دیگری که این معنا را مورد توجه قرار می‌دهد، آیه نوزدهم سوره یونس است. «وَ مَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً». مردم به جز امت واحد نبودند، در نظر نگیرید مردم چیز دیگری بودند، مردم امت واحد بودند. فَاخْتَلَفُواْ، منشعب شدند، وَ لَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اگر یک موضوع عظیم و کلانی که از جنبه ربوبیت پروردگار است در میان نبود، خدا آن اختلافات را قضاوت می‌کرد و حل می‌کرد…